Και λίγη βρωμιά κάνει καλό στην υγεία τους!

Πρόσφατες έρευνες υπογραμμίζουν πως τα παιδιά  δεν πρέπει να μεγαλώνουν σε αποστειρωμένο περιβάλλον σαν τις κούκλες στο κουτί! Άλλωστε, σε όλα τα παιδιά αρέσει να λερώνουν και να λερώνονται…

Ανησυχεί για τη δουλειά της,  αποφάσεις που πρόκειται να πάρει ως ανώτερο στέλεχος σε μεγάλη επιχείρηση, για τα πιεστικά τηλεφωνήματα που πρέπει να κάνει, μα περισσότερο από όλα η 38χρονη Ντέμη μητέρας της τετράχρονης Ξένιας, ανησυχεί για την υγεία της κόρης της.

Έτσι ξημεροβραδιάζεται αγχωμένη από την ιδέα και μόνο πως μπορεί η μικρή Ξένια να αρρωστήσει-ιδιαίτερα σε μια εποχή που οι ιοί διαδίδονται με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Για αυτό όταν τις Κυριακές μετά από μια βδομάδα σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι-γυμναστήριο και λίγο σούπερ μάρκετ, οι δυο τους πηγαίνουν στην παιδική χαρά, η Ντέμη δεν αφήνει την Ξένια να παίξει στο σκάμμα παρέα με τα άλλα παιδάκια μολονότι γνωρίζει πως το παιχνίδι είναι τόσο σημαντικό όσο η μητρική αγκαλιά και βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη κάθε παιδιού. «Θέλεις να κολλήσεις καμιά αρρώστια, να βγάλεις καντήλες, να γεμίσεις σπυράκια να πάθεις μόλυνση»; ρωτάει την Ξένια όταν η μικρή προσπαθεί να απελευθερωθεί από το χέρι της για να τρέξει στην άμμο και να παίξει στο σκάμμα.

Όταν άλλοι γονείς παρεμβαίνουν για να καθησυχάσουν την Ντέμη, εκείνη τους εξηγεί πως μπορεί τα παιδιά παίζοντας στην άμμο να εκτονώνονται, να απελευθερώνονται,  και να ικανοποιούν την τάση τους για εξερεύνηση, πλην όμως η ίδια προτιμά  να κάνει ό, τι περνάει από το χέρι της για την εξασφάλιση της καλής υγείας του παιδιού της. «Φαντάζεστε, τι μπορεί να συμβεί στην κόρη μου και σε κάθε παιδί, αν πιάσει τίποτα βρομιές;» επαναλαμβάνει αγχωμένη. «Σε τι περιπέτειες μπορεί να μπούμε αν καταπιεί καμιά βρομιά»; 

Μήπως το παιδί σας παραείναι καθαρό;

Σίγουρα η μητέρα της Ξένιας θα είχε λιγότερο άγχος αν ήξερε πως, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, όταν τα παιδιά κυλιούνται στο χώμα και λερώνονται με λάσπες από την κορυφή ως τα νύχια, δυναμώνουν τις άμυνες του ανοσοποιητικού τους συστήματος. Τι κι αν γυρίζουν σπίτι τους μέσα στην σκόνη και στη βρομιά…

Οι περισσότεροι γονείς, είναι αλήθεια, θεωρούν τα μικρόβια σαν τον νούμερο ένα δημόσιο εχθρό της υγείας του παιδιού τους. Κάνουν όμως λάθος γιατί πολλά μικρόβια είναι όχι μόνο αβλαβή αλλά βοηθάνε κιόλας το παιδί να παραμένει υγιές. Γι αυτό οι γιατροί πιστεύουν ότι η υπερβολική καθαριότητα έχει τα αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Και εξηγούν το γιατί: «Ένα παιδί που μεγαλώνει σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον δεν έχει την ευκαιρία να εξασκηθεί αρκετά στη μάχη με τα μικρόβια-κάτι το οποίο όμως χρειάζεται το ανοσοποιητικό του σύστημα ώστε να μάθει πώς πρέπει να αντιδρά όταν φτάσει η στιγμή να αντιμετωπίσει επικίνδυνα βακτήρια και ιούς που προκαλούν ασθένειες.

