Ο μικρός-μεγάλος πρίγκιπας (και άλλες ιστορίες για εκκολαπτόμενους νάρκισσους)

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

 από τη Νέτη Φίλια*

Είναι δυνατόν να αμφισβητούμε τις καλές προθέσεις μιας μητέρας; (Όχι βέβαια). Μιάς γυναίκας που θέλει να βροντοφωνάξει σε όλους τους τόνους τη χαρά της μητρότητας που βιώνει; (Φυσικά και όχι). Που θέλει να δώσει στο παιδί της το καλύτερο, το μεγαλύτερο, το περισσότερο, τον κόσμο όλο αν γίνεται;(Εδώ διατηρούμε μια μικρή επιφύλαξη). Που επιδιώκει για το βλαστάρι της να είναι καλύτερο απ’ τα’ άλλα και αυτό οπωσδήποτε να γίνεται ολοφάνερο τοις πάσι, σχεδόν να βροντοφωνάζει; Μιλάμε για αυτή τη μητέρα που έχει τοποθετήσει το παιδί της στον χρυσό θρόνο της ύπαρξής της, ψιθυρίζοντάς του στο αυτί: «Είσαι ο πρίγκιπας/ πριγκίπισσα της ζωής μου»; Μάλλον καταλάβατε που το πάμε.


Ο μικρός-μεγάλος πρίγκιπας  (και άλλες ιστορίες για εκκολαπτόμενους νάρκισσους)

Για τις μητέρες που τοποθετούν τα παιδιά τους στο επίκεντρο της ζωής τους, που τα φορτώνουν με ένα σωρό ανέφικτες προσδοκίες και τα μεγαλώνουν εν αγνοία τους, ως τους μελλοντικούς δυνάστες όλων των σχέσεων της ενήλικης ζωής τους, ίσως πρέπει κάποτε να μιλήσουμε.

Ό,τι θέλει ο μικρός Κύριος

Ένα δείγμα του πως μπορεί να συντελεστεί αυτό το μικρό -όπως φαίνεται στην αρχή- και αργότερα μεγάλο έγκλημα κατά της συναισθηματικής ωριμότητας κυρίως ανδρών αλλά και γυναικών, μπορεί να πάρει κανείς αν παρατηρήσει με προσοχή τις λεπτομέρειες μα και την ουσία ενός παιδικού πάρτι.

Ο μικρός-μεγάλος πρίγκιπας  (και άλλες ιστορίες για εκκολαπτόμενους νάρκισσους)

Όσες έχουν παιδί μικρής ηλικίας και έχουν πάει το βλαστάρι τους στο Κυριακάτικο παιδικό πάρτι νούμερο 3.678 με θέμα «ο μικρός πρίγκηπας» -όχι αυτός του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ- ο άλλος, ο 6χρονος,υποψιάζονται τι εννοούμε.Ένα σαφώς σημαντικό για την οικογένεια αλλά όχι τόσο συνταρακτικό πιά γεγονός όπως τα γενέθλια ενός 6χρονου παιδιού, προσλαμβάνει διαστάσεις πανηγυρισμού και ανάγκη για εορτασμό με πυροτεχνήματα σαν της 4ης Ιουλίου. Ο χώρος που συντελείται το πάρτυ-υπερπαραγωγή είναι συνήθως ένας παιδότοπος με φουσκωτά, με γήπεδο 5Χ5, με face painting, τραμπολίνα, ξυλοπόδαρους, μάγους και ταχυδακτυλουργούς ενίοτε και με πισίνα ή και όλα μαζί στην ακραία περίπτωση που ο μικρός πρίγκιπας έχει προαχθεί σε Βεζίρη. 

