Η Νέα Ζηλανδία φροντίζει τη γυναίκα & τον σύντροφό της μετά από αποβολή & δίνει μαθήματα στον κόσμο

Μερικές στιγμές ζηλεύω τους ξένους και μακρινούς τόπους. Ζηλεύω την αντιμετώπιση που έχουν απέναντι στα ζητήματα ζωής και την ευαισθησία που δεν φοβούνται να δείξουν γιατί δεν ντρέπονται. Δεν θεωρούν ταμπού τη φύση και ό,τι μπορεί να φέρει στο δρόμο της, αντίθετα παρουσιάζουν κατανόηση μπροστά στις εξελίξεις και δίνουν χρόνο ώστε καθένας να καταφέρει να προσαρμοστεί σε αυτές.

από τη Βέρα Πάρδου 

Στη Νέα Ζηλανδία λοιπόν ψηφίστηκε νόμος όπου θα χορηγείται άδεια μετ’ αποδοχών όταν η αποβολή σε ένα ζευγάρι αποτελεί τη σκληρή αιτία που σε ακινητοποιεί, θα έπρεπε βέβαια ήδη να θεωρείται αυτονόητο, ειδικά για τη γυναίκα που βιώνει στο σώμα και την ψυχή της αυτή τη συγκλονιστική απώλεια. Το θέμα όμως είναι να στεκόμαστε στα θετικά και στην εξέλιξη, άρα στο γεγονός ότι υπάρχει μια χώρα στον κόσμο, που σέβεται την απώλεια και το πένθος. Είτε λόγω αποβολής, είτε λόγω τοκετού με το μωρό να γεννιέται νεκρό, είναι ανάγκη για το ζευγάρι να αγκαλιάσει τη θλίψη τους προκειμένου να την ξεπεράσουν και να συνεχίσουν την κοινή τους πορεία και όχι να επιστρέψουν στους τρελούς ρυθμούς της καθημερινότητας σαν να μη συνέβη ποτέ τίποτα.

Το κοινοβούλιο της Νέας Ζηλανδίας μόλις υπερψήφισε νόμο που παραχωρεί στις γυναίκες που απέβαλαν ή έχασαν το παιδί τους κατά τον τοκετό, άδεια 3 ημερών με αποδοχές, ανεξάρτητη από την άδεια ασθένειας. Το ίδιο δικαίωμα εκχωρείται και στους συντρόφους των γυναικών. Η πρόταση του νομοσχεδίου ήρθε από τη βουλευτή Ginny Andersen με την επισήμανση ότι 1 στις 4 γυναίκες στη Νέα Ζηλανδία έχουν αποβάλλει. «Η θλίψη που έρχεται μετά από μια αποβολή δεν είναι ασθένεια, είναι απώλεια», τονίζει η πολιτικός. «Αυτή η απώλεια απαιτεί χρόνο, για να ανακάμψεις σωματικά και χρόνο για να ανακάμψεις ψυχικά. Χρόνο για να ανακάμψεις με τον σύντροφό σου» συμπληρώνει η Andersen με μία πρωτοβουλία που σέβεται και αναγνωρίζει κι επισήμως τον πόνο που προκαλεί η αποβολή και ο θάνατος ενός βρέφους.

Ακόμα η Νέα Ζηλανδία έχει κάνει τεράστια βήματα στην πολιτική της ώστε δικαίως να ισχυρίζεται ότι χτίζει ένα κράτος μέριμνας και πρόνοιας για τους πολίτες της. Αποτελεί τη δεύτερη χώρα που αποποινικοποίησε την άμβλωση, επιτρέποντας τη διαδικασία έως την 20η εβδομάδα κύησης κι αλλάζοντας έναν νόμο που ίσχυε από το 1977 ενώ θα διαθέτει δωρεάν προϊόντα περιόδου στα σχολεία ώστε να καταπολεμηθεί η «φτώχεια της περιόδου» μετά την πρωτοπόρα Σκωτία. Δείχνει έμπρακτα λοιπόν πόσο νοιάζεται για τις γυναίκες της χώρας της και όλα όσα άλλοι πολιτικοί θεωρούν μηδαμινά και αμελητέα. Η περίοδος είναι φοβερά σημαντικό γεγονός στη ζωή ενός κοριτσιού που μόλις εισέρχεται στην εφηβεία και δεν έχει ιδέα τι της συμβαίνει. Επομένως τα κατάλληλα προϊόντα πρέπει να διατίθενται δωρεάν και όχι να έχουν τόσο υψηλή φορολογία.

Η απώλεια που πονάει περισσότερο από όλες είναι εκείνη που συνοδεύεται από το απραγματοποίητο, από όλα όσα δεν ζήσαμε και ίσως υπό άλλες συνθήκες να αποτελούσαν την καθημερινότητα μας. Η αποβολή σε μια γυναίκα είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο και χρειάζεται να αντιμετωπίζεται με διακριτικότητα και ευαισθησία. Η διακριτικότητα όμως δεν σημαίνει σιωπή, αν το έχεις βιώσει μοιράσου το, δείξε πως η ζωή συνεχίζεται πως το πένθος ανθίζει και δημιουργεί νέες οπτικές, γιατί μια γυναίκα αυτό έχει ανάγκη, να βρει ξανά την ελπίδα της στη ζωή. Μπορεί να φαντάζει υπερβολικό μα δεν είναι καθώς αν το συνειδητοποιήσεις η μητέρα, η αδερφή σου, η κόρη σου και η γυναίκα εκείνη τη στιγμή χάνουν για μερικά λεπτά τη ζωή από μέσα τους και αυτό είναι πράγματι δυσβάσταχτο. Οφείλουμε ως κοινωνία και ως μέλη της να τις στηρίξουμε για να σταματήσουμε κάποια στιγμή να ζηλεύουμε τα ξένα μέρη.