Ο Αναγνωστόπουλος περιγράφει όσα έγιναν το μοιραίο βράδυ: Έμεινα πάνω στην Καρολάιν 4-5 λεπτά, την πίεσα με το μαξιλάρι...

Η μαραθώνια απολογία του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου για την άγρια δολοφονία της συζύγου του Καρολάιν Κράουτς (σαν σήμερα πέρυσι) συνεχίζεται στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας. Ο σύζυγος της άτυχης 20χρονης, περιγράφει στους δικαστές και τους ενόρκους, τη ζωή τους, αλλά και όσα συνέβησαν το κοπιραίο βράδυ. Πως αφαίρεσε με βασανιστικό τρόπο τη ζωή της Καρολάιν, μπροστά στα μάτια τους ενός χρόνου παιδιού τους, της Λυδίας.

Μετά από πέντε ώρες απολογίας χωρίς διάλειμμα, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος περιέγραψε στο δικαστήριο την στιγμή που συνειδητοποίησε πως η Καρολάιν ήταν νεκρή από τα δικά του χέρια που έφραξαν την αναπνοή της με ένα μαξιλάρι.

«Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα» είπε ο κατηγορούμενος για τον θάνατο της συζύγου του.

Όπως είπε, μπροστά στο αποτέλεσμα των πράξεών του άρχισε να κλαίει. «Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω- κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση».

Αναφερόμενος στην παραμονή του εγκλήματος, ο πιλότος είπε πως ήταν μια κανονική μέρα, ενώ θέλησε να ξεκινήσει την διήγηση του από την 8η Μαΐου που «ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι. Η Καρολάιν γιόρτασε για πρώτη φορά την γιορτή της μητέρας. Της πήρα λουλούδια».

Σύμφωνα με τον κατηγορούμενο, το επίμαχο βράδυ υπήρξε ένα ακόμη ξέσπασμα της 20χρονης, με αφορμή ένα ασήμαντο περιστατικό με ένα ρούχο που είχε μείνει στην σκάλα του σπιτιού, το οποίο πηγαίνοντας ο ίδιος να τακτοποιήσει άφησε μόνη πάνω στον καναπέ την κόρη τους.

Πρόεδρος: Δεν φαίνεται να ήταν κανένα μεγάλο συμβάν...

Κατηγορούμενος: Μετά μου είπε «καλά, τάισέ την και κάνε ό,τι θέλεις, εγώ πάω για ύπνο. Και εγώ έμεινα με τη μικρούλα.

Πρόεδρος: Τα πράγματα δεν είναι ιδιαίτερα σοβαρά.

Κατηγορούμενος: Ήταν πρόδρομος ενός ξεσπάσματος. Ξέρω τι θα έρθει. Αυτή η μία ώρα με τα νεύρα…ξέρω ότι δεν πρέπει να ρίξω και εγώ λάδι στη φωτιά. Το συνηθισμένο που θα έκανα ήταν να περιμένω και μετά από σαράντα πέντε λεπτά θα μου έστελνε ένα μήνυμα...

Δυστυχώς εκείνο το βράδυ δεν έγιναν έτσι τα πράγματα.

Έτσι σκότωσα την Καρολαίν

Σύμφωνα με τον κατηγορούμενο, ανέβηκε στο υπνοδωμάτιο με διάθεση να δοθεί τέλος στην ένταση.

«Πήγα να την πάρω αγκαλιά για να δείξω ότι τελείωσε. Πήγε να τιναχθεί και με τον αριστερό αγκώνα αντέδρασε, σαν να λέει "μη με αγκαλιάζεις". Κατάλαβα ότι δεν ήταν θετική. Πίστευα ότι θα της είχε περάσει…σε όλα τα περιστατικά βίας που είχαν συμβεί μετά από λίγο ηρεμούσε.

Πρόεδρος: Τι ακολούθησε; Σας είπε κάτι;

Κατηγορούμενος: Γύρισε με κοίταξε, είπε «φύγε» και «μη μου φέρεις τη μικρή». Εγώ της είπα «αγάπη μου…».

Πρόεδρος: Το «αγάπη μου» δεν δηλώνει βρασμώ ψυχικής οργής, το αγάπη μου δεν δηλώνει κάτι τέτοιο…

Κατηγορούμενος: Αρχικά πήγα να την αγκαλιάσω…μετά το πρώτο χτύπημα ανέβηκα και στο κρεβάτι πάνω της.