Ο μικρός-μεγάλος πρίγκιπας  (και άλλες ιστορίες για εκκολαπτόμενους νάρκισσους)

Η διακόσμηση του χώρου κινείται αυστηρά στο γαλάζιο ή στις 50 αποχρώσεις του μπλε, όταν πρόκειται για πρίγκιπα και εννοείται στις αντίστοιχες του ροζ της γρανίτας φράουλας αν μιλάμε για πριγκίπισσα. Όλα είναι σεταρισμένα μεταξύ τους με χειρουργική ακρίβεια: τα τραπεζομάντηλα ασορτί με τις χαρτοπετσέτες, που είναι ασορτί με τα μαχαιροπίρουνα, που είναι ασορτί με τις πιατέλες με τα γαριδάκια/ποπκορν/τσιπς/κρακεράκια κ.ο.κ, που είναι ασορτί με τις κανάτες για τους χυμούς, που είναι ασορτί με την σιέλ τούρτα γενεθλίων με ανάγλυφο σχέδιο το πριγκιπικό στέμμα, που είναι ασορτί με τα σιέλ ρούχα του εορτάζοντα αλλά και της βασιλομήτωρος, που είναι ασορτί με...δεν-έχει-πιά-σημασία. Όλα είναι ασορτί που είναι και το ζητούμενο.

Μαμά βαριέμαι αλλά θέλω κι άλλο

Μια μικρή λεπτομέρεια βέβαια είναι πως ο εορτάζων πρίγκιπας, για τον οποίον υποτίθεται έχει στηθεί όλο αυτό το παραμυθένιο σκηνικό, ποσώς ενδιαφέρεται για το σιέλ πριγκιπάτο που εξελίσσεται γύρω του. Θέλει να χοροπηδήσει στα φουσκωτά, να τσιρίξει από χαρά, να μπουκωθεί με τσιπς και τυροπιτάκια, να φυσήξει τα κεράκια στην τούρτα την ώρα που γύρω του όλοι τραγουδούν σε άψογη Χαλανδριώτικη προφορά: Χάπι μπέρθντέι του γιού, χάπι μπέρθντέι του γιού, χάπι μπέρθντέι Αρίσταρχε-Απόλλωνα...χάπι μπέρθντέι του γιού.

...Του γιού του μονογενή, του εκ της μητρός εκπορευόμενου εννοείται. Που πρέπει οπωσδήποτε σαν μικρός πρίγκιπας, να μην ονομάζεται ένα ξερό Γιάννης, Γιώργος, Νίκος ή έστω Κωνσταντίνος αλλά να έχει δύο ονόματα.Υποχρεωτικά δε, το πρώτο όνομα να είναι αρχαιοελληνικό και μεγαλοπρεπές όπως Αλκιβιάδης, Ερμόλαος, Τιμοκράτης ή έστω ένα Ευριπίδης, δεν είναι και τόσο τραγικό.Η συνέχεια του πάρτι είναι προβλέψιμη. Ο μικρός Αρίσταρχος-Απόλλωνας οι επιθυμίες του οποίου ικανοποιούνται πριν καν τις εκστομίσει,γρήγορα βαριέται το ένα παιχνίδι μετά το άλλο, οι φίλοι του παίζουν μεταξύ τους κι αυτός γκρινιάζει στη μητέρα του ότι το πάρτι «είναι το πιό χαζό πάρτι του κόσμου», την ώρα που εκείνη είναι απασχολημένη να μοιράζει στους καλεσμένους που αποχωρούν τα αναμνηστικά δωράκια με το μονόγραμμα ΑΑ του εορτάζοντα.

Εγώ, ο εαυτός μου και οι υπόλοιποι που δεν θυμάμαι τώρα

Με μια αναγωγή σε μέλλοντα χρόνο φανταζόμαστε τον νεαρό Αρίσταρχο-Απόλλωνα - ο οποίος έχει εκπαιδευτεί πλέον να αποφεύγει τη ματαίωση όπως η γάτα το νερό - να έχει ταλαιπωρήσει στο σχολικό διάβα του αμέτρητους δάσκαλους και καθηγητές. Εκείνος ο καθηγητής Ιστορίας στην Β’ Γυμνασίου ακόμα θυμάται όταν κλήθηκε να απολογηθεί ενώπιων των γονιών του γιατί σκέφτηκε να «κατασχέσει» το κινητό του παιδιού επειδή έπαιζε Ninja Fruit την ώρα του μαθήματος. Μα πώς του ήρθε του καθηγητή να καταπατήσει έτσι κατάφωρα τα δικαιώματα του παιδιού, τον κατακεραύνωσε η μητέρα του. Και μάλιστα την ώρα που έχει ενημερωθεί ότι το παιδί θα γίνει «Executive Financial Control Officer by the Chairman, σίγουρα Partner, ίσως και Owner», οπότε «τι να την κάνει την Ιστορία, κύριε Αποστολίδη μου, αγγαρεία τη διαβάζει».

