Από το «όχι κινητό στο τραπέζι» στο «φέρε ψωμί και το tablet!»: Η (ξεκαρδιστική) εξέλιξη του οικογενειακού τραπεζιού!

Αν μπορούσαμε μαγικά να δούμε πώς θα είμαστε εμείς και τα παιδιά μας σε λίγα χρόνια, τι θα λέγαμε; Θα γελούσαμε με τις «απόλυτες αλήθειες» που κάποτε πιστεύαμε! Στα πρώτα τους χρόνια, είμαστε γεμάτοι αυτοπεποίθηση και ιδανικά – λέμε «το παιδί μου θα τρώει τα πάντα» ή «ποτέ δεν θα βλέπει κινητό στο τραπέζι». Και μετά έρχεται η πραγματικότητα…

Όταν είναι ενός έτους, προσπαθούμε το BLW (Baby-Led Weaning) και πείθουμε τους εαυτούς μας ότι θα τρώει ό,τι τρώμε κι εμείς. Όμως, μέχρι το δημοτικό, η διατροφή του περιορίζεται σε μακαρόνια, ψωμί και αυστηρούς κανόνες: «Μην ακουμπάνε τα φαγητά μεταξύ τους!». Και κάπου εκεί, για να πιούμε ένα ποτήρι κρασί σαν άνθρωποι, το κινητό γίνεται… σύμμαχος!

Και μετά έρχεται η εφηβεία. Αν το παιδί μας δεχτεί να καθίσει μαζί μας στο τραπέζι, είναι σχεδόν θαύμα. Αν το κάνει, όμως, τρώει σαν να μην υπάρχει αύριο: μια σκάφη φαγητό και δυο πακέτα ψωμί. Ξαφνικά, το ψωμί γίνεται το μοναδικό σταθερό σημείο σε αυτή τη διαρκώς εξελισσόμενη σχέση με το τραπέζι της οικογένειας!

Η αλήθεια είναι πως η γονεϊκότητα δεν έχει απόλυτους κανόνες, μόνο στιγμές που μας κάνουν να γελάμε, να αναπολούμε και να συνεχίζουμε με μια γερή δόση χιούμορ!

Έλενα Χαραλαμπούδη