3 φράσεις που πρέπει να λέτε στους εφήβους (και 4 που πρέπει να αποφεύγετε)!

Η εφηβεία είναι μία περίεργη περίοδος στη ζωή κάθε παιδιού. Περίεργη και δύσκολη είναι μερικές φορές και η γονική μέριμνα ενός εφήβου. Πώς πρέπει να αντιμετωπίσετε ένα παιδί στην εφηβεία, πώς θα καταλάβετε τι σκέφτεται; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα τα απαντούν στο all4mama οικογενειακοί ψυχολόγοι και σύμβουλοι με την εμπειρική τους γνώση. Εδώ, σας παρουσιάζουμε τις φράσεις που θα βοηθήσουν τους εφήβους (και τους γονείς τους) να βιώσουν την εφηβεία λίγο πιο ανώδυνα και ειρηνικά.

 

 

Μην πείτε: "Σταμάτα να είσαι τόσο ευέξαπτος"

Αυτό μπορεί πραγματικά να ισχύει εκείνη τη στιγμή για το παιδί σας. Ωστόσο, επισημαίνοντας πόσο ευερέθιστο είναι το παιδί σας δε σας βοηθάει πουθενά, λέει η Δρ. Sherrie Campbell, σύμβουλος,  ψυχολόγος και οικογενειακή θεραπεύτρια. "Οι έφηβοι είναι ευέξαπτοι - προσπαθούν να αναπτύξουν δύο διαφορετικά μέρη της ταυτότητάς τους", εξηγεί η Campbell. "Προσπαθούν να καταλάβουν ποιοι είναι ως άτομα και αναπτύσσουν επίσης τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Αντί να τους κρίνουμε, πρέπει να έχουμε συμπόνια για το πόσο μεγάλη αλλαγή βιώνουν". Τι μπορείτε να πείτε εναλλακτικά; "Είναι λογικό να είσαι ευέξαπτος, αλλά περιμένω ακόμα να με σεβαστείς".

Πείτε: "Χρειάζομαι τη βοήθειά σου"

Θέλετε οι έφηβοί σας να είναι η καλύτερη έκδοση του εαυτού τους, αλλά είναι πολύ πιο εύκολο να το πείτε απ' ό, τι αυτό να γίνει. Σύμφωνα με τον ψυχίατρο Dr. Mark Goulston, κάνοντας κάτι μαζί μπορείτε να πείτε: "Θα ήθελα τη βοήθειά σου. Θέλω να βελτιωθώ και να γίνω καλύτερος γονέας και θα κάνω ό,τι μπορώ για να γίνεις ευτυχισμένος. Και θέλω να μου πεις πώς μπορώ να σε βοηθήσω." Στη συνέχεια, περιμένετε την απάντησή του και πείτε: "Αυτό είναι πραγματικά ενδιαφέρον, πώς κατέληξες σε αυτό;". Μπορεί να εκπλαγείτε από τις συνειδητά αποκαλυπτικές πληροφορίες που θα σας δώσει.

 

 

Μην πείτε: "Δεν μου μιλάς ποτέ"

Όταν ήταν έξι, δεν μπορούσε να περιμένει να επιστρέψει στο σπίτι από το σχολείο και να σας ενημερώσει για το τι είχε συμβεί εκείνη τη μέρα με μεγάλη λεπτομέρεια. Τώρα, είστε τυχερές αν σας δώσει μια μονολεκτική απάντηση. Και αυτό πονάει, το καταλαβαίνουμε. Αλλά όταν λέτε κάτι τέτοιο, είναι σαν να βλέπει μπροστά του ένα κατηγορητήριο και είναι σαν να μην επιτρέπετε στον έφηβο να έχει τη δική του ιδιωτική ζωή, λέει η Δρ. Campbell. "Οι έφηβοι συνήθως απομακρύνονται και βάζουν ως προτεραιότητα τους φίλους τους. Αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να σας πληγώσει". Αντ' αυτού, δώστε στο παιδί να καταλάβει ότι είστε εκεί οποτεδήποτε σας χρειαστεί για να σας μιλήσει. Και να ξέρετε ότι σε λίγα χρόνια θα είστε εσείς η πρώτη που θα απευθύνεται για οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίζει.

