Αντιόπη Φραντζή: Η εκπαιδευτικός & συγγραφέας έγραψε ένα (ακόμα) υπέροχο βιβλίο για όλα τα ντροπαλά παιδιά!

Συνέντευξη στη Μαρία Ροδίτη

Γεννημένη και μεγαλωμένη στη Μυτιλήνη η Αντιόπη Φραντζή ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Νομική Σχολή, όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά στην πορεία. Μαγεμένη από το χώρο της εκπαίδευσης και κυρίως επειδή λάτρευε τα παιδιά κάνει... στροφή στις σπουδές της και φοιτά στη Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πειραιά και στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Ιωαννίνων. Και γίνεται μια υπέροχη δασκάλα... και όχι μόνο!

Έπειτα από αρκετά χρόνια μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας τώρα τη βρίσκουμε στο ρόλο της διευθύντριας του 70ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών. Έναν ρόλο ιδιαίτερο και διαφορετικό, όπως εξηγεί η ίδια. Και ως πολυπράγμων άνθρωπος η συμβολή της στην κοινωνία δε σταματά στο εκπαιδευτικό κομμάτι, αλλά επεκτείνεται και στο συγγραφικό.

Η Αντιόπη Φραντζή πέραν της λαμπρής πορείας της στο χώρο της εκπαίδευσης είναι και συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Και φυσικά οι ήρωες και οι ηρωίδες της δεν θα μπορούσαν παρά να είναι μαθητές και μαθήτριες... Η ίδια, λοιπόν, μιλά στο all4mama για τη σχέση της με τα παιδιά τόσο από τη θέση της δασκάλας όσο και της διευθύντριας, για τις σχέσεις γονέων και παιδιών, για το νέο της βιβλίο "Ουφ ξελευθερία" και για τα μελλοντικά συγγραφικά της έργα.

 

 

 

All4mama: Είστε δασκάλα και διευθύντρια σε δημοτικό σχολείο, ενώ γράφετε και παιδικά βιβλία. Πώς προέκυψε η συγγραφή των βιβλίων; Έχει να κάνει με τη σχέση που έχετε με τα παιδιά και με την καθημερινή σας επικοινωνία;

Αντιόπη Φραντζή: Πρώτα πρώτα οφείλω να πω ότι αγαπώ πολύ τα βιβλία. Από μικρό παιδί ήμουν και εξακολουθώ να είμαι αυτό που λέμε βιβλιοφάγος! Τα βιβλία ήταν μεγάλη και σπουδαία συντροφιά για μένα. Ήμουν βλέπετε και μοναχοπαίδι! Το πρώτο βιβλίο μου που εκδόθηκε ήταν «Τα ταξίδια του κότσυφα», από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, μαζί με τον αγαπημένο μου φίλο, συνάδελφο και εικαστικό Πέτρο Μπάτσιαρη. Αφορμή και έμπνευση για το βιβλίο αυτό ήταν ένα εικαστικό έργο που είχε δημιουργήσει ο Πέτρος με τους μαθητές του, το οποίο και αποτέλεσε την εικονογράφηση του βιβλίου. Μετά στράφηκα στο εκπαιδευτικό βιβλίο, δηλαδή έγραφα για τους εκπαιδευτικούς περισσότερο. Στην πορεία αισθάνθηκα την ανάγκη να απευθυνθώ κυρίως στα παιδιά, μέσα από μικρές ιστορίες. Ιδιαίτερα τώρα με τη σειρά ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ, από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, οι ήρωες και ηρωίδες μου είναι μαθητές και μαθήτριες. Πράγματι, αντλώ έμπνευση από την καθημερινότητά μου στο σχολείο και από τον αγώνα που δίνουν τα παιδιά να αποκτήσουν θέση, λόγο και αναγνωσιμότητα στον κύκλο των συνομηλίκων τους.

All4mama: Αντιμετωπίζετε με διαφορετικό τρόπο τα παιδιά τώρα που είστε διευθύντρια σε σχέση με το παρελθόν που είχατε τη θέση της δασκάλας σε μία τάξη; Τι διαφορές εντοπίζετε στο ρόλο σας αυτό;

Α. Φ.: Σίγουρα όταν είσαι δασκάλα μιας τάξης δημιουργείς πιο στενές σχέσεις με τους μαθητές σου. Αυτό μου λείπει πολύ, για αυτό και απολαμβάνω τις ώρες που κάνω μάθημα κι ας είναι λιγότερες και μοιρασμένες σε περισσότερα τμήματα. Ας πούμε, φέτος μπαίνω σε τρία διαφορετικά τμήματα. Από την άλλη, η θέση της διευθύντριας μού δίνει τη δυνατότητα να παρατηρώ παιδιά και εκπαιδευτικούς από μια απόσταση, να αφουγκράζομαι το γενικότερο κλίμα του σχολείου, να βλέπω τη μεγάλη εικόνα πιο εύκολα. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να κάνω και συνολικότερες προτάσεις για το σχολείο, πράγμα που με ενδιαφέρει πολύ. Ακόμη, συμβαίνει πολλές φορές τα παιδιά να έρχονται και να μου εκμυστηρεύονται τα προβλήματά τους, να ζητούν βοήθεια και προστασία, να δώσω λύση σε διαφορές τους και προβληματικές καταστάσεις που πολλές φορές δεν είναι καθόλου εύκολο. Έχω πολλές τέτοιες εμπειρίες που πραγματικά με έχουν επηρεάσει πολύ.