Ο μικρός-μεγάλος πρίγκιπας  (και άλλες ιστορίες για εκκολαπτόμενους νάρκισσους)

          Μετά το Πανεπιστήμιο ο νεαρός πρίγκιπας της μητέρας του ακολουθεί μια γκαζωμένη καριέρα σε πολυεθνική με τον βαρύγδουπο τίτλο που λέγαμε πιο πάνω (οι πληροφορίες οτι τα επόμενα χρόνια οι πολυεθνικές εταιρίες θα εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα ελέγχονται ως ελαφρώς επισφαλής). Επιβάλλεται στους συναδέλφους του, οι οποίοι τον φοβούνται και τον θαυμάζουν ταυτοχρόνως και πάντα βρίσκει τρόπο να δουλεύουν όλα και όλοι υπέρ του. Ο Αρίσταρχος-Απόλλωνας τις περισσότερες φορές που βλέπει κάποιο άτομο ή μια κατάσταση ως ελκυστικά,είναι γιατί βλέπει σε αυτά μια αντανάκλαση του δικού του εαυτού ή κάποια πρόκληση που πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσει και τελικά να επιβληθεί.

 Οι γυναίκες και η Απόλυτη

Το ίδιο μοτίβο ακολουθεί και στις σχέσεις του με τις γυναίκες, ιδίως όσες έχουν μια τάση προς την ταλαιπωρία και το μελόδραμα. Εισέρχονται στη ζωή του κεραυνοβολημένες από τη έκδηλη γοητεία και τη αρρενωπή αυτοπεποίθησή του και εξέρχονται με συνοπτικές διαδικασίες, ειδικά όταν αρχίζουν τις εξωφρενικές απαιτήσεις για συναισθηματική εγγύτητα, το δικαίωμα στη διαφορετική από τη δική του ματιά στη ζωή και άλλα τέτοια περίεργα που τον ενοχλούν όπως η τρίχα στο ζυμάρι.

Ο μικρός-μεγάλος πρίγκιπας  (και άλλες ιστορίες για εκκολαπτόμενους νάρκισσους)

Η περιορισμένης χρονικής διάρκειας σύντροφός του, δεν θα μάθει ποτέ ότι ο ενήλικος – σύμφωνα με την αστυνομική του ταυτότητα- πρίγκιπάς της, έχει τεράστιες συναισθηματικές αντοχές σε τσακωμούς και ανακάμπτει εξαιρετικά γρήγορα από χωρισμούς. Ακόμα και το μέρος της πιθανής επανασύνδεσης είναι για εκείνον μια έκφραση της κυριαρχίας του. Γιατί θέλει να επιβεβαιώσει την αξία του, θέλει να διαπιστώσει ότι μπορεί να έχει πίσω το άτομο-λάφυρο και όχι την επανάληψη των θετικών εμπειριών που προσφέρει η συγκεκριμένη επαφή.
Τελικά όμως δεν θα χρειαστεί τίποτα απ’ όλα αυτά που θα μπορούσαν να τον αποκαθηλώσουν από τον θρόνο του. Η μητέρα του πρίγκιπα είναι πάντα εκεί για να του θυμίσει το περίφημο: «αγόρι μου, μόνο η καλύτερη κάνει για σένα, αυτήν θα βρεις».

Ο μικρός-μεγάλος πρίγκιπας  (και άλλες ιστορίες για εκκολαπτόμενους νάρκισσους)

 Και όλοι πλέον υποψιαζόμαστε ότι η καλύτερη ήταν, είναι και θα είναι Εκείνη και μόνον Εκείνη, εις τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

 

Ο μικρός-μεγάλος πρίγκιπας  (και άλλες ιστορίες για εκκολαπτόμενους νάρκισσους)

H Νέτη Φίλια είναι δημοσιογράφος στο Mega Channel & μητέρα δύο παιδιών