13η εβδομάδα!

Τετάρτη 10:00΄ η ώρα έχει οριστεί το ραντεβού και είμαι είδη από τις 9:30΄να περιμένω να φωνάξουν το όνομα μου ώστε να μπω στο δωμάτιο για την εξέταση. Ύστερα από ένα 30΄λεπτο αναμονής μπαίνω στο δωμάτιο. Η διαδικασία είναι πρώτα ο κολπικός υπέρηχος στη συνέχεια υπέρηχος κοιλίας και τέλος αιμοληψία το λεγόμενο PAPP-A.

Με το που εμφανίζεται το μπεμπάκι στην οθόνη παθαίνω σοκ. Έχει μεγαλώσει και τώρα ποια μοιάζει με μικροσκοπικό ανθρωπάκι, είναι πράγματι απίστευτο πόσο έχει αλλάξει από τον τελευταίο υπέρηχο. Τόσο εγώ όσο και η γιαγιά του η Ράνια που στέκεται δίπλα μου συγκλονισμένη και πανευτυχείς μπροστά στη θέα του πρώτου εγγονιού της οικογένεια,  κρατώντας μου τρυφερά και με πολύ αγάπη το χέρι, παρακολουθεί μαζί μου από την οθόνη τη διαδικασία! Ο γιατρός κάνει τις απαραίτητες μετρήσεις μας αναλύει λεπτομερώς τι βλέπει, μας δείχνει τη μυτούλα που είναι και από τα ποιο σημαντικά μέλη στην παρούσα φάση, το στομαχάκι του, την ουροδόχο κύστη, το κεφαλάκι του που έχουν σχηματιστεί και τα δύο ημισφαίρια σωστά και ορισμένα ακόμα που λόγω τις συγκίνησης δεν μπόρεσα να συγκρατήσω.

Η επόμενη ερώτηση αφού μας διαβεβαίωσε από την μέχρι στιγμής εξέταση ότι όλα είναι καλά ,ήταν εάν μπορούμε να δούμε το φύλλο του μωρού. (Σκορπίνα λέμε .... με τρώει η περιέργεια... δεν κρατιέμαι).Παρόλο που η μαία μου με συμβούλεψε να φάω ένα καλό πρωινό ώστε να είναι δραστήριο το μωρό, το μπεμπάκι είχε άλλα δικά του σχέδια.

Μας βγήκε ντροπαλό με τα ποδαράκια κλειστά και λυγισμένα. Την επόμενη εβδομάδα που θα επισκεφτούμε τον γιατρό για τα ολοκληρωμένα αποτέλεσμα θα είμαστε πιο τυχεροί σκέφτηκα!!!

Στο τέλος της εξέτασης ένα μεγάλο άγχος είχε φτάσει στο τέλος του. Βάση των υπερήχων ο γιατρός με καθησύχασε ότι το μικρό μου αναπτύσσετε κανονικά και οι τιμές στις μετρήσεις ήταν αυτές που ήθελε. Για να ολοκληρωθεί όμως το αποτέλεσμα θα πρέπει να δούμε και τις αιματολογικές που θα βγουν σε 5 ημέρες και θα τις έχει ο γιατρός μου να τις συζητήσουμε στο ραντεβού του μήνα που έχει οριστεί για την ερχόμενη εβδομάδα. Από συναισθηματικής πλευράς ήταν πραγματικά μαγική, συγκινητική αλλά και αγχωτική εμπειρία.

Φεύγοντας από το μαιευτήριο και πλημμυρισμένες από χαρά και ευτυχία κάλεσα την κομμώτρια μου αν έχει κάποιο κενό στην επόμενη ώρα ώστε να πάω για τις πολυπόθητες ανταύγειες που τόσο καιρό περίμενα !!!!

Προς έκπληξη μου (μιας και ήταν τελευταία στιγμή... αν έχεις τύχη διάβαινε λέγανε οι παλιοί και όχι τυχαία)  μου είπε ότι πριν ένα τέταρτο είχε μεταφερθεί ένα ραντεβού της για το απόγευμα, οπότε χωρίς δεύτερη σκέψη πήρα το δρόμο του κομμωτηρίου.

Ύστερα από περίπου ένα 2ωρο καλλωπισμού το αποτέλεσμα ήταν πέρα από τις προσδοκίες μου όπως πάντα άλλωστε η Μαρία έκανε το θαύμα της.(Σημειωτέον οι ανταύγειες δεν έπρεπε να ξεκινάνε από τη ρίζα αλλά λίγο πιο κάτω...).

Στο δρόμο της επιστροφής το χαμόγελο είχε παραμείνει στα χείλη μου από τις πρωινές ώρες μέχρι και τώρα.

Μια υπέροχη μέρα έφτασε στο τέλος της, παίρνοντας μαζί της ένα μεγάλο άγχος σε σχέση με την σημαντική εξέταση της Αυχενικής Διαφάνειας.

Δείτε την φωτό από τον υπέρηχο