"Ποτέ δεν ήθελα να γίνω μαμά και ξαφνικά μια μέρα ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος"

Η Αφροδίτη είναι σύζυγος, μητέρα ενός αγοριού και μια πολύ ευτυχισμένη γυναίκα. Αποφάσισε να στείλει αυτό το γράμμα στο all4mama και να περιγράψει πώς σκεφτόταν και πόσο διαφορετική ήταν πριν γνωρίσει τον σύζυγό της και πριν αποκτήσει παιδί:

 

 

"Ποτέ δε σκέφτηκα ότι θα παντρευτώ, πόσο μάλλον ότι θα γίνω μαμά.

Όταν σπούδαζα στο πανεπιστήμιο, ήμουν σίγουρη γι' αυτό. Οι φίλες μου αγχώνονταν να βρουν σύντροφο την ώρα που εγώ έκανα σχέδια για το πώς θα γνωρίζω περισσότερο τον κόσμο και μπλεκόμουν από περιπέτεια σε περιπέτεια. Μεγάλωσα κοντά στη δουλειά του μπαμπά μου και μου άρεσε να νιώθω πουθενά και παντού ταυτόχρονα. Δεν είχα ρίζες, ούτε δέσιμο και αυτό με έκανε να νιώθω πως κανένας δε θα μπορούσε ποτέ να με ανεχτεί, πόσο μάλλον να κάνει μαζί μου οικογένεια.

Λέγοντας τώρα όλα αυτά γελάω, γιατί από λάθος έμεινα έγκυος τρεις μέρες μετά το γάμο μας με τον σύζυγό μου.

Από την ημέρα που συναντήθηκα με τον σύζυγό μου ένιωσα όπως δεν είχα νιώσει ποτέ.  Ήθελα να τον βλέπω περισσότερο, να περνώ περισσότερο χρόνο μαζί του, να κάνω περισσότερα σχέδια μαζί του. Τα βραδινά ραντεβού μας κατέληξαν σε συγκατοίκηση. Αρραβωνιαστήκαμε γρήγορα και παντρευτήκαμε ακόμα πιο γρήγορα. Σε αυτό, βέβαια, έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι η μητέρα του ήταν βαριά άρρωστη και θέλαμε να την κάνουμε χαρούμενη με αυτόν τον τρόπο.

Ο κόσμος άρχισε σύντομα να με ρωτά πότε θα κάνω παιδί και οι δυο μας κάναμε ότι δεν ακούσαμε την ερώτηση. Ήξερε την απάντησή του και ήταν έτοιμος. Εγώ, από την άλλη πλευρά, αισθανόμουν ότι είχαμε πολλά περισσότερα να κάνουμε ως ζευγάρι πριν βάλουμε τη ζωή μας σε παύση για να μεγαλώσουμε την οικογένειά μας - αυτό πίστευα ότι σήμαινε να είσαι γονιός.

Δεν προσπαθούσαμε. Δεν το εμποδίσαμε κιόλας. Και όμως, όταν έκανα τεστ εγκυμοσύνης και εμφανίστηκαν δύο λαμπερές ροζ γραμμές, το κοίταξα με δυσπιστία.

Η περίοδός μου δεν ήταν καθόλου καθυστερημένη, αλλά εκείνη την εποχή η πεθερά μου, ενώ ήταν στο νοσοκομείο, είδε όνειρο ότι θα γίνει γιαγιά σύντομα. Αυτό το όνειρο με στοίχειωνε για μέρες. Δεν ήθελα να της πω ότι ίσως να μην είναι κοντά μας όταν θα αποκτήσω παιδί με τον γιο της. Εκείνη την περίοδο, πραγματικά, ράγιζε η καρδιά μου. Γι 'αυτό και προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου να μην το σκέφτομαι.

Έκανα ακόμη 6 τεστ εγκυμοσύνης και όλα βγήκαν θετικά.Τώρα ήμουν όντως έγκυος.

Ήμουν στο σπίτι μόνη, όταν έμαθα ότι ο σύζυγός μου ήταν στο δρόμο και πήγαινε να δει τη μαμά του στο νοσοκομείο. "Πρέπει να το πω σε κάποιον;", συνέχισα να ρωτάω τον εαυτό μου, γιατί ένιωθα ίσως ότι όλα αυτά ήταν μέρος ενός άλλου περίεργου ονείρου. Έγραψα στη μοναδική φίλη μου που ήξερα ότι μπορεί να κρατήσει ένα μυστικό και αυτό το έκανε να μοιάζει πιο αληθινό.