Η μη έκθεση στα βακτήρια έχει ως αποτέλεσμα ένα ανοσοποιητικό που δεν καταφέρνει να αυτορυθμίζεται, κάτι που διευκολύνει τις αυτοάνοσες ασθένειες όπως οι αλλεργίες ή το άσθμα. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να φτάσουμε στο άλλο άκρο και να παραμελούμε την καθαριότητα του παιδιού μας, αλλά να καταλάβουμε πώς υπάρχουν τα κακά και τα καλά βακτήρια και το θέμα είναι να αποφεύγουμε τα κακά και να… αγκαλιάζουμε τα καλά.

Όταν τα μωρά τρώνε από το πάτωμα!

Όλα τα μωρά τρελαίνονται από χαρά κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου της ζωής τους όταν μπουσουλώντας προσπαθούν να εξερευνήσουν το περιβάλλον. Τους αρέσει να πιάνουν στερεά αντικείμενα ή πράγματα που κολλάνε και λερώνουν αφού έτσι έχουν την ευκαιρία να εξερευνούν καθετί καινούργιο. Σ’ εκείνες τις στιγμές το πιο πιθανό είναι να βάζουν κατευθείαν στο στόμα τους οτιδήποτε μπορούν να πιάσουν από το πάτωμα. Από ενός έτους και πάνω ασχολούνται αποκλειστικά με τα πράγματα που μπορούν να αγγίξουν ή να νιώσουν με τα δαχτυλάκια τους. «Η συνήθεια αυτή» γράφει στον βιβλίο της "Why dirt is good" η μικροβιολόγος  και σύμβουλος ανοσολογίας Μέρι Ρίμπους όχι μόνο ενισχύει τις ανοσοποιητικές αντιδράσεις που είναι απαραίτητες για την προστασία του παιδιού, αλλά επίσης παίζει καθοριστικό ρόλο στο να μάθει το ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα του μωρού που μοιάζει με απρογραμμάτιστο κομπιούτερ τι είναι προτιμότερο να αποφεύγει».

Για αυτό άλλωστε υποστηρίζεται από τους ειδικούς πως η τάση των μωρών να βάζουν στο στόμα τους ό, τι βρώμικο βρίσκουν μπροστά τους την ώρα που μπουσουλώντας εξερευνούν τον κόσμο έχει συμβάλει στην επιβίωση του ανθρώπινου είδους.

Οι περισσότεροι μάλιστα επιστήμονες υπογραμμίζουν πως το να τρώμε λίγη βρωμιά, όχι μόνο δεν βλάπτει την υγεία μας αλλά επιπλέον της κάνει καλό.

Ένας από τους πιο δραστήριους ερευνητές αυτού του θέματος, ο δρ. Τζόλε Γουάνστοκ, διευθυντής Γαστρεντερολογίας και Ηπατολογίας στην Βοστόνη, επισημαίνει: «Τα μέτρα δημόσιας υγείας όπως ο καθαρισμός του νερού και της τροφής, έχουν σώσει τις ζωές αμέτρητων παιδιών αλλά ταυτόχρονα έχουν περιορίσει την έκθεση μας σε πολλούς μικροοργανισμούς που όσο κι αν ακούγεται περίεργο μας κάνουν καλό».

Σαν κούκλα στο κουτί

Οι μαμάδες που μεγάλωσαν σε οικογένειες που έδιναν ιδιαίτερη σημασία στα ζητήματα υγείας, είναι περισσότερο πιθανό να αναπτύξουν φόβους για τις ασθένειες.

Τις περισσότερες φορές και οι ίδιες «εμβολιάζουν» με τη σειρά τους το δικό τους παιδί με αντίστοιχη νοοτροπία μαθαίνοντας το να ζει μακριά από την φύση γεμάτο εμμονές, άγχος και ψυχαναγκασμούς στην προσπάθεια του να απέχει από τις χαρές της ζωής.