All4mama: Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα ακόμη βιβλίο σας με τίτλο «Ουφ, Ξελευθερία!» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, το οποίο αφορά ένα παιδί που είναι πολύ ντροπαλό. Πείτε μας δυο λόγια για αυτό το βιβλίο σας.

Α. Φ. : Πράγματι, ο ήρωας του βιβλίου, ο Ορέστης, είναι ένα πολύ φυσιολογικό παιδί που όμως υποφέρει από ντροπαλίτιδα, κυρίως όταν πρόκειται να ανέβει στη σκηνή. Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι έχουν αυτή τη δυσκολία όταν πρόκειται να εκτεθούν σε κοινό. Είναι μια εμπειρία που είχα και εγώ προσωπικά, αλλά και πολλοί φίλοι και μαθητές μου. Από την άλλη, ξέρουμε όλοι ανθρώπους έτοιμους να “κλέψουν την παράσταση”, άσχετο με το τι πραγματικά έχουν να πουν. Στο βιβλίο η λύση έρχεται μέσα από τα θεατρικά παιχνίδια της κυρίας Θάλειας, της δασκάλας Θεατρικής Αγωγής. Μέσα από τις τεχνικές θεάτρου που χρησιμοποιεί, τα χρωματιστά πανιά, τα καπέλα, αλλά κυρίως τις μάσκες και τις ιστορίες που προκαλούν, οδηγεί τα παιδιά και τον Ορέστη μας στη χαρά, το παιχνίδι, την έκφραση και τελικά την ξελευθερία!

 

 

All4mama: Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται το βιβλίο και τι μπορεί να κερδίσει ένα παιδί διαβάζοντάς το;

Α. Φ. : Και τα τρία βιβλία της σειράς ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ, «Ουφ, ξελευθερία», «Ζωγραφιστά μυστικά» και «Τι κάνουν τα πρωτάκια» απευθύνονται κυρίως στις τρεις πρώτες τάξεις του δημοτικού, ακόμα και στο νηπιαγωγείο. Μπορούν να προετοιμάσουν κατά κάποιο τρόπο τα παιδιά για τη σχολική ζωή, να τους δώσουν ερεθίσματα και αφορμή να μιλήσουν για τα δικά τους συναισθήματα και τις δυσκολίες.

All4mama: Μπορούν μέσα από αυτό το βιβλίο οι γονείς να βοηθηθούν ώστε να «ξεκλειδώσουν» το ντροπαλό παιδί τους;

Α. Φ. : Στα βιβλία μου προσπαθώ να απευθυνθώ ΚΑΙ στους γονείς. Άλλωστε, κομμάτι της έμπνευσής μου είναι και ο γιος μου, η δική μου εμπειρία ως μαμά. Το βιβλίο εύχομαι να τους δώσει την ευκαιρία να συνομιλήσουν με το παιδί τους, να αποτελέσει αφορμή για άνοιγμα και εκμυστηρεύσεις. Οι γονείς στα βιβλία μου έχουν κι αυτοί τις αγωνίες και τις ανασφάλειές τους, προσπαθούν να δώσουν λύσεις και να στηρίξουν τα παιδιά τους. Αυτό που θα πρότεινα είναι να έχουν εμπιστοσύνη στα παιδιά τους και να τους το δείχνουν.

All4mama: Πώς μπορεί να συμβάλει ένας εκπαιδευτικός, ίσως σε συνεργασία με τους γονείς, ώστε ένα παιδάκι που είναι πολύ κλειστό και ντροπαλό να μπορέσει να «ανοιχτεί» και να μην μπει στο περιθώριο;

Α. Φ.: Πρώτα από όλα χρειάζεται να δώσεις χρόνο στο παιδί, να το παρατηρήσεις για να το καταλάβεις καλύτερα. Να δείξεις σεβασμό στην προσωπικότητά του. Η καθημερινή ζωή στο σχολείο προσφέρει πολλές αφορμές που μπορεί να εκμεταλλευτεί ο εκπαιδευτικός για να δημιουργήσει περιστάσεις στις οποίες το κλειστό παιδί μπορεί να δραστηριοποιηθεί, να πάρει πρωτοβουλίες και να ανοιχτεί.

Το πρόβλημα είναι ότι πολύ συχνά οι ρυθμοί είναι τόσο γρήγοροι και έντονοι που τα κλειστά παιδιά «δεν προλαβαίνουν» να βρουν το βηματισμό τους.