Πείτε: "Είμαι τόσο περήφανη για σένα" 

"Ανεξάρτητα από το πόσο συχνά οι έφηβοι επαναστατούν εναντίον της καθοδήγησής σας ή διαφωνούν με τις απόψεις σας, εξακολουθούν να ενδιαφέρονται πολύ για το τι σκέφτεστε - και ειδικά για αυτό που  σκέφτεστε για τους ίδιος", λέει η Kristin Wilson, ψυχολόγος και αντιπρόεδρος στην Ακαδημία Newport. Έτσι, είναι σημαντικό να τους ενημερώσετε πόσο εκτιμάτε τους ίδιους και τα επιτεύγματά τους - είτε αυτά είναι μεγάλα είτε μικρά. "Μην χρησιμοποιήσετε αυτά τα λόγια για επιτεύγματα όπως μια αθλητική νίκη ή καλή βαθμολογία σε τεστ". Πείτε τους, όμως, ότι είστε εξίσου υπερήφανες γι 'αυτούς για το πώς χειρίστηκαν μια δύσκολη συζήτηση με έναν φίλο ή για το κατόρθωμά τους να παραμείνουν ήρεμοι κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης κατάστασης.

 

 

Μην πείτε: "Πώς ήταν η μέρα σου;"

Εκτός αν θέλετε να λάβετε ως απάντηση ένα μούγκρισμα ή μια απάντηση τύπου "ωραία". "Αντ' αυτού, ρωτήστε τον έφηβο για κάτι που μπορεί να σχολιάσει και φυσικά αυτό δεν πρέπει να είναι πολύ προσωπικό", συμβουλεύει η παιδοψυχολόγος Darby Fox. Ας υποθέσουμε ότι ο έφηβος αγαπάει τον αθλητισμό ή τη μουσική. Ρωτήστε τον εάν διάβασε τα τελευταία νέα για τον αγαπημένο του παίκτη ή μουσικό. "Αν έχετε ακούσει για κάποιες κοινωνικές δραστηριότητες στο σχολείο ή σε ένα πάρτι, ρωτήστε τα παιδιά σας ποιες είναι οι σκέψεις τους σχετικά με αυτό ή πόσο συνηθισμένο είναι. Αυτή η συμπεριφορά τους στέλνει το μήνυμα ότι τους σέβεστε και πιστεύετε ότι έχουν κάτι να πουν. "Να θυμάστε ότι οι έφηβοι είναι πολύ προσεκτικοί σε ερωτήσεις που θα μπορούσαν να εκθέσουν τα εσωτερικά τους συναισθήματα, γι 'αυτό προσπαθήστε να κάνετε πιο γενικές ερωτήσεις ή ερωτήσεις που δε φαίνονται πολύ ενοχλητικές.

Πείτε: "Θέλω να σε ρωτήσω δυο πράγματα"

Η κατάσταση: Ξέρετε ότι το παιδί σας είναι αναστατωμένο για κάτι αλλά δεν ξέρετε τι είναι αυτό. Και το να το ρωτάτε τι συμβαίνει είναι λάθος. Αντ' αυτού, όπως προτείνει ο Δρ Goulston, πείτε στο παιδί σας ότι έχετε δυο πράγματα για τα οποία θέλετε να μιλήσετε. Κατά πάσα πιθανότητα, θα απαντήσει με ένα "Τι;". Τώρα, σε τόσο ήρεμο τόνο, μπορείτε να πείτε: "Είσαι πληγωμένος, φοβισμένος, ντρέπεσαι, νιώθεις μόνος;". Στη συνέχεια, όταν το παιδί σας σας πει τι από όλα αυτά νιώθει μπορείτε να του ζητήσετε να σας το αναλύσει. "Σκεφτείτε το ως έναν ευκολότερο τρόπο να προσεγγίσετε ένα δύσκολο θέμα, το οποίο ελπίζουμε ότι θα σας δώσει πολλές ευκαιρίες να εξετάσετε περαιτέρω τι συμβαίνει (ρωτώντας: "Πότε συνέβη αυτό, τι πιστεύεις" ή "αν αυτό συνέβαινε ξανά, εσύ τι θα έκανες";).

Μην πείτε: "Θα βγεις έτσι έξω;"

Σίγουρα θυμάστε και εσείς αυτές τις αντιδράσεις των γονέων στη διάρκεια της εφηβείας σας!  Και η Δρ Campbell λέει να αφήσετε το παιδί σας να φοράει ό,τι θέλει εκτός πια κι αν το ντύσιμό τους είναι τόσο ακατάλληλο. "Οι έφηβοι προσπαθούν να προσδιορίσουν την ταυτότητά τους και σε αυτό εμπεριέχεται και η ενδυμασία τους. Αν δε ζητήσουν τη γνώμη σας, δε χρειάζεται να την πείτε", συμβουλεύει.

 

 

Διαβάστε επίσης: Εφηβεία: Τι κάνουμε όταν το παιδί ντύνεται εκκεντρικά;