«Χρωστάω ένα ευχαριστώ στο σώμα μου μετά τη γέννα, γιατί αυτό μου χάρισε τους δύο γιους μου»

Η Ανθή είναι μητέρα δύο αγοριών, 5 ετών και 10 μηνών, και μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις και τα συναισθήματα που έχει για το σώμα της. Απευθύνεται λοιπόν στο σώμα της, αυτό που την βοήθησε να γίνει μητέρα και να φέρει στο κόσμο τα δύο αγγελούδια της για να του εκφράσει την ευγνωμοσύνη που νιώθει.

«Έχουμε περάσει πολλές δυσκολίες εσύ και εγώ. Στην εφηβεία μου, γνωριστήκαμε λίγο καλύτερα.  Είχαμε μία δύσκολη σχέση εκείνη την περίοδο των μεγάλων αλλαγών! Κυρίως όταν οι άλλοι σε ανέφεραν ως «χοντρό».  Όμως με το πέρασμα των χρόνων έμαθα πως να σε βοηθώ, δίνοντάς σου τα σωστά τρόφιμα για να είσαι υγιής. Σου έμαθα πώς να είσαι δραστήριο, δυνατό και σε καλή φυσική κατάσταση. Μακάρι να ήξερα τότε τι κάνω τώρα για εσένα και ότι σου χρωστάω πραγματικά πολλά!  Αλλά αυτή η γνώση είναι ένα δώρο που έχει έρθει μαζί με τη μητρότητα…

Στα 20 μου μάθαμε καλά ο ένας τον άλλον. Ήξερα πώς να σε φροντίζω. Μετά τον αρραβώνα μου δουλέψαμε πολύ σκληρά μαζί, για να χάσω τα περιττά κιλά μου μέχρι το γάμο. Αλλά μόνο τώρα, κοιτάζοντας τις φωτογραφίες, συνειδητοποιώ ότι κατάφερα τότε να κάνω το ιδανικό σώμα που ήθελα.

Και φτάσαμε μαζί ως εδώ, που είμαι πια 30. Πω πω, πως πέρασαν τα χρόνια! Με δύο παιδιά  πλέον, συστήνομαι με το νέο μου σώμα, αυτό μετά τον τοκετό.

Η αλήθεια είναι πως δεν μοιάζεις και δεν είσαι όπως ήσουν στο παρελθόν. Μπορεί να μη φαίνεσαι τόσο ωραίο μέσα σε ένα μπικίνι.  Μπορεί να έχεις μία τεράστια ούλη στην κοιλιά, από όπου ήρθε στον κόσμο ο δεύτερος γιος μου, με ασφάλεια. Έχεις επίσης περισσότερες ρυτίδες, οι οποίες φανερώνουν πολλά χρόνια γέλιου αλλά και λύπης.  Αλλά όταν θυμάμαι το παρελθόν, καταλαβαίνω ότι μου έχεις δώσει πάρα πολλά! Αυτό που θέλω να κάνω λοιπόν είναι να σε ευχαριστήσω για το πως είσαι μετά τη γέννα.  Σ’ ευχαριστώ που είσαι υγιής.  Σ’ ευχαριστώ για το δώρο σου, τις δύο ζωές που μου χάρισες, του γιους μου. Σε ευχαριστώ που φιλοξένησες στοργικά τα παιδιά μου.

Μου επέτρεψες να μείνω έγκυος, να θηλάσω και να γεννήσω δύο υπέροχα παιδιά. Το να τα αισθάνομαι στην κοιλιά μου, με τις κινήσεις τους, για 9 μήνες, με έκανε να συνδεθώ τόσο πολύ μαζί τους, χωρίς καν να έχουμε δει ο ένας τον άλλον. Ήμασταν μαζί και στις δύο μου γέννες και αντιμετωπίσαμε μαζί όλες τις δυσκολίες που προέκυψαν. Μαζί περάσαμε αυτή τη μεγάλη χαρά και ευτυχία. Σ’ ευχαριστώ που ήσουν δίπλα μου.

Σ’ ευχαριστώ για αυτά τα χέρια. Χέρια που αγκαλιάζουν το παιδί μου σφιχτά όταν φεύγει το πρωί για το σχολείο. Χέρια που κοιμίζουν το νεογέννητο μου μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Χέρια που αγκαλιάζουν τον άντρα μου όταν μπαίνεις στο σπίτι μετά από μία κουραστική μέρα στη δουλειά. Χέρια που είναι τόσο δυνατά που μπορούν να κουβαλήσουν από 10 τσάντες του σούπερ μάρκετ μέχρι ένα παιδί, όταν δεν θέλει να περπατήσει άλλο. Έχεις γίνει ακόμα πιο δυνατό τώρα!

Σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες στόμα και τη δική μου φωνή. Στόμα για να φιλάω τα αγόρια μου και φωνή για να τους διαβάζω ιστορίες, λίγο πριν κοιμηθούν. Λέξεις για να εκφράσω στην οικογένεια και τους φίλους μου πόσο πολύ τους αγαπώ και για να ζητήσω τη βοήθεια των δικών μου ανθρώπων όταν τη χρειάζομαι.  Με αυτή τη φωνή μπορώ να εκφράζω με λέξεις το πόσο σημαντική είναι η ζωή μου.

Σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες αυτά τα πράσινα μάτια. Μάτια που μου επιτρέπουν να δω την ομορφιά του κόσμου γύρω μου. Μάτια που τρέχουν δάκρυα χαράς και λύπης, τις καλές και τις κακές στιγμές της ζωής. Με αυτά τα μάτια είδα γιατί πρώτη φορά τα πρόσωπα των γιων μου,  με αυτά είδα το όμορφο χαμόγελο τους. Είναι τα ίδια μάτια που λάμπουν κάθε φορά που τα αγόρια μου μπαίνουν μες στο δωμάτιο, τα μάτια που επιτρέπουν να χαρώ όλες αυτές τις μικρές στιγμές που ζούμε όλοι μαζί καθημερινά.

Σ’ ευχαριστώ επίσης για τις μαγικές δυνάμεις.  Με τη βοήθεια σου μπόρεσα να θηλάσω για τρεις μήνες στο παιδί μου. Δεν έπαψες ποτέ να με εκπλήσσεις. Αν και μερικές φορές αισθανόμουν τόσο εξαντλημένη από το θηλασμό, σ’ ευχαριστώ που ήσουν δίπλα μου και σε αυτήν την τεράστια εμπειρία.

Μπορεί να έχεις ουλές, μπορεί να έχεις ρυτίδες, μπορεί να έχεις πονέσει περισσότερο από ότι όταν ήμουν  έφηβη,  μπορεί να μην μοιάζεις όπως ήμουν στα 20, μπορεί να μην είσαι όσο σφριγηλό ήσουν κάποτε, εγώ όμως σ’ αγαπώ για όλα αυτά που είσαι σήμερα και σε βρίσκω πανέμορφο!»