Θες το παιδί σου να ανοίγεται πρώτα σε εσένα; 6 tips!

Όλοι οι γονείς το θέλουν: να είναι οι πρώτοι που το παιδί τους θα εμπιστευτεί. Να είναι το πρόσωπο στο οποίο θα στραφεί όταν έχει κάτι μεγάλο να πει, κάτι δύσκολο να ξεφορτωθεί ή κάτι συναρπαστικό να μοιραστεί. Θέλουν το παιδί τους να νιώθει ασφάλεια για να κάνει ερωτήσεις, να ανοιχτεί, να εκφραστεί.

Όμως, τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει από μόνο του. Και σίγουρα δεν φτάνει να πεις απλώς: «Μπορείς να μου μιλήσεις για οτιδήποτε».

Το μυστικό; Ξεκινάς εσύ. Μιλάς εσύ πρώτος. Δείχνεις πώς διαχειρίζεσαι δύσκολα συναισθήματα και άβολες καταστάσεις. Το εμπνέεις — δεν το απαιτείς.

Ακούγεται απλό, αλλά για πολλούς γονείς δεν είναι καθόλου εύκολο να το εφαρμόσουν στην πράξη. Ορίστε λοιπόν έξι μικρές κινήσεις που μπορείς να κάνεις καθημερινά για να χτίσεις πραγματική εμπιστοσύνη με το παιδί σου:

1. Μίλα για τα συναισθήματα σαν να είναι… καθημερινή κουβέντα

Ως παιδοψυχολόγος και θεραπεύτρια που στηρίζει οικογένειες σε πολύ δύσκολες στιγμές (ασθένεια, νοσηλεία, τραύμα, απώλεια), έχω διαπιστώσει το εξής: τα παιδιά διαχειρίζονται καλύτερα τις δύσκολες καταστάσεις όταν έχουν μάθει από πριν να μιλάνε ανοιχτά.

Όταν βλέπουν ενήλικες να ονομάζουν και να μοιράζονται τα δικά τους συναισθήματα, νιώθουν πως κι εκείνα έχουν άδεια να κάνουν το ίδιο.

Μπορεί να είναι κάτι τόσο απλό όπως:
«Ανησυχώ λίγο ότι θα αργήσουμε στο σχολείο και στη δουλειά. Πάμε να το αντιμετωπίσουμε μαζί;»

Το σημαντικό είναι να δείχνεις — όχι απλώς να λες — ότι τα συναισθήματα δεν είναι κάτι που κρύβουμε κάτω από το χαλί.

2. Μη φοβάσαι τις δύσκολες συζητήσεις

Όταν αποφεύγουμε κάποια θέματα, τα παιδιά το πιάνουν αμέσως. Μαθαίνουν γρήγορα τι «δεν λέγεται» και μπορεί να αγχωθούν ακόμα περισσότερο.

Ίσως αγνοήσεις ότι ένα έντομο πέθανε ή αποφύγεις μια ερώτηση για κάποιον σε αναπηρικό καροτσάκι. Αλλά αυτές είναι χαμένες ευκαιρίες. Όταν αποφεύγουμε το άγνωστο ή το δύσκολο, περνάμε το μήνυμα ότι «δεν χωράνε τέτοιες κουβέντες στο σπίτι μας».

Αντίθετα, φρόντισε να είναι σαφές ότι όλες οι ερωτήσεις είναι ευπρόσδεκτες, και ότι η περιέργεια και η ειλικρίνεια έχουν πάντα θέση στο σπίτι.

3. Μίλα για τις δικές σου δυσκολίες

Για πολλούς γονείς, το να είναι συναισθηματικά ανοιχτοί δεν έρχεται φυσικά. Ίσως μεγάλωσαν σε περιβάλλον όπου τα συναισθήματα δεν συζητιούνταν ποτέ. Και αυτό είναι εντάξει.

Αλλά τώρα μπορείς να κάνεις κάτι διαφορετικό για το δικό σου παιδί. Ακόμα και να πεις:
«Δεν μεγάλωσα μιλώντας για τα συναισθήματά μου, αλλά θέλω να το κάνω μαζί σου, γιατί ξέρω πόσο σημαντικό είναι».

