H Zήνα Κουτσελίνη ανασύρει μνήμες ως παιδί και τις αποτυπώνει σε ένα συγκλονιστικό κείμενο

Μετά από πολύ καιρό αποφάσισα να γράψω κάτι πολύ προσωπικό μου, να το μοιραστώ με ανθρώπους που θα το διαβάσουν και που θα τολμήσουν να ξεκινήσουν τα πάντα από την αρχή χωρίς να φοβηθούν. Όσοι ρίσκαραν ακόμη κι αν απέτυχαν κέρδισαν τη διαδρομή, το ταξίδι.

 Γράφει η Ζήνα Κουτσελίνη

Σε ένα μου ταξίδι λοιπόν στην Κρήτη, εκεί που χάζευα βρήκα μια μικρή ραπτομηχανή. Γυάλισαν τα μάτια μου, ανέσυρα από τη μνήμη μου τα πάντα. Ήθελα να την κάνω δική μου. Πήγα στο ταμείο και πλήρωσα το αντίτιμο όπως έκανα με όλα τα πράγματα στη ζωή μου. Αυτό το είχα μάθει από μικρή. Να πληρώνω ότι χρωστάω και να μου δίνουν αυτά που μου χρωστάνε. Είναι κομμάτι μου. Τα χρέη ψυχής δύσκολα πληρώνονται, αλλά τουλάχιστον όταν πληρώνεσαι για τη δουλειά σου δεν νιώθεις τόσο ηλίθιος.

Ο πατέρας μου με μια ραπτομηχανή κατέκτησε τα πάντα. Σηκώθηκε ένα πρωί, πήρε τη μητέρα μου, τον αδελφό μου και από το Βόλο πήγε και εγκαταστάθηκε σε ένα κοντινό νησί, στη Σκόπελο. Τόλμησε να φύγει από μια στημένη επιχείρηση που είχε με τον συνεταίρο του, να πάρει απλά μια ραπτομηχανή και να πει "ξεκινάω από την αρχή σε ένα μέρος άγνωστό για μένα και την οικογένειά μου αλλά τουλάχιστον θα τολμήσω κάτι μόνος μου. Θα πω στον εαυτό μου εγώ πάντως το προσπάθησα".  Ένα ισόγειο στην αρχή, μια ραπτομηχανή, ένα κρεβάτι και μια κούνια. Δύσκολες συνθήκες. Τόλμησε και πέτυχε. Δεν έχει σημασία αν τα κράτησε και τι έφταιξε στην πορεία. Σημασία έχει πως μπήκε στη θάλασσα και κολύμπησε. Ταξίδεψε.

Αυτή η ραπτομηχανή συμβόλισε για μένα το restart, την επανεκκίνηση στη ζωή. Πάντα θα συμβολίζει για εμένα εκείνον που πάντα τολμούσε ακόμη κι αν καταστρεφόταν.

Διαβάστε όλο το κείμενό της στο www.entertv.gr