Παιδική ομοφιλοφυλία. Η Gay-Bi Coach Ιλένα Μπόγρη μας λύνει όλες μας τις απορίες.

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

Της Μαρία Σατραζέμη

Ομολογώ πως ήταν μια από τις πιο δύσκολες συνεντεύξεις μου. Όταν τη συνάντησα, είχα ανάγκη να μείνουμε μέσα στο πλαίσιο, αυτή πάλι είχε ανάγκη να βγούμε. Δυσκολεύτηκα πολύ, αλλά τελικά την ακολούθησα, σε έναν κόσμο άγνωστο για μένα. Στη συνέντευξή της, μας παροτρύνει να δούμε τον κόσμο όπως είναι και όχι μέσα από ροζ γυαλιά. Μας παροτρύνει να αγαπάμε και να αποδεχόμαστε. Τελικά, κατάλαβα πως ο κόσμος χωρίς ροζ γυαλιά είναι πιο όμορφος.


-Τι ισχύει για την παιδική ηλικία όσον αφορά στην ομοφυλοφιλία; Υπάρχει κάτι που παρατηρεί κανείς σε αυτήν την ηλικία;

Τίποτα ιδιαίτερο. Μπορεί ένα τρίχρονο αγόρι να ζητήσει από τη μαμά του να του πάρει μία κούκλα και τελικά, να θέλει βάλει την κούκλα στη μπανιέρα και να την κάνει μπάνιο μαζί του. Μπορεί ένα άλλο να ανακαλύψει τις μαγικές ιδιότητες του μανό. Τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία παίζουν ακόμα. Τίποτα δε σημαίνει τίποτα. Για αυτό και δεν λέμε ποτέ στον τρίχρονο μικρούλη που έβαψε τα νύχια του «πω, πω, τι έκανες εκεί». Είναι μόνο τριών. Δε μπορεί ακόμα να προφέρει όλα τα γράμματα από το φύλο του. Κι αν τα προφέρει, δεν ξέρει τι θα πει «είμαι αγόρι».

-Και η σεξουαλικότητα του παιδιού; Μπορεί να έχει κάποιον προσανατολισμό από τόσο νωρίς;

Το παιδί ακόμα πειραματίζεται. Η σεξουαλικότητά του και ο προσανατολισμός του δεν είναι κάτι που μπορούμε να αναγνώσουμε με τόση σιγουριά. Άλλος μπορεί να ξέρει από νωρίς, λόγω dna και άλλος να ψάχνεται ακόμα. Είναι ένα μονοπάτι που δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει.

Παιδική ομοφιλοφυλία. Η Gay-Bi Coach Ιλένα Μπόγρη μας λύνει όλες μας τις απορίες.

-Ποια χρειάζεται να είναι, κατά τη γνώμη σας, η στάση του γονέα απέναντι σε αυτόν τον πειραματισμό;

Ο γονέας χρειάζεται να σεβαστεί το χώρο του παιδιού του. Το παιδί είναι κάτι άλλο από εμάς. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δε συμβαίνει συχνά κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα στην ελληνική κοινωνία. Οι περισσότεροι γονείς μπερδεύουν την αγάπη με τη σημαντικότητα. Δηλαδή, είμαι σημαντικός ως γονιός, αλλά προτιμώ να είμαι σημαντικός ως γονιός straight παιδιών. Είναι ντροπή να βγει ένας γονιός και να πει πως το παιδί μου είναι gay. Υπάρχει ακόμα η έννοια της ντροπής και κυρίως, μέσα μας. Μας κάνει να νιώθουμε ευάλωτοι μέσα μας και δε μας αρέσει να νιώθουμε έτσι, διότι θα δουν οι άλλοι ότι είμαστε ευάλωτοι.

-Δε νομίζω, όμως, ότι βγαίνει και κανείς να πει “έχω παιδί straight”.

Κάνετε λάθος. Υπάρχουν γονείς που περηφανεύονται για το γεγονός ότι ο γιος τους έχει πολλές ερωμένες ή ότι βρήκαν προφυλακτικά κάτω από το κρεβάτι του. Φυσικά, αυτό ισχύει μόνο για τα αγόρια, διότι τα κορίτσια οφείλουν να είναι άσπιλα και να περιμένουν το πριγκηπόπουλο. Δηλαδή, παραμύθια.

-Θεωρείτε πως τα παιδιά φοβούνται όταν ανακαλύπτουν κάτι διαφορετικό, σχετικά  με τη σεξουαλικότητά τους;

Όταν είσαι μικρός δεν αντιλαμβάνεσαι την έννοια του κινδύνου, επομένως και του φόβου. Τα παιδιά δεν αισθάνονται gay, τα παιδιά παίζουν ακόμα. Δεν έχουν ακόμα αντίληψη. Τα παιδιά παίζουν για να φτιάξουν αντίληψη. Επιτρέπεται ένα αγοράκι να αγγίξει ένα άλλο, παίζουν το γιατρό ή μιμούνται φιλιά και αγκαλιάζουν σαν τους μεγάλους. Όλα αυτά είναι σημάδια της κανονικής, κανονικότατης περιέργειάς τους.

