Φάνης Μουρατίδης: Όταν πέθανε η αδερφή μου έμεινα μόνος, όποιον έβλεπα του έλεγα να γίνουμε φίλοι

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

Ο ηθοποιός, Φάνης Μουρατίδης, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην εκπομπή «Δύο στις 10» της ΕΡΤ, μίλησε για τις κακοποιητικές στα παιδικά του χρόνια, αλλά και για το θάνατο της αδελφής του, που τον σημάδεψε.

Αρχικά, ο ηθοποιός με αφορμή το θέμα της ομοφυλοφιλίας όπως θίγεται μέσα από τη σειρά του Χριστόφορου Παπακλιάτης, δήλωσε για το νομοσχέδιο υπέρ του γάμου των ομοφυλόφιλων ότι: «Νιώθω πάρα πολύ ικανοποιημένος» και τόνισε: «Η χώρα μου δείχνει ότι έχει μια άλλου τύπου ευαισθησία σε θέματα που άλλες χώρες αυτή τη στιγμή, πολύ συζητάνε και λίγα κάνουν».


Ο ηθοποιός έκανε και μια αναδρομή στα παιδικά του χρόνια, που επηρεάστηκαν από την απώλεια της αδερφής του.

Εγώ μεγάλωσα σε ένα σχολείο που ο δάσκαλος χτύπαγε, υπήρχε βέργα. Εγώ θυμάμαι να έχω φάει σφαλιάρα στο δημοτικό τέτοια, που έχασα τη θέση μου και δεν θυμόμουν που καθόμουν. Και τότε αυτό ήταν εκπαίδευση: "Να αγιάσει το χέρι του"»

Όταν ρωτήθηκε για το επικοινωνιακό χάρισμα που έχει, ο Φάνης Μουρατίδης αναφέρθηκε στον θάνατο της αδερφής του από μηνιγγίτιδα.

«Πέθανε περίπου 2 ετών, ήμουν λίγο μεγαλύτερος και έμεινα μόνος μου τελείως και αυτό το αίσθημα της μοναξιάς με βοήθησε να ορίσω λίγο στο κεφάλι μου ότι έτσι είναι ο θάνατος. Για τον παιδικό μου κόσμο αυτό έχει έναν πολλαπλασιαστή τρελό. Έτσι έκανα φίλους. Στη Δ' δημοτικού έβγαινα στον δρόμο και όποιον έβλεπα μπροστά μου τον σταματούσα και του έλεγα "θέλεις να γίνουμε φίλοι;"» είπε ο ηθοποιός.

Στη συνέχεια εξομολογήθηκε τις φάρσες που έκανε ως παιδί στα τηλέφωνα. «Με πήγαν ως την γ' γυμνασίου. Έπαιρνα τηλέφωνο κόσμο και του ζητούσα να με βοηθήσει στα μαθήματα. Και κάπως έτσι κάποιοι άνθρωποι με βοήθησαν να βγάλω το γυμνάσιο και στο λύκειο πήγα σε φροντιστήριο. Μέχρι τρίτη γυμνασίου είχα βοήθειες από ανθρώπους που δεν είχα γνωρίσει ποτέ, τους ήξερα μόνο μέσα από το τηλέφωνο».

Μιλώντας για την πατρότητα απάντησε ότι δεν ήταν στο... σενάριο του, αλλά τον πήγε η ζωή. «Εμένα το σενάριο μπυ ήταν ένας που μένει μόνος για πάντα, "ο δικός μου ο δρόμος με έχει χρόνια διαλέξει...", αλλά η ζωή είχε για μένα άλλα σχέδια κι έτσι μπήκα σε αυτήν την υπέροχη περιπέτεια, που λέγεται οικογένεια».

Καταλήγοντας ο ηθοποιός παραδέχθηκε ότι έχει περάσει κρίση ηλικίας στα 46-47. «Άρχισα να συνειδητοποιώ το χρόνο μέσα από τα παιδιά που μεγαλώνουν, μέσα από τις ηλικίες που μου μοιάζουν πια πολύ μακριά, άρχισα να βλέπω τελείως διαφορετικά τα πράγματα, άρχισα να βλέπω αν έχω επιτύχει αυτά που ονειρευόμουνα, αν θα προλάβω να τα πετύχω. Αυτό που θα ευχόμουν για τον εαυτό μπυ είναι να τα ζήσω όλα, και ο θάνατος να είναι αυτό που δεν έζησα».