Όσα είδε μια μαμά σε δημόσιο νοσοκομείο και "τραυματίστηκε" η ψυχή της

Λίγο πολύ όλοι έχουμε εικόνα από Δημόσιο νοσοκομείο και δη παιδιατρικό. Και όλοι απευχόμαστε τη στιγμή που θα χρειαστεί να βρεθούμε εκεί. Όχι διότι δεν έχει καλούς γιατρούς. Τουναντίον, οι κορυφαίοι επιστήμονες είναι εκεί. Κι όλοι οι γονείς τους εμπιστευόμαστε. Αλλά τα δημόσια νοσοκομεία πάσχουν από οργάνωση. Μεγάλες ουρές και ατελείωτες ώρες αναμονής για να δεις ένα γιατρό, κάνουν την κάθε επίσκεψη εκεί θλιβερή, το λιγότερο. Άσε που και υγιής να είσαι, φοβάσαι ότι κάτι θα κολλήσεις, αφού η αίθουσα αναμονής για αρρώστους και μη είναι κοινή.

Επιμέλεια: Μαργαρίτα Αργυροπούλου

Την θλιβερή εμπειρία της από δημόσιο παιδιατρικό νοσοκομείο περιέγραψε μια μητέρα, σε ανάρτησή της στο Instagram. Κάθε της λέξη την κάνουμε εικόνα, διότι την έχουμε βιώσει κι εμείς.

"Μακάρι να σ δειχνα κάτι πιο χαρούμενο, μα πέρασα μια μέρα σε (δημόσιο) νοσοκομείο με την αγωνία μου και τις προσευχές μου να περιβάλλουν όλους τους χώρους του.

Δεν μπορώ να μην σ πω: Την αλήθεια π είδα. Επαθα σοκ.

Οχι επειδή έπρεπε να πάμε, άλλωστε γυρίσαμε σπίτι μας και μπορώ να έχω το μωράκι μου αγκαλιά. Δόξα τω Θεώ λέω, ευγνώμων.

Μα η ψυχή μου αλήθεια επαθε σοκ απανωτα.

Που είδα τόσες ψυχουλες όλων των ηλικιων ταλαιπωρημενες με κάθε λογής περιστατικο.

Που τους είχαν όλους σε μια μικρη αίθουσα ο ένας πάνω στον άλλον και τα παιδάκια ξερναγαν το ένα δίπλα στο άλλο. Θεός φυλαξοι λέω το καθένα εκεί μέσα.

Που και μ αρνητικό τεστ να πήγαινες με μωρο σε βάζανε στην αναμονή του κοβιντ. Ενώ πέρασε δίπλα ένα παιδί με σπασμους μπορεί κ λόγω κοβιντ. Σοκ.

Που γύρισαν και μου είπαν το προσωπικό ότι σπάνια έρχονται Έλληνες. Μα δεν είδα και κανέναν άλλον η αλήθεια είναι.

Που έβλεπα γονείς, να κλείνουν το στόμα των παιδιών τους και με τα δύο τους χέρια... για να μην κλαίνε?!

Που έβλεπα γονείς κάθε λογής, να ταρακουνανε με μένος τα παιδιά που ήταν αρρωστουλια κ γκρινιαζαν από εξάντληση.

Που είδα γονείς (ναι!) ταλαιπωρημενους απ' την ζωη, αλλά αδικαιολογητως επιθετικοί στα παιδιά που στο κάτω κάτω υπέφεραν.

Που έβλεπα γονείς να ρίχνουν σφαλιάρα σε άρρωστα παιδιά γιατί έκλαιγαν.

Που έβλεπα μαμά να κάνει αεροπλανάκι κρατώντας το απτις παλάμες μόνο 3 μηνών μωρό για να σωπασει βλέποντας τον αυχένα του παιδιού αλλού για αλλου.

Σκεφτόμουν κάτσε, online δεν διαβάζω τπτ άλλο από ενσυναισθηση... Τι ζω εδώ; Άλλος πλανήτης εδώ, άλλος αυτά που βλέπουμε;

Γιατί λοιπόν αυτά τα παιδιά αναγκάζονται να υποφέρουν έτσι; δεν τα βλέπει κανείς;

ΕΓΩ είμαι η πρώτη που λέει ότι ο καλύτερος γονιός του παιδιού σου είσαι εσύ. Μα όλα αυτά δεν αξίζει σε κανένα μα κανένα παιδί, ό,τι εισοδήματος, χρώματος, φυλής η ηλικίας είναι.

Γιατί εγώ σαν τρίτη έβλεπα δυστυχισμένους γονείς και δυστυχισμένα παιδιά.

Δεν με πειράξε που κράταγαμε το μωρό μας 8 ώρες στα χέρια μας γιατί ήξερα ότι αυτό χρειαζόταν για να γίνει καλα... Αυτό το μικρακι κι ο αδερφουλης του είναι ότι πιο υπερπολυτιμοτερο έχω και απλά θέλω να ναι πάντα γερά και ευτυχισμένα στην αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά του".

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Greek Mama w #2littleones (@thegreekmamaof2)