Αυτό το επίπεδο ειλικρίνειας δημιουργεί σύνδεση. Δείχνει ότι το να είσαι ανοιχτός δεν σημαίνει να είσαι τέλειος — σημαίνει να είσαι παρών και πρόθυμος.

4. Δείξε αντί να ρωτάς

Όλοι έχουμε ρωτήσει: «Πώς πήγε το σχολείο;» και πήραμε για απάντηση ένα «καλά» ή ένα αδιάφορο ανασήκωμα των ώμων.

Δοκίμασε να το αναποδογυρίσεις. Αντί να περιμένεις το παιδί να μιλήσει πρώτο, μοιράσου κάτι από τη δική σου μέρα: «Η σημερινή μέρα ήταν κάπως τρελή. Ξεκίνησα ενθουσιασμένος, αλλά κάτι πήγε στραβά και εκνευρίστηκα. Μετά πήγα έναν περίπατο και στο τέλος ένιωσα καλύτερα. Τώρα χαίρομαι που είμαι σπίτι και ανυπομονώ να ακούσω και για τη δική σου μέρα.»

Αυτό είναι ένα μάθημα ζωής: δείχνεις στο παιδί σου πώς να κάνει ανασκόπηση και να κατανοεί τα συναισθήματά του.

5. Βάλε τις “αληθινές” κουβέντες στο πρόγραμμα

Ο πιο απλός (και πιο ισχυρός) τρόπος να κρατήσεις ζωντανή την επικοινωνία είναι να τη χτίσεις μέσα στην καθημερινότητα.

Στο δικό μου σπίτι, κάνουμε το λεγόμενο “υψηλό-χαμηλό-υψηλό” στο δείπνο. Ο καθένας λέει μια θετική στιγμή της μέρας, κάτι δύσκολο, και άλλη μία θετική σκέψη.

Ακόμα και το δίχρονο παιδί μου το ζητάει κάθε βράδυ. Έχει γίνει μια συνήθεια που χωράει χαρές και δυσκολίες — πλαισιωμένες μέσα στη ρουτίνα.

6. Μάθε στο παιδί πώς να διαχειρίζεται τα συναισθήματα

Όταν μιλάς για συναισθήματα, ανοίγεις και την πόρτα για να μιλήσεις για τρόπους αντιμετώπισης.

Για παράδειγμα, αφού πεις ότι νιώθεις εκνευρισμένος, μπορείς να προσθέσεις:
«Όταν νιώθω έτσι, παίρνω βαθιές αναπνοές για να ηρεμήσει το σώμα μου».

Μπορείτε να δοκιμάσετε να πάρετε μερικές βαθιές ανάσες μαζί πριν τον ύπνο. Είναι μια απλή αλλά δυνατή πράξη που δείχνει ότι η διαχείριση συναισθημάτων είναι κάτι φυσιολογικό και εφικτό.

Η εμπιστοσύνη χτίζεται στα μικρά, καθημερινά

Τα παιδιά παρατηρούν συνεχώς. Δεν ακούν απλώς τι λες — προσέχουν πώς το λες, πότε το λες και τι αποφεύγεις να πεις.

Αν θέλεις το παιδί σου να σε εμπιστευτεί στα «μεγάλα», δείξε του ότι μπορεί να σε εμπιστευτεί και στα «μικρά». Αναγνώρισε τα συναισθήματά του. Δείξε ότι αυτά που έχει να πει έχουν αξία. Μίλα με ειλικρίνεια. Κάνε χώρο για πραγματικές κουβέντες — ακόμη κι αν είναι αδέξιες ή άβολες.

Όταν τολμάς να πας πρώτος, του δείχνεις τον δρόμο. Και αυτός είναι ο πιο όμορφος τρόπος για να σε ακολουθήσει.

Από την Kelsey Mora 

Certified Child Life Specialist και Licensed Clinical Professional Counselor

Πηγή: CNBC