Πρόεδρος: Γιατί ανεβήκατε πάνω της;

Κατηγορούμενος: Χτυπιόταν και προσπαθούσα να την αγκαλιάσω. Ήθελα να της πω πως χτύπησε τη μικρή.

Πρόεδρος: Όμως αυτό μας είπατε πως έγινε πριν από δυόμισι ώρες. Μετά από αυτό εσείς φύγατε με το παιδί και πήγατε κάτω. Είχαν περάσει δυόμιση ώρες.

Κατηγορούμενος: Εκείνη την ώρα είχα ένα κράμα θυμού, θλίψης και στενοχώριας.

Ο κατηγορούμενος είπε πως η κίνηση της Καρολάιν να τους απωθήσει, τον ίδιο και το μωρό, τον τρόμαξε γιατί φοβήθηκε μήπως στον θυμό της ήταν επικίνδυνη για το παιδί. Τόνισε πως η 20χρονη ήταν τέλεια μητέρα, όμως εκείνο το βράδυ ο ίδιος πανικοβλήθηκε.

Πρόεδρος: Υπήρχε συμπεριφορά της μάνας μέχρι εκείνη την ημέρα που να σας φόβισε για το παιδί;

Κατηγορούμενος: Όχι ήταν η πρώτη φορά, που το ξέσπασμα της αυτό επηρέασε και το παιδί.

Ήθελα να ηρεμήσει.

Πρόεδρος: Πώς θα ηρεμούσε ενώ ήσασταν από πάνω της;

Κατηγορούμενος: Η συγκεκριμένη φορά ήταν η εξαίρεση.

Πρόεδρος: Που αφαιρεί τη ζωή…πότε νιώσατε εκτός ελέγχου;

Κατηγορούμενος: Όταν με έδιωχνε ενώ της έλεγα «κατάλαβες τι έκανες; Χτύπησες το παιδί».

Λίγο νωρίτερα ο πιλότος ανέφερε πως θεωρούσε ιδανική μητέρα την Καρολάιν και δέχθηκε πολλές ερωτήσεις από την πρόεδρο για το αν ήταν ή όχι επικίνδυνη για το παιδί.

Πρόεδρος: Σας ρωτώ ευθέως. Θεωρείτε πως αν ο Θεός ξημέρωνε για αυτήν την γυναίκα θα ήταν επικίνδυνη για το παιδί;

Κατηγορούμενος: Δεν την θεωρώ βίαιο άνθρωπο. Μπορεί να έχει χτυπήσει 50 φορές τον σύντροφό της αλλά δεν είναι ο εαυτός της.

Πρόεδρος: Ήταν κομμάτι της πραγματικότητας που ζούσατε. Η εικόνα της συζύγου σας δεν είναι μόνο η ιδεατή αλλά και η τραυματική. Και βλέπετε ένα κομμάτι που δεν σας άρεσε κι ας μας την περιγράφετε τόσο υπέροχη και εκείνη μέσα από το ημερολόγιο της φαίνεται ότι έβλεπε σε εσάς πράγματα που δεν της άρεσαν.

Κατηγορούμενος: Δεν αποκλείω να έχω εξιδανικεύσει την Καρολάιν στα πάντα από την αγάπη που είχα για αυτήν. Δεν το αποκλείω να μην έβλεπα πράγματα.

Πρόεδρος: Μέχρι τις 4 το ελέγχετε. Τι το κατέστησε ανεξέλεγτο;

Κατηγορούμενος: Ίσως να έφτασα στα όριά μου και θα μετανιώνω ένα εκατομμύριο φορές. Αντί να συμβεί κάτι θετικό από μέρους της δεν άλλαξε τίποτα

Πρόεδρος: Δηλαδή, διαψεύστηκε η προσδοκία σας;

Κατηγορούμενος: Ναι, να λήξει το συμβάν. Έμεινα πάνω της 4-5 λεπτά ώστε να μην μπορεί να με χτυπήσει. Σε παρακαλώ ηρέμησε… μετά ένα χάος. Την πίεσα στο μαξιλάρι. Πήρα το μαξιλάρι. Μου φώναζε

Πρόεδρος: Μπορούσε να φωνάξει;

Κατηγορούμενος: Μπορούσε, σήκω παράτα με, φύγε, δεν θέλω να πω άλλα. Ηλίθιε ή άει… δεν θέλω να τα πω.

Πρόεδρος: Ποιος ήταν ο σκοπός σας; Να την ηρεμήσετε;

Κατηγορούμενος: Δυστυχώς δεν θα το συγχωρέσω, ούτε θα το εξηγήσω ποτε.

