Τί πρέπει να έχει το σαρακοστιανό τραπέζι.

Της Ντίνας Γκρουμούτη

Θα βρίσκονται όλα εκεί, σ' αυτό το τραπέζι που είναι ίδιο από τότε που ήμασταν παιδιά.

Απαράλλαχτα τα κλασικά πιάτα, κι ας έχει αλλάξει χρώμα η ταραμοσαλάτα, κι ας έχουν γίνει οι φακές σαλάτα και η φάβα βελούδινη κρέμα.

Οι γεύσεις έτοιμες να μας μεταφέρουν σε παλιές Καθαρές Δευτέρες, αετούς που πέταξαν και χάθηκαν και άλλους που κατέληξαν άδοξα σε κάποιο χωράφι.

Συγγενολόγια που σκόρπισαν, παιδιά που μεγάλωσαν και τον φοβερό σιμιγδαλένιο χαλβά εκείνης της θείας…

Το τραπέζι της Καθαρής Δευτέρας είναι νοσταλγικό γιατί κουβαλάει το παρελθόν και δεν θέλουμε ν' αλλάξει.

Θα έχει πάντα την ταραμοσαλάτα του, τα φασόλια πιάζ, τα ντολμαδάκια γιαλαντζί, τα ολόκληρα ραπανάκια και τους βολβούς.

Θα έχει φάβα, καλαμαράκια, κυδώνια και γυαλιστερές με λεμόνι, μπορεί και γαρίδες βραστές λαδολέμονο. Στο σκηνικό ταιριάζει το μυδοπίλαφο, το χταπόδι, οι σουπιές, κρασάτες ή με χόρτα.

Και οπωσδήποτε ο χαλβάς σε γεύσεις κλασικές.

Μην πέσετε στην παγίδα των ζυμαρικών με θαλασσινά, το θέμα δεν είναι να χορτάσουμε.

Οι γεύσεις πρέπει να είναι ζωντανές και δυνατές, πιο κοντά στα ορεκτικά παρά στο κυρίως πιάτο.

Να τρώγονται τα περισσότερα στο χέρι, με τη βοήθεια της λαγάνας στην οποία αξίζει ν' αφιερώσετε χρόνο: να αναζητήσετε την πιο αυθεντική από τις ελάχιστες καλές που έχουν απομείνει.

Μια βόλτα στην Κεντρική Ιχθυαγορά θα σας γεμίσει το μισό τραπέζι σχετικά φθηνά.

Ξεκινήστε νωρίς το πρωί της Δευτέρας και ζήστε για δυο ώρες την πολύβουη ζωντάνια της, αυτή την ημέρα που έχει την τιμητική της, στο πιο γνήσιο σημείο του κέντρου που έχει απομείνει.