Καθηλώνει η μητέρα της μικρής Αναστασίας: «Eίμαι έτοιμη θάνατε, σε κοιτάω στα μάτια. Θα πεθάνεις πρώτος»

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

Η πιο σκληρή δοκιμασία που μπορεί να ζήσει ένας γονιός είναι η ασθένεια του παιδιού του. Αυτή βιώνουν εδώ και επτά μήνες οι γονείς της 7χρονης Αναστασίας, ανιψιάς της Έρρικας Πρεζεράκου. Το κοριτσάκι πάσχει από μια επιθετική μορφή καρκίνου στον εγκέφαλο (dipg - γλοίωμα εγκεφαλικού στελέχους) και βρίσκεται σε κλινική του Τέξας όπου υποβάλλεται σε γονιδιακή θεραπεία.

 Μαργαρίτα Αργυροπούλου


Η μητέρα της Ξένια ξορκίζει τον θάνατο, παλεύει για τη ζωή και δεν θα το βάλει κάτω ποτέ! Σήμερα είχε γενέθλια κι έκανε μια συγκλονιστική ανάρτηση, την οποία συνόδευσε  με μια καθηλωτικά σημειολογική φωτογραφία για τη μητρότητα στο ζωικό βασίλειο. Μια φωτογραφία που δείχνει τη μάχη της μητέρας μέχρις εσχάτων για να προστατεύσει το παιδί της! Που δείχνει ότι όσο κι αν την πληγώσει δεν θα το βάλει ποτέ κάτω!

Το μήνυμά της και η φωτογραφία που επέλεξε πραγματικά φέρνουν ρίγη συγκίνησης.

"Σήμερα έχω τα γενέθλια μου γίνομαι 43 , όταν ήμουν μικρή μέχρι περίπου τα 26 μου βρισκόμουν συχνά πυκνά σε νοσοκομεία βλέπεις είχα έναν πατέρα ήρωα που πολεμούσε με την υγεία του 26 τουλάχιστον χρόνια είχα μια μητέρα που πάλεψε και νίκησε ευτυχώς τον καρκίνο , μέχρι τότε σαν παιδί έφηβη και μετά νέα κοπέλα είχα ζήσει πολυ μέσα στα νοσοκομεία , έβλεπα την οικογένεια μου συχνά στα νοσοκομεία να κλαίμε να γελάμε να τρώμε στα σκαλιά του λαϊκού νοσοκομείου , να προσπαθούμε να φέρουμε άγιο φως από το παρεκκλήσι στο δωμάτιο ...

Από τότε μέχρι φέτος δεν ξαναπήγα ποτέ , ούτε απέξω δεν περνούσα από τα νοσοκομεία , ένιωθα ότι πρέπει να προσέξω να είμαι υγιής να μην το ξαναζήσω αυτό παση θυσία.

Ένιωθα ευάλωτη , φοβόμουν τα νοσοκομεία νομιζα ότι δεν θα άντεχα ούτε μια μέρα ακόμη εκεί..
Δεν είμαι ευάλωτη όμως τελικά , όπως νομιζα... 7 μήνες πολεμάω με όλους , ματώνω στους διαδρόμους , αγριεύω σε όποιον τολμήσει να μου πει ότι το παιδί μου δεν έχει ευκαιρία , δείχνω τα δόντια μου, δαγκώνω ...
Δεν ξέρω τι θα γίνει πως μου τα έφερε έτσι η ζωή ,πως με προετοίμασε αλλά είμαι έτοιμη θάνατε ,σε κοιτάω στα μάτια . Θα πεθάνεις πρώτος..."