Ήμουν ενθουσιασμένη, γιατί ήξερα ότι με κανέναν άλλον άνθρωπο πέρα από τον σύζυγό μου δεν θα μπορούσα να βιώσω το θαύμα της μητρότητας. Ταυτόχρονα, τρομοκρατήθηκα για τις αλλαγές που θα επέρχονταν στη ζωή μου και για το πόσο απροετοίμαστη ήμουν.

Έπρεπε να περιμένω πέντε μέρες ακόμα για να το πω στον σύζυγό μου. Ήθελα να κάνω Β χοριακή για να είμαι σίγουρη, όπως και έγινε τελικά. Μέχρι εκείνη τη μέρα έψαχνα μέρα-νύχτα στο Google για τα συμπτώματα, τι είναι φυσιολογικό και τι δεν είναι, τι θα μπορούσα να φάω, να πιω, να κάνω.

Πιστεύοντας πάντα ότι δε θα κάνω δικά μου παιδιά, δεν ήξερα τίποτα για την εγκυμοσύνη ή τα μωρά. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, ποτέ δεν είχα κρατήσει ούτε νεογέννητο, ούτε είχα αλλάξει πάνα μέχρι να γεννηθεί ο γιος μου.

Έβαλα όλα τα θετικά τεστ εγκυμοσύνης σε μια τσάντα, αγόρασα μια κάρτα που έγραφε "ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΓΩ" και έγραψα μέσα "και το μωρό που μεγαλώνει μέσα στην κοιλιά μου" και  περίμενα υπομονετικά να επιστρέψει στο σπίτι ο άντρας μου. Ήρθε και έμοιαζε τόσο κουρασμένος και λυπημένος- ήξερε ότι η μαμά του δε θα είναι για πολύ κοντά μας λόγω της ασθένειάς της-, ενώ εγώ είχα τόση αδρεναλίνη και άγχος για το πώς θα αντιδράσει μόλις του πω τι συμβαίνει.

Ευτυχώς κατέγραψα σε βίντεο τη στιγμή που ανοίγει την κάρτα και φυσικά η αντίδρασή του ήταν τρομερή. Είχε πέσει το σαγόνι στο πάτωμα.  "Μου κάνεις πλάκα; Αλήθεια τώρα; Ω, Θεέ μου", ήταν τα μόνα λόγια που μπορούσε να πει. Το βίντεο τελειώνει δείχνοντας τους δυο μας να φιλιόμαστε και να κλαίμε από χαρά. Όταν νιώθω λυπημένη καταφεύγω πάντα σε αυτό το βίντεο.

Η εγκυμοσύνη μου ήταν μια έκπληξη για όλους και ταυτόχρονα μια ευλογία για πολλούς λόγους. Όχι μόνο αποκτήσαμε έναν γιο, αλλά είχαμε τη χαρά να κάνουμε για λίγο χαρούμενη- πριν φύγει από τη ζωή- την πεθερά μου. Μας βοήθησε να βρούμε όνομα, μοιράστηκε μαζί μου ιστορίες του συζύγου  μου από την περίοδο που ήταν μωρό και πολλά άλλα. Αφότου πέθανε, η φουσκωμένη κοιλίτσα μου ήταν αυτή που κρατούσε δυνατό τον σύζυγό μου και τον έκανε να πιστεύει σε ένα όμορφο μέλλον. Επιπλέον, και η δική μου οικογένεια χάρηκε πολύ μιας και είμαι μοναχοπαίδι. Και έχοντας αυτά τα μυαλά στο παρελθόν, οι δικοί μου γονείς είχαν πιστέψει ότι δε θα γίνουν ποτέ παππούδες.

Δεν ξέρω πόσο καιρό θα περίμενα και θα προσπαθούσα να μείνω έγκυος εάν δεν συνέβαινε αυτό το τυχαίο γεγονός. Χαίρομαι που δεν έζησα το άγχος και την αναμονή και που ο γιος μου ήρθε ξαφνικά. Γνωρίζω ότι το μωρό μας θα έχει πάντα μια ιδιαίτερη σχέση με τη γιαγιά του, την οποία ο σύζυγός μου και εγώ μάλλον δεν θα καταλάβουμε ποτέ, αλλά δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι της μοιάζει πολύ, καθώς αγαπάει τα φυτά, τα ζώα και την ύπαιθρο - όπως ακριβώς έκανε και εκείνη".

 

Διαβάστε επίσης: «Έχοντας έναν αλκοολικό πρώην σύζυγο σήμαινε τελικά ότι θα ήμουν μία single mum για τον γιο μου»