Η Αμαλία Κυπαρίσση στο "Μαμά-δες": "Η κόρη μου δεν καταλάβαινε την προπαίδεια και αυτό μου δημιουργούσε άγχος και θυμό" (βίντεο)

Η Αμαλία Κυπαρίσση, σύζυγος του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή Δημήτρη Παπαδοπούλου, βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή "Μαμά-δες" για μια συνέντευξη γεμάτη ειλικρινείς παραδοχές και εξομολογήσεις. Μιλάει για περιστατικά από τη ζωή της τονίζοντας μια σημαντική αλήθεια για τις μητέρες, τη συνειδητοποίηση ότι τα παιδιά μας αφορούν διαφορετικά άτομα με τις δικές τους επιθυμίες που δεν χρειάζεται να μας μοιάζουν. Μπορεί να θεωρείται κοινότοπο αλλά πραγματικά δεν είναι αφού θέλει τρομερή προσπάθεια και θέληση όχι μόνο η κατανόηση αλλά κυρίως η αποδοχή.

από τη Βέρα Πάρδου

Ξεκινώντας αποκαλύπτει με μερικές δόσεις χιούμορ ότι δεν έχει ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής ενώ επισημαίνει πως: " Δεν είμαι σίγουρη ότι τα καταφέρνω πάντα με τα παιδιά μου. Υπάρχουν πολλές φορές που αισθάνομαι ότι έχω αποτύχει οικτρά μέσα στη μέρα" για να συνεχίσει με αναφορά στην επιλογή της να ακολουθήσει το σύζυγο της στο εξωτερικό: "Ήταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι, είχε και δυσκολίες βέβαια. Η εγκυμοσύνη ήρθε εντελώς αναπάντεχα. Επέλεξα να τον ακολουθήσω. Δεν ήταν πάντα εύκολα".

Μιλάει για την κατάθλιψη που βίωσε ενώ κρίνοντας κάποιος από τις περιγραφές της διαπιστώνει πόσο εύκολα αλλά και ύπουλα μπορεί αυτή η ψυχική ασθένεια να σε χτυπήσει. "Εγώ στο Ζαγκρεμπ πέρασα πάρα πολύ δύσκολα. Ήμουν μόνη μου γιατί εκείνος έλειπε 4-5 φορές την εβδομάδα και ήμουν εντελώς μόνη μου. Εκεί με χτύπησε για τα καλά η κατάθλιψη. Πίστευα ότι έχω πολύ βαριά αρρώστια και πήγαινα κάθε δύο βδομάδες στο νοσοκομείο".

Τέλος αναφέρεται στο θέμα που επιθυμεί να εστιάσει, τις μαθησιακές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η κόρη της, καθώς πιστεύει ότι η δική της εμπειρία μπορεί να βοηθήσει και άλλες μανούλες. "Δεν αντιλήφθηκα εγώ ότι η κόρη μου είχε μαθησιακές δυσκολίες. Ήμουν πολύ τυχερή γιατί το διέγνωσαν πολύ νωρίς στο σχολείο, από την 1η δημοτικού. Στην αρχή τους είπα ότι έχει γίνει πια της μόδας αυτό το θέμα της μαθησιακής δυσκολίας και όλα τα παιδιά θεωρούμε ότι έχουν".

Είναι άξια θαυμασμού η ευθύτητα της καθώς διαπιστώνει ότι το παιδί της έχει ορισμένες διαφορετικές ανάγκες από ότι είχε εκείνη ως μαθήτρια και εκφράζει όλη την γκάμα των συναισθημάτων που αυτή η κατάσταση τότε της προκάλεσε. Δεν είναι ντροπή μια μητέρα να δυσκολεύεται να αποδεχτεί και να διαχειριστεί μια ξένη για την ίδια πραγματικότητα, ντροπή είναι αφού καταλαβαίνει ότι ο δικό της τρόπος δεν βοηθάει το παιδί της να μην τον αλλάζει.

"Αισθανόμουν ότι δεν είναι δυνατό να μην καταλαβαίνει κάτι τόσο απλό. Ξεκινήσαμε ειδική αγωγή και η κόρη μου βοηθήθηκε πάρα πολύ. Αυτό που πρέπει να αποδεχτούμε και εγώ χρειάστηκα χρόνο για να καταλάβω είναι ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Να μην προσπαθούμε να καθρεφτιστούμε στο παιδί μας γιατί το παιδί μας είναι κάτι άλλο". δηλώνοντας με θάρρος τι της έμαθαν εκείνα τα χρόνια.

"Και το δεύτερο που εγώ κατάλαβα είναι ότι αν δεν μπορείς να καθίσεις να διαβάσεις με το παιδί σου, μην το κάνεις. Δεν είσαι εκπαιδευτικός, δεν είναι αυτή η δουλειά σου, αν είναι να χαλάσεις τη σχέση σου με το παιδί, θα έλεγα στην οποιαδήποτε μαμά που ζορίζεται μην το κάνει" παραδέχεται στη Ζωή Κρονάκη χαμογελώντας. Για να δεις ολόκληρη τη συνέντευξη και να διαπιστώσεις πόση αλήθεια κουβαλούν τα λεγόμενα της πάτησε απλώς στο βίντεο πιο πάνω.