Πολυκυστικές Ωοθήκες

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

Πολυκυστικές Ωοθήκες

Από τον Δρ. Χάρη Χηνιάδη,
Μαιευτήρα-Χειρούργο Γυναικολόγο


5% των γυναικών πάσχουν από πολυκυστικές ωοθήκες

Το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών διαγιγνώσκεται συχνά σε γυναίκες με

  • υπογονιμότητα
  • ολιγομηνόροια - αραιομηνόρροια
  • τριχοφυία
  • ακμή
  • παχυσαρκία

  • Τι είναι το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

    Περίπου 4-5% των γυναικών πάσχουν από Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών, γεγονός που το κάνει μια από τις πιο συχνές ενδοκρινοπάθειες σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Παρ' όλα αυτά, το σύνδρομο παραμένει αδιάγνωστο σε ένα σημαντικό ποσοστό γυναικών. Μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δοθεί από το Γυναικολόγο ώστε η ασθενής να μην συγχέει το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών με τις πολυκυστικές ωοθήκες. Οι τελευταίες είναι ένα εύρημα με αυξανόμενη συχνότητα λόγω της χρήσης υπερήχων στην γυναικολογική εξέταση ρουτίνας. Υπολογίζεται πως περίπου 20% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας έχουν πολυκυστικές ωοθήκες, αλλά λιγότερες από τις μισές έχουν τα βιοχημικά και ορμονικά ευρήματα που συνιστούν το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών.

    Διάγνωση

    Για να διαγνώσουμε το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών, κατ'αρχήν παίρνουμε ένα λεπτομερές ιστορικό από την ασθενή. Συνήθως αυτή παραπονιέται για παχυσαρκία ή τάση για αύξηση το βάρους της, ανώμαλο κύκλο (αμηνόρροια-ολιγομηνόρροια-αραιομηνόρροια σε ποσοστό 20-50%), αυξημένη τριχοφυία (65-70%), ακμή (25-35%) και αλωπεκία (3-6%). Ένα σημαντικό ποσοστό (20-75%) των γυναικών αυτών πάσχει από υπογονιμότητα.
    Η διερεύνηση συνεχίζεται με Διακολπικό Υπερηχογράφημα Ωοθηκών και εν συνεχεία με έλεγχο του ορμονικού προφίλ της ασθενούς με μια σειρά εξετάσεων (LH, FSH, Προλακτίνη, Προγεστερόνη, DHEAS, SHBG κ.ά.). Ταυτόχρονα ελέγχουμε και την λειτουργία των επινεφριδίων προκειμένου να αποκλείσουμε κάποιους αρρενοποιητικούς όγκους οι οποίοι είναι μεν σπάνιοι, όταν όμως εμφανιστούν να μιμούνται τα συμπτώματα του Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών.

    Συμπτώματα

    Μπορεί να υπάρξει μέτρια ή και έντονη τριχοφυία στο άνω χείλος (μουστάκι), κάτω σιαγόνα (πηγούνι) και στις παρειές (μάγουλα). Από εκεί και πέρα η υπερτρίχωση μπορεί ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων να επεκταθεί στα χέρια, τους ώμους, την κοιλιακή χώρα (ιδιαίτερα στο «μπικίνι»), αλλά και στην πλάτη, τους γλουτούς και τους μηρούς.
    Η ακμή μπορεί να είναι αρκετά έντονη. Μπορεί να εμφανίζεται περιοδικά, με εξάρσεις και να αφήνει ουλές με την αποδρομή της.
    Σημαντικό πρόβλημα αποτελέι η τάση για αύξηση βάρους. Υπάρχουν ασθενείς οι οποίες πραγματικά ασκούνται τακτικά και με δίαιτα για να διατηρήσουν το βάρος τους και δεν τα καταφέρνουν.Η ανωμαλία της περιόδου είναι ο πιο συχνός λόγος επίσκεψης στο Γυναικολόγο. Οι ορμονικές ανωμαλίες οδηγούν στον άστατο κύκλο ή/και αμηνόρροια και συνεπακόλουθη υπογονιμότητα. Συγκεκριμένα καθώς κανένα από τα ωοθυλάκια των ωοθηκών δεν ωριμάζει, αυτές εμφανίζονται στο υπερηχογράφημα διογκωμένες, με παχύτερο στρώμα (πυρήνα) και πολλές μικρές περιφερικές κύστεις (άρρηκτα ωοθυλάκια). Οι γυναίκες με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών όταν μείνουν έγκυες έχουν δυστυχώς αυξημένες πιθανότητες αποβολής (30-50%) σε σύγκριση με μη πάσχουσες εγκύους ((10-15%). Αυτό οφεόλεται στην αυξημένη ωχρινοτρόπο ορμόνη (LH).

