Εξωμήτρια κύηση. Ο φόβος κάθε εγκύου στην αρχή της εγκυμοσύνης της!
Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση
Από τον μαιευτήρα-γυναικολόγο Χάρη Χηνιάδη
Εξωμήτρια είναι μια κύηση, η οποία βρίσκεται έξω από το ενδομήτριο της μήτρας.
Σημαίνει ότι μπορεί να βρίσκεται στις ωοθήκες, στην σάλπιγγα, ή και σε οποιαδήποτε σημεία της κοιλιάς.
Η εξωμήτρια κύηση είναι αρκετά σπάνια και απαντάται στο 2% περίπου όλων των εγκυμοσυνών. Παράγοντες κινδύνου είναι η Εξωσωματική Γονιμοποίηση, η χρήση σπιρά για αντισύλληψη, οι παθολογικές σάλπιγγες και η προηγούμενη εξωμήτρια κύηση.
Πρέπει πάντα να την αποκλείουμε υπερηχογραφικά στην αρχή της εγκυμοσύνης ελέγχοντας εκτός από την μήτρα, τις ωοθήκες και αν είναι δυνατόν και τις σάλπιγγες.
Εκτός από το υπερηχογράφημα είναι δυνατόν να ελέγξουμε την πιθανότητα εξωμήτριας κύησης πιο νωρίς στην εκγυμοσύνη με βάση την αύξηση της χοριακής γοναδοτροπίνης στο αίμα.
Παρόλα αυτά δεν κάνουμε συχνά χοριακή γοναδοτροπίνη γιατί όταν πραγματοποιούμε το πρώτο υπερηχογράφημα της εγκυμοσύνης ο σάκος της κύησης είναι ήδη στη μήτρα και είναι ιδιαίτερα εμφανής.
Επιπλέον υπάρχει και η πιθανότητα της λεγόμενης ετερότοπης κύησής. Αυτή αναφέρεται στην περίπτωση όπου έχουμε δύο εγκυμοσύνες: η μια να βρίσκεται μέσα στη μήτρα και η δεύτερη εκτός της μήτρας, δηλαδή εξωμήτρια κύηση.
Η πιθανότητα μια γυναίκα να έχει ετερότοπη κύηση είναι περίπου 1:15.000.
Από τη στιγμή που θα διαγνωστεί η εξωμήτρια κύηση υπάρχει η πιθανότητα να υποστρέψει από μόνη της και να υποχωρήσει η χοριακή γοναδοτροπίνη χωρίς να χρειαστεί περαιτέρω παρέμβαση.
Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να αντιληφθούμε αργότερα στην εγκυμοσύνη ότι υπάρχει εξωμήτρια κύηση και να χρειαστεί να κάνουμε φαρμακευτική ή χειρουργική αντιμετώπιση.
Η φαρμακευτική αντιμετώπιση γίνεται μόνο στην περίπτωση που δεν έχουμε αιμορραγία η προχωρημένη κύηση με καρδιακή λειτουργία.
Γίνεται με χορήγηση φαρμάκων που χρησιμοποιούμε και στη χημειοθεραπεία και έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή του ιστού της εγκυμοσύνης.
Η χειρουργική αντιμετώπιση κατά τεκμήριο γίνεται λαπαροσκοπικά και αφορά συνήθως στην αφαίρεση της σάλπιγγας η οποία φέρει την εξωμήτρια κύηση ή στην εύρεση της εξωμήτριας κύησης σε όποιο σημείο της κοιλιάς είναι αυτή και την αφαίρεσή της.
Είναι προτιμότερο να αφαιρούμε την σάλπιγγα σε περίπτωση εξωμήτριας κύησης που βρίσκεται εκεί, παρά να κάνουμε την λεγόμενης σαλπιγγοτομή και να αφαιρούμε μόνο το σάκο της κύησης αφήνοντας την σάλπιγγα στη θέση της, γιατί αυτό αυξάνει πάρα πολύ τις πιθανότητες να έχουμε πάλι εξωμήτρια κύηση στο ίδιο σημείο.
Μετά την θεραπεία της εξωμήτριας κύησης η γυναίκα έχει αυξημένη σημαντικά την πιθανότητα να εμφανίσει πάλι εξωμήτρια κύηση κατά 8% και πρέπει να είναι πολύ προσεκτική την επόμενη φορά που θα μείνει έγκυος.