Πώς βίωσα την απώλεια μαλλιών μετά από κάθε εγκυμοσύνη μου!

Από την αναγνώστρια Χριστίνα Κ.

Είναι λίγο άδικο μετά από 9 μήνες κύησης, μετά τη γέννηση του μωρού (με φυσιολογικό τοκετό ή καισαρική τομή- δεν έχει σημασία), την έκρηξη ορμονών και το roller coaster συναισθημάτων μερικές από εμάς να ερχόμαστε αντιμέτωπες με το "τέταρτο τρίμηνο". Τι εννοώ; Θα σας εξηγήσω αμέσως...

Μετά από αιμορραγίες και ξεσπάσματα και βιώνοντας τη "χαρά των αιμορροΐδων" και του πρησμένου στήθους μου, έχοντας να θηλάσω ή να δώσω το γάλα με το μπιμπερό στο μωρό μου έφτασα κάποια στιγμή στα όριά μου...στο αμήν. Το αποτέλεσμα ήταν να αρχίσουν να πέφτουν τα μαλλιά μου κατά την περίοδο της λοχείας.

Έχω τρία παιδάκια και βίωσα την απώλεια μαλλιών μετά από κάθε τοκετό μου. Τρεις φορές δηλαδή.  Έχω βιώσει εκείνο το συναίσθημα του πανικού τη στιγμή που λούζομαι και μου μένουν τούφες ολόκληρες στα χέρια. Έχω επίσης έρθει αντιμέτωπη και με την...πληρωμή του υδραυλικού όταν τον κάλεσα για να μου ξεβουλώσει την αποχέτευση της μπανιέρας και έκπληκτος με ενημέρωσε ότι είχε γεμίσει τρίχες... τούφες ολόκληρες μάλλον!

 

 

Έτσι, όχι μόνο έχασα τα μαλλιά μου μετά τη γέννηση των μωρών μου, αλλά έπρεπε επίσης να πληρώνω τον υδραυλικό εξαιτίας αυτού. Και αναρωτιόμουν στην αρχή: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;;;

Ας επιστρέψω για αρχή στην περίοδο της εγκυμοσύνης. Έχω περάσει από αυτήν την περίοδο που είχα ωραία, πλούσια και όμορφα μαλλιά στη διάρκεια της κύησης και μετά σιγά σιγά μεταπηδούσα στην περίοδο κατά την οποία τα μαλλιά μου αργά και σταθερά έπεφταν. ΤΑ ΕΧΑΝΑ. Και αυτό μου συνέβη ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ. Είχα υπέροχα μαλλιά και μετά εξαφανίζονταν... Έπεφταν.... Και μετά πάλι το ίδιο από την αρχή... ΤΡΕΙΣ... ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ... ΦΟΡΕΣ...

Και δε φτάνει αυτό το "θέατρο του παραλόγου" που βίωνα, αλλά μου έμεναν τόσο λίγα μαλλιά που δεν μπορούσα να τα διαχειριστώ. Είχα "τρεις τρίχες" που λέμε και ζητούσα απελπισμένα να γυρίσουν τα μαλλάκια μου στην -προ μωρού- εποχή. Μου ήταν αφόρητα δύσκολο να κάνω μια απλή αλογοουρά. Ή έναν κότσο. Καλά ας μην συζητήσουμε πόση λακ ή gel χρειάζονταν!

Ο αγώνας κατά της απώλειας μαλλιών μετά τον τοκετό είναι πραγματικός και γράφω αυτό το κείμενο για να πω σε όλες εσάς τις μανούλες ότι δεν είστε μόνες. Εγώ και τα λίγα μαλλιά μου είμαστε εδώ!

Το τρίτο μου μωρό γεννήθηκε πριν μια εβδομάδα και παρατήρησα ότι σιγά σιγά τα μαλλάκια μου με εγκαταλείπουν... Πέφτουν κάπως λιγότερα όμως... Είναι και αυτό μια πρόοδος μανούλες, τι λέτε; Εγώ από την εμπειρία μου ένα έχω να πω... Να μην "πέφτετε" ποτέ. Όλες οι μαμάδες είμαστε δυνατές και μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε όλα. 

Γιατί εμείς είμαστε αυτές που κουβαλάμε μια νέα ζωή στο σώμα μας για εννέα μήνες, εμείς αναθρέφουμε τα μωρά μας, τα ταΐζουμε, τα φροντίζουμε, τα παρηγορούμε. Εμείς είμαστε αυτές που τους δίνουμε όσο περισσότερα μπορούμε καθημερινά. Γιατί είναι τα παιδιά μας. Είμαστε πλάι τους σε κάθε χαρά, ανησυχία, πόνο, στενοχώρια. Πλάι τους βιώνουμε τη μαγεία της μητρότητας.

Και αυτό που με έκανε να καταλάβω αυτήν την τρίτη φορά το θαύμα της μητρότητας είναι ότι η απώλεια μαλλιών για αυτήν τη σύντομη χρονική περίοδο είναι ΑΣΤΕΙΑ. Είναι απλώς ένα κομμάτι που συμπληρώνει όλο το παζλ της εγκυμοσύνης και της έναρξης του ταξιδιού της μητρότητας και σκεπτόμενη όλα αυτά μπορώ να τα διαχειριστώ όλα. Γιατί, ειλικρινά, η εγκυμοσύνη είναι ένα προνόμιο και η μητρότητα είναι η ψυχή μου όλη.

 

 

Έχω να πω πια ότι μπορώ να διαχειριστώ όποια απώλεια μαλλιών, γιατί μου χάρισε τα παιδιά μου. Μπορώ να το διαχειριστώ, γιατί πολύ απλά θα βγουν νέα μαλλιά. Μπορώ να διαχειριστώ οποιαδήποτε τριχόπτωση, γιατί είναι ένα τίποτα μπροστά στο θαύμα της μητρότητας και στα παιδιά μου.

Και μπορείς και εσύ να τα καταφέρεις... Όπως εγώ.. Ίσως και καλύτερα. Γιατί είμαστε μαμάδες, είμαστε μαχήτριες. Και η τριχόπτωση δεν είναι τίποτα για μας.

 

 

Διαβάστε εδώ τη συγκινητική ιστορία μιας single mom!