Παιδική ομοφιλοφυλία. Η Gay-Bi Coach Ιλένα Μπόγρη μας λύνει όλες μας τις απορίες.

-Σήμερα, τι ισχύει σχετικά με τη σεξουαλικότητα των νέων;

Σήμερα, το παιχνίδι έχει αλλάξει. Η τράπουλα έχει ξαναμοιραστεί. Υπάρχουν πολλά παιδιά του γυμνασίου που πηγαίνουν και με τα δύο φύλα. Δεν υπάρχει σεξουαλικότητα στα 12 ούτε στα 13. Στο Σύνταγμα, τα κορίτσια παίζουν με το σκέητ, ντυμένα σαν αγόρια, αλλά από μέσα φοράνε δαντελωτά εσώρουχα. Βλέπεις αγόρια με μακριά μαλλιά και βαμμένα νύχια. Τα παιδιά πειραματίζονται, δεν έχουν αποφασίσει ακόμα. Επίσης, στη σημερινή εποχή, που ο γάμος έχει υποτιμηθεί, έχουμε φύγει από το δίπολο της γονιμότητας και είμαστε καθαρά στο δίπολο της σεξουαλικότητας. Η σεξουαλικότητα είναι η κινητήριος δύναμη, είναι η μεγαλύτερη δύναμη.

-Θεωρείτε πως οι Έλληνες είμαστε ομοφοβικοί;

Πάρα πολύ. Και ξέρετε, ομοφοβικός δεν είναι ο straight, ο gay είναι. Με την έννοια πως όταν ανακαλύπτει κανείς μέσα του το gay κομμάτι, το φοβάται. Και οι γονείς για αυτό αντιδρούν, διότι ανακαλύπτουν πως αν αποδεχτούν το παιδί τους ως gay, αποδέχονται αυτόματα και το gay χαρακτήρα τους. Διότι, κατά βάθος, όλοι είμαστε όλα. Και η μοντέρνα ψυχολογία αυτό ακριβώς λέει, πως όλοι είμαστε όλα. Όταν οι γονείς δεν δέχονται το παιδί τους, αυτό σημαίνει πως δε δέχονται το gay κομμάτι μέσα τους. Γιατί το παιδί σου είναι ο καθρέφτης σου. Μόνο έτσι υπάρχει ομοφοβία. Αλλιώς δεν υπάρχει. Το θέμα είναι να αποδεχτείς αυτό που είσαι μέσα σου, είσαι πολλά δίπολα μέσα σου.

-Τι λάθη πιστεύετε πως κάνουν οι γονείς σήμερα, όσον αφορά το θέμα της ομοφυλοφιλίας;

Οι γονείς οφείλουν να καταλάβουν πως τα παιδιά δεν είναι κτήμα τους. Μας αρέσει, δε μας αρέσει, αυτό θέλει ο άλλος να είναι. Και ο γονιός οφείλει να του μιλήσει για να νιώσει άνετα να είναι αυτό που είναι. Διότι από την κοινωνία κι από το σχολείο δεν το έχει νιώσει ακόμα. Ένα άλλο μεγάλο κομμάτι είναι η γνώμη των άλλων. Αυτό είναι μια μεγάλη πληγή στην ελληνική κοινωνία. Τι θα πουν οι άλλοι, όταν δουν ότι το παιδί μου είναι gay. Και ξέρετε κάτι; Κάπως έτσι ξεκινάει και το bullying. Διότι αν το παιδί πάρει δύναμη από το γονιό του και νιώσει αποδεκτό, δεν υφίσταται ποτέ bullying, επειδή δεν το επιτρέπει η δύναμή του. Το bullying το δέχονται τα αδύναμα πλάσματα, όσα δεν έχουν πάρει αποδοχή από το σπίτι τους.

-Άλλα λάθη που πιθανό να κάνουν οι γονείς στην επικοινωνία με τα παιδιά τους;

Καλό είναι οι γονείς να ενθαρρύνουν ό,τι κι αν επιλέξουν τα παιδιά τους, δεν είναι κάτι κακό, δεν υπάρχουν όρια στα χρώματα και τις συμπεριφορές. Αντί να πούνε «μα ακόμα και με τα ροζ είσαι όμορφος», λένε απλά «πόσο όμορφος είσαι». Επίσης, είναι καλό να γνωρίζουν ότι δεν είναι ασυνήθιστο για τα κοριτσάκια και τα αγοράκια να προσποιούνται ότι είναι του αντίθετου φύλου, ειδικά εάν υπάρχει μεγαλύτερος αδελφός και το παιδί παίζει μ αυτόν και τους φίλους του.