Πρόεδρος: Έκανε κάτι το θύμα;

Κατηγορούμενος  Μετά από το πρώτο κομμάτι είναι τόσο θολωμένο το μυαλό μου, με βρίζει, δεν υπάρχει λογική.

Πρόεδρος: Δεν σκεφτήκατε ότι δεν μπορούσε να αναπνεύσει;

Κατηγορούμενος: Δεν μπορώ να το εκλογικεύσω. Θα είναι για πάντα παρούσα στη ζωή μου.

Πρόεδρος: Δεν σκεφτήκατε τον έρωτά σας για την κοπέλα; Είχατε τη ζωή της στα χέρια σας. Το παιδί σας;

Κατηγορούμενος: Είναι ξεκάθαρο λάθος ό,τι έγινε.

Πρόεδρος: Δεν πέρασε από το μυαλό σας στα 5 λεπτά (του πνιγμού) ότι αυτό το παιδί έχει δικαίωμα να έχει μητέρα...;

Κατηγορούμενος: Θα ήταν για πάντα στη ζωή μου. Ήταν δεδομένο. Δεν θα μπορούσα ποτέ να σκεφτώ να μεγαλώσει η μικρή ...

Πρόεδρος: Μα νιώθατε να ξεψυχά η κοπέλα...

Κατηγορούμενος: Θα σας πω το εξής. Υπήρχε ποτέ περίπτωση ότι θα μεγαλώσει το παιδί χωρίς τη μητέρα ή τον πατέρα του; Και να το αποδεχτώ... με ήρεμη σκέψη; Ποτέ!!!! Δυστυχώς υπήρξε μια τελευταία έκρηξη που είναι εκτός ελέγχου. Αδικαιολόγητη...

Πρόεδρος: Μας λέτε ότι όσα μας είπατε είναι ικανά για ό,τι έγινε.

Κατηγορούμενος: Σας λέω απλά ό,τι έγινε. Δε θέλω να σας πω τίποτα διαφορετικό από ό,τι έγινε. Δεν υπάρχει αμφιβολία καμία ότι έχω ευθύνη σε προγενέστερα γεγονότα. Δεν έχω αποποιηθεί της ευθύνης. Πιθανόν σε μια σχέση 4 ετών έχω κάνει λάθη. Δεν προσπαθώ να πω ότι υπήρχε ένας σύζυγος και μια σύζυγος που τα έκαναν όλα καλά. Υπήρχαν κομμάτια με ψεγάδια. Εκρήξεις. Αυτά τα κομμάτια όμως στη σχέση μας. Δεν τα αγνοούσα αλλά σαν προβλήματα θεωρούσα ότι είναι πολύ μακριά από τα να μη λυθούν.

Κατηγορούμενος:: Θεώρησα ότι είχε λιποθυμίσει..

Πρόεδρος: Δεν το καταλάβατε ότι έχασε τη ζωή της;

Κατηγορούμενος: Είμαι σε κατάσταση, ότι αφήνω την Καρολάιν σηκώνω τα μαξιλάρια και βλέπω κάτι που δεν μπορώ να πιστέψω. Πλησιάζω και λέω λιποθύμισε. Η πρώτη μου σκέψη ήταν αυτή. Εύχομαι να είναι λιπόθυμη. Όταν τη βλέπω στο πρόσωπο. Ήταν γυρισμένη ένα τμήμα του προσώπου της, στο προφίλ.....Οι εικόνες είναι πάρα πολύ θολές όπως καταλαβαίνετε.

Πρόεδρος: Είμαι σίγουρη ότι η εικόνα είναι τώρα μπροστά σας.

Κατηγορούμενος: Δεν είναι εύκολο...όπως είπατε. Είδα σφιγμούς και πριν από αυτό είδα ανοιχτά τα μάτια της. Άρχισα να κινούμε πέρα-δώθε στο δωμάτιο. Οι επόμενες στιγμές το ίδιο χαοτικές όπως αυτές με το μαξιλάρι. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλάιω, περπατάω, είμαι σε πλήρη διάλυση.... Λίγα λεπτά 2-3.... Το χάος διήρκησε πολύ. Η πρώτη κίνηση να κατέβω κάτω τρέχοντας να δω τι κάνει η μικρή που κοιμόταν. Αδύνατο να συνειδητοποιήσω τι συνέβη. Ξανανέβηκα πάνω. Αδύνατο να συνειδητοποιήσω τι συνέβη.

Διαβάστε επίσης: 

Αμετανόητος o Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Η Καρολάιν με χτυπούσε, είπε στην απολογία του