Επομένως υπάρχει ο κίνδυνος να μπουν στο περιθώριο και να μάθουν σε αυτόν τον τρόπο συμπεριφοράς στην ομάδα.

 

 

All4mama: Μπορεί το θεατρικό παιχνίδι στο σχολείο, όπως παρουσιάζεται και στο βιβλίο σας, να βοηθήσει ώστε να εκφραστεί καλύτερα ένα ντροπαλό παιδί; 

Α. Φ. : Το θεατρικό παιχνίδι αποτελεί το ιδανικό εργαλείο για να "ξεκλειδώσει" ένα παιδί. Μέσα από τις θεατρικές συμβάσεις και τεχνικές, δημιουργεί αναλογίες με την πραγματική ζωή και δίνει ευκαιρίες στα παιδιά να εκφραστούν, αλλά και να ερμηνεύσουν και να κατανοήσουν τον κόσμο που τα περιβάλλει. Επομένως, αποκτούν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Μαθαίνουν παίζοντας να εκφράζονται σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο, διευκολύνονται να εκφράσουν συναισθήματα και σκέψεις, να δοκιμάσουν ρόλους και συμπεριφορές προτού τις εφαρμόσουν στην πραγματική ζωή.

All4mama: Στη μέχρι τώρα πορεία σας έχετε συναντήσει κάποιο παιδάκι που ήταν ιδιαιτέρως ντροπαλό; Πώς διαχειριστήκατε την κατάσταση και πώς το βοηθήσατε να κοινωνικοποιηθεί περισσότερο;

Α. Φ. : Τα παιδιά είναι ντροπαλά κυρίως στις πρώτες επαφές με τον εκπαιδευτικό ή την ομάδα συμμαθητών. Βοηθά πολύ να δείξεις ότι δε βιάζεσαι, αλλά και να κεντρίσεις το πραγματικό ενδιαφέρον του παιδιού, ώστε να θελήσει να πάρει θέση στα πράγματα και να εκφραστεί. Επίσης, είναι απαραίτητο να βάλεις όρια στα πιο εξωστρεφή παιδιά που συνήθως τείνουν να καταλάβουν όλο το χώρο. Τα παιδιά, δηλαδή, που πετάγονται, που σου παίρνουν τη λέξη από το στόμα. Τόσα χρόνια που δουλεύω είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις πολύ ντροπαλών παιδιών, δηλαδή, σε βαθμό που να δυσκολεύεται η απόδοση στο σχολείο ή η προσαρμογή και ψυχική τους υγεία.

All4mama: Πιστεύετε ότι μπορεί κάποιος ειδικός, π.χ. παιδοψυχολόγος, να βοηθήσει σε τέτοιες περιπτώσεις;

Α. Φ. : Μα φυσικά! Σε αυτές τις περιπτώσεις πιστεύω ότι ένας ειδικός μπορεί να βοηθήσει όχι μόνο το σχολείο, αλλά και την οικογένεια συνολικά. Πιθανόν, η μεγάλη ντροπαλίτιδα να κρύβει μια δυσκολία στην οικογένεια, δύσκολες σχέσεις με αδέλφια, επικριτικό γονιό και πολλά άλλα. Η συνεργασία σχολείου, οικογένειας και ειδικού, συνήθως, δουλεύει υπέρ του παιδιού και βοηθά στο ξεμπλοκάρισμα των σχέσεων και των προσωπικών δεξιοτήτων.

All4mama: Σήμερα, κατά τη γνώμη σας, τα παιδιά διαβάζουν εξωσχολικά βιβλία;

Α. Φ. : Όπως μου αρέσει να λέω συχνά, το σχολείο είναι ακόμα το κάστρο του έντυπου βιβλίου. Ιδίως όταν υπάρχει σχολική βιβλιοθήκη και δραστηριότητες φιλαναγνωσίας, συναντήσεις με συγγραφείς, λογοτεχνικοί διαγωνισμοί, σχολικά έντυπα. Το διάβασμα είναι παρηγοριά, αλλά και επιτρέπει μια πιο αργή, νωχελική σχέση με το χρόνο, σε σχέση με τα ηλεκτρονικά μέσα, που έχουν ανάγκη τα παιδιά.

Τα βιβλία βοηθούν στην ονειροπόληση. Και πιστεύω στο δικαίωμα αυτό. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να γίνονται όλα γρήγορα.

All4mama: Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;

Α. Φ. : Ανυπομονώ για το επόμενο βιβλίο της σειράς ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ. Ο αγαπημένος και εμπνευσμένος εικονογράφος της σειράς, Νίκος Γιαννόπουλος, δημιούργησε τρεις πολύ ζωντανούς χαρακτήρες, τη Νεφέλη, τον Ιάσωνα και τον Ορέστη που περιμένουν να γίνουν πεντάδα! Αρκεί να καταφέρω να αποφασίσω ποιος ή ποια θα είναι η επόμενη ηρωίδα μου!!!