-Τι θα συμβουλεύατε τελικά τους γονείς σήμερα;

Να αποδεχτούν και να αγαπήσουν τα παιδιά τους. Έχουμε ξεφύγει από την έννοια της αγάπης και χρειάζεται να την επαναπροσδιορίσουμε. Έχουμε ξεχάσει να αγαπάμε τους ίδιους μας τους εαυτούς. Κι αν δεν αγαπήσουμε τους εαυτούς μας πώς θα αγαπήσουμε κάποιον έξω από εμάς; Έχουμε μπει σε κουτιά, που κατά βάθος δε χωράμε και αυτό μας κάνει όχι μόνο κακούς γονείς, αλλά και κακούς ανθρώπους. Η βασική ανάγκη είναι να αγαπάς, όχι να αγαπιέσαι. Η αγάπη είναι αποδοχή, συγχώρεση, ευγνωμοσύνη. Κι αυτές είναι οι πραγματικές έννοιες, από τις οποίες έχουμε απομακρυνθεί, προκειμένου να χωρέσουμε στα κουτιά. Οι γονείς χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουν την έννοια της αγάπης μέσα τους και να πάψουν να νιώθουν σημαντικοί. Και αυτή είναι η καλύτερη συμβουλή.

Παιδική ομοφιλοφυλία. Η Gay-Bi Coach Ιλένα Μπόγρη μας λύνει όλες μας τις απορίες.

 

-Πιστεύετε πως μπορούν να αλλάξουν οι πεποιηθήσεις της ελληνικής οικογένειας στο συγκεκριμένο θέμα;

Είμαι πολύ αισιόδοξη. Θέλει δουλειά ακόμα, αλλά είμαι αισιόδοξη. Στη δουλειά μας, βλέπουμε παιδιά που είναι διαμάντια. Και ήταν στριμωγμένα σε μια πανοπλία. Για αυτό λέω στους γονείς «αποδεχτείτε το παιδί σας έτσι όπως είναι. Μόνο τότε θα ανθίσει και θα γίνει δυνατός ενήλικας». Ξέρετε, μπορεί στα 12 το παιδί να αλλάξει, να το γυρίσει και σε straight. Οι γονείς πρέπει να του αφήσουν αυτή τη δυνατότητα. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που  γίνανε gay από την απαγόρευση. Καταλαβαίνω πως οι γονείς μπορεί να ενοχληθούν, μπορεί να είχαν ονειρευτεί κάτι άλλο, αλλά πρέπει να σεβαστούν το παιδί τους. Κι αν θέλουν τόσο πολύ εγγόνια, μπορεί να τους τα φέρει η ομόφιλη σχέση του παιδιού τους.

-Καταλαβαίνω πως η οικογένεια παίζει μεγάλο ρόλο τελικά…

Η αγάπη παίζει ρόλο. Όλοι οι άνθρωποι θέλουν αγάπη. Ομοφυλόφιλοι, ετερόφιλοι, όλοι μας αυτό ψάχνουμε, την αγάπη. Και τα παιδιά αυτό ψάχνουν. Και στη σχέση τους αργότερα αυτό ψάχνουν. Και οι gay αυτό ψάχνουν περισσότερο. Την αγάπη. Τραβάνε το μανίκι λέγοντας στην ουσία, δώσε μου αγάπη. Όποτε με συμβουλεύονται γονείς, πάντα, όμως πάντα, αναβοσβήνει μέσα μου η απάντηση που έστειλε ο Sigmund Freud προς μια μητέρα που του ζητούσε βοήθεια για να «θεραπεύσει» τον ομοφυλόφιλο γιό της. Το 1935, λοιπόν, ο διάσημος ψυχαναλυτής ανάμεσα σε άλλα έγραψε αυτό που κάθε γονιός σήμερα οφείλει να δεσμευτεί ότι είναι checked για την αγάπη του προς το παιδί του: “Αγαπητή κυρία δυστυχώς η μορφή της ψυχανάλυσης που μου ζητάτε να κάνω, έτσι ώστε να καταργηθεί η ομοφυλοφιλία και να πάρει την θέση της η ετεροκανονικότητα στον γιό σας είναι κάτι που δεν μπορώ να αναλάβω. Αυτό που μπορεί να κάνει η δική μου ψυχανάλυση στοχεύει αλλού: Αν είναι δυστυχισμένος, μες την μελαγχολία και τις νευρώσεις, σκίζεται από εσωτερικές συγκρούσεις και η κοινωνική ζωή του αναστέλλεται, η δουλειά μαζί μου θα του χαρίσει την αρμονία, την ειρήνη του μυαλού και  την πλήρη αποτελεσματικότητα σε ότι  αποφασίσει να κάνει στη ζωή του. Είτε αν παραμείνει ομοφυλόφιλος είτε αλλάξει. Αν συμφιλιωθείτε με την ιδέα ότι θα πρέπει να αρχίσει μαζί μου ψυχανάλυση- πράγμα που δεν το περιμένω- τότε πρέπει να έρθετε στη Βιέννη».
Θα πρέπει, λοιπόν, όλοι οι γονείς να πάρουν την απόφαση και να δεσμευτούνε με αυτήν, ότι η ευτυχία και η ασφάλεια του παιδιού τους είναι εντελώς άσχετα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του.

 

Η Ιλένα Μπόγρη είναι Gay Bi Life Coach- Strategic Interventionist/ U.S
www.ilenabogri.com

Μαρία Σατραζέμη
facebook: Maria Satrazemi
instagram: @mariasatrazemi