    Επίδραση του Συνδρόμου στην Υγεία

    Οι παχύσαρκες πάσχουσες γυναίκες που έχουν αντίσταση στη δράση τηςινσουλίνης διατρέχουν κίνδυνο έως και 20% να νοσήσουν στο μέλλον από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ (μη ινσουλινο-εξαρτώμενος). Ωστόσο ακόμη και οι ασθενείς που δεν είναι παχύσαρκες, αλλά έχουν αυξημένο σωματικό βάρος (δείκτης σωματικής μάζας >27) έχουν αυξημένο ρίσκο εμφάνισης της νόσου.
    Ταυτόχρονα οι έγκυες γυναίκες με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για εμφάνιση Διαβήτη της Κύησης και θα πρέπει να παρακολουθούνται στένα από το Μαιευτήρα τους με αιματολογικές εξετάσεις και υπερηχογραφήματα ανάπτυξης του εμβρύου.
    Επίσης λόγω των διαταραγμένων ορμονών (αρρενοποίηση, υπερινσουλιναιμία, παχυσαρκία) οι ασθενείς με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών εμφανίζουν συχνά ανώμαλο λιπιδαιμικό προφίλ (υψηλά τριγλυκερίδια και χοληστερόλη) με συναπακόλουθο να διατρέχουν μακροπρόθεσμα μεγαλύτερο κίνδυνο για Υπέρταση και Έμφραγμα του Μυοκαρδίου.
    Το γεγονός πως οι γυναίκες με Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών έχουν ανώμαλη περίοδο μπορεί να οδηγήσει σε Υπερπλασία του Ενδομητρίου-του εσωτερικού δηλαδή στρώματος της μήτρας. Γι' αυτό πρέπει να δίνεται παραπάνω προσοχή ασθενείς που δεν έχουν περίοδο για 3 ή και περισσότερους μήνες έτσι ώστε να αποφευχθεί πιθανή εξαλλαγή των υπερπλαστικών κυττάρων του ενδομητρίου σε κακοήθη.

    Θεραπεία

    Ο γυναικολόγος πρέπει να λαμβάνει υπ' όψιν του όλα τα δεδομένα. Αρχικά γίνεται επιλογή ανάμεσα σε ένα απλό αντισυλληπτκό χάπι ή οξική κυπροτερόνη με προγεστρερινοειδές προκειμένου να επιτευχθεί σταθερός κύκλος και να προστατευθεί το ενδομήτριο.

    Ταυτόχρονα συνίσταται τακτική άσκηση και δίαιτα.

    Μπορεί σταδιακά να χορηγηθεί μετφορμίνη, η οποία χρησιμοποιείται σε Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ, με ικανοποιητικά αποτελέσματα στον έλεγχο του βάρους, την τριχοφυία, αλλά και την ωορρρηξία.

    Συγκεκριμένα για την τριχοφυία η θεραπεία εκλογής είναι το laser.

    Για τη ακμή η απλή θεραπεία με αντιβακτηριδιακά και αντιβιοτικά μπορεί να δώσει τη θέση της σε μια πιο εξειδικευμένη (σπιρονολακτόνη, χημική αποφωλίδωση-peeling κλπ).

    Σχετικά με την υπογονιμότητα:

    Ένα ποσοστό ασθενών αντιδρά θετικά στην πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας με κιτρική κλομιφαίνη όταν αυτή παρακολουθείται στενά με υπερηχογραφήματα. Αν αυτή δεν επιτύχει τότε ακολουθεί η σπερματέγχυση ή η εξωσωματική γονιμοποίηση.

    Αυτές θα πρέπει να γίνονται πάντα από εξειδικευμένο γυναικολόγο καθώς υπάρχει αυξημένος κίνδυνος πρόκλησης του Συνδρόμου Υπερδιέγερσης των Ωοθηκών.

    Τέλος ο Γυναικολόγος μπορεί με λαπαροσκοπική επέμβαση να εκτελέσει διαθερμία στις ωοθήκες και να ελαττώσει την υπέρμετρη παραγωγή ορμονών. Πρόκειται για μια επέμβαση που πρέπει να γίνεται με προσοχή διότι παραπάνω «κάψιμο» των ωοθηκών μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε εμμηνόπαυση.