Κάπως έτσι το παιδί μοιάζει με μια κούκλα στο κουτί, την ώρα που βρίσκεται σε μια ηλικία όπου με το παιχνίδι στις αλάνες και στα σκάμματα ικανοποιεί όσφρηση, ακοή, γεύση, αφή, όραση, εκτονώνει την επιθετικότητα του, εξουδετερώνει το άγχος του, πλουτίζει την εμπειρία του, αποκτά κοινωνική επαφή επικοινωνώντας με τα υπόλοιπα παιδάκια με λίγα λόγια βρίσκει "πατήματα" για να ξεκινήσει να δημιουργεί την προσωπικότητά του. Εκείνη την ώρα λοιπόν έχει ανάγκη να κινηθεί ελεύθερα αλλά και να αποκτήσει εμπιστοσύνη στις ικανότητες του. Ας έχουμε υπόψη μας πως όταν απαγορεύουμε σ' ένα παιδί να κυλιέται και να σέρνεσαι στο χώμα, όπως και να σκαρφαλώνει στα δένδρα, του στερούμε ευκαιρίες εξερεύνησης και μάθησης όπου όλες οι αισθήσεις του είναι σε συναγερμό.

Η διαχωριστική γραμμή

Κάθε παιδί είναι απαραίτητο να μεγαλώνει αγαπώντας την τάξη και την καθαριότητα, ποτέ όμως σε υπερβολικό βαθμό καθώς η υπερβολή είναι εμμονή και ψυχαναγκασμός που φανερώνει αγχώδη διαταραχή εκείνου που την εφαρμόζει. Σύμφωνα με τους ειδικούς οι μητέρες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους σε αποστειρωμένο περιβάλλον θα πρέπει να βρουν τον λόγο για τον οποίο είναι τόσο  υπερβολικές. Συνήθως πίσω από αυτού του είδους τις εμμονές κρύβονται προσωπικές ενοχές παράλληλα ανασφάλεια και φόβος για τις γονεϊκές τους ικανότητες.

Μια μητέρα δηλαδή που έχει εμμονή με την καθαριότητα ίσως φοβάται πως μπορεί και να μην τα καταφέρει να είναι καλή γονιός, έτσι αποφασίζει να γίνει υπερβολική για να μην πάθει τίποτα το παιδί της. Τα πολύ προστατευμένα παιδιά όμως με το που έρχονται σε επαφή με τον αληθινό κόσμο έχουν πρόβλημα. Σύμφωνα μάλιστα με αμερικανούς επιστήμονες η εμμονή των γονιών για σούπερ καθαριότητα είναι ίσως μια από τις κύριες αιτίες για την επιδημία των αλλεργιών στον ανεπτυγμένο κόσμο.

Έτσι λοιπόν, όσο κι αν ανησυχείτε κάθε φορά που βλέπετε το παιδί σας να κυλιέται στο σκάμμα γεμίζοντας βρόμικη άμμο, όταν σκαρφαλώνει στα δένδρα, όταν δοκιμάζει τη γεύση από τους χρωματιστούς μαρκαδόρους του, θα πρέπει να θυμάστε πως όταν εσείς είσαστε ανήσυχη, μεταδίδετε τον φόβο σας και στο παιδί τη στιγμή που δουλειά σας είναι να το καθησυχάζετε, να του δίνετε αυτοπεποίθηση για να προχωρήσει, να το κάνετε να αισθάνεται πως όλα πάνε μια χαρά. Ακόμα λοιπόν κι αν νιώθετε το στομάχι σας σφιγμένο από την αγωνία την ώρα που ο γιος ή η κόρη σας μπουσουλάει σε πατώματα που δεν αστράφτουν από καθαριότητα, θα πρέπει να χαμογελάτε ήρεμα και να προσποιήστε πως δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα.

Θυμηθείτε ότι η φράση «να προσέχεις» κάνει το παιδί να σκέφτεται πως κάτι δεν πάει καλά. Προτιμήστε το «μπράβο που διασκεδάζεις» ή «χαίρομαι που περνάς καλά» ό,τι δηλαδή πρέπει να πει σε μια τέτοια περίπτωση ο καλός γονιός.

Μια ακατανίκητη λατρεία

Γιατί όλα τα παιδιά λατρεύουν τη βρομιά; Ποια περίεργη έλξη ασκεί πάνω τους; Ποιον ακαταμάχητο μαγνητισμό ο οποίος ξεφεύγει πολύ από την απλή περιέργεια; Τα βλέπουμε να σκάβουν μετά μανίας την άμμο και να λερώνονται από την κορυφή μέχρι τα νύχια με ένα χαμόγελο ευτυχίας ζωγραφισμένο στα προσωπάκια τους και απορούμε. Δεν είναι όμως μόνο η διασκέδαση που τους προσφέρει η ενασχόληση με την άμμο, έχουν και τόσα να μάθουν καθώς η… βρομιά εμπνέει το δημιουργικό παιχνίδι το οποίο αποδεικνύεται εξαιρετικά σημαντικό για τη λεπτή κινητικότητα. Καθώς το παιδί σας γεμίζει και αδειάζει τα δοχεία, πλάθει κουλουράκια, σκάβει τρύπες ή χτίζει κάστρα στην άμμο μαθαίνει να χρησιμοποιεί τα χεράκια του όλο και πιο επιδέξια.

Αφήστε το λοιπόν, λίγη βρομιά δεν βλάπτει. Είπαμε εξάλλου, όπως κάθε άλλος μυς του σώματός μας, έτσι και το ανοσοποιητικό σύστημα χρειάζεται εξάσκηση μέχρι να αναπτυχθεί πλήρως και να δυναμώσει αρκετά ώστε να αντιστέκεται στις αρρώστιες και τα μικρόβια. Και αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος.

Βέβαια, όταν γυρίσετε στο σπίτι, πρέπει να πλύνετε τα χεράκια. Τα παιδικά χέρια κινούνται ασταμάτητα, σκορπώντας παντού μικρόβια. Για αυτό πρέπει να τα πλύνουμε συχνά και να μάθουμε στο παιδί μας από μικρή ηλικία να πλένει τα χέρια του κάθε φορά πριν φάει ή φτιάξει το φαγητό του, όταν μπαίνει στο σπίτι και μετά την τουαλέτα. Το σαπούνι και το ζεστό νερό είναι ο καλύτερος συνδυασμός, αλλά πρέπει να τρίβει καλά τα χεράκια για 15 δευτερόλεπτα

Τα βλαβερά μικρόβια 

Τα μικρά παιδιά είναι μαγνήτες όλων των μικροοργανισμών αφού βάζουν τα πάντα στο στόμα. Ευτυχώς τα περισσότερα βακτήρια είναι αβλαβή και βοηθάνε το παιδί να αναπτύξει το ανοσοποιητικό του σύστημα. Για να είναι όμως το παιδί μας υγιές πρέπει να το προστατεύουμε από τα επικίνδυνα βακτήρια. Πού μπορεί να φωλιάζουν;

Στο αγαπημένο του παιχνίδι. Αν το παιδί σας είναι άρρωστο ή έχει μοιραστεί το παιχνίδι του με πολλά παιδάκια, να ξέρετε πώς ο ιός της γρίπης μπορεί να επιζήσει μέχρι τρεις μέρες πάνω σε μια πλαστική επιφάνεια και ο ιός που προκαλεί διάρροια μέχρι και ένα μήνα.

Στην παιδική χαρά. Οι κούνιες και οι τσουλήθρες είναι γεμάτες μικρόβια. Επειδή όμως δεν μπορείτε να κρατήσετε τα μικρά χεράκια μακριά, φροντίστε να μην καταλήγουν στο στόμα.

Πολύτιμο το παιχνίδι έξω

Τα παιδιά σήμερα περνάνε ελάχιστο χρόνο έξω από το σπίτι τους, κάτι το οποίο ενοχοποιείται σε μεγάλο βαθμό για την αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας. Όμως, το να τρέχουν και να παίζουν έξω δεν κάνει καλό μόνο στη σιλουέτα τους αλλά και στο ανοσοποιητικό τους σύστημα. Η επαφή με τους οργανισμούς που ζουν στο έδαφος βοηθά το ανοσοποιητικό να γίνει πιο δυνατό και το μαθαίνει να πολεμά τα βλαβερά μικρόβια. Το βρόμικο παιχνίδι ενισχύει την ύπαρξη βακτηρίων στην επιφάνεια του δέρματος που όμως λειτουργούν ως ασπίδα ενάντια στις φλεγμονές.

Πηγή: www.paidimag.gr.