Ημέρα της Μητέρας: 11 ξεχωριστές ερωτήσεις για 11 μοναδικές μανούλες

Η πρώτη φορά που γιορτάστηκε η Ημέρα της Μητέρας ήταν το 1914 και έκτοτε αυτή η γιορτή μετρά πάνω από 100 χρόνια. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν οι μαμάδες όλου του κόσμου και φυσικά και η δική μας, η περιβόητη ελληνίδα μάνα. Σήμερα γιορτάζει το «φάε κάτι», το «να προσέχεις», το «άμα κάνεις κι εσύ παιδιά θα καταλάβεις», το «μην περπατάς ξυπόλητος» και φυσικά (ναι επίτηδες το άφησα για το τέλος) το «ζακέτα να πάρεις». Και πέραν αυτών των -ίσως πια- τετριμμένων φράσεων, υπάρχουν και αυτές οι λέξεις, τις οποίες χρησιμοποιούν κατεξοχήν οι μαμάδες, σα να έχουν κατοχυρώσει τα δικαιώματα, σα να υπάρχει μόνο στο δικό τους λεξιλόγιο... Αναφέρομαι στο «κιχ» και το «ουε» (από το «ουέ κι αλίμονό σου).

από τη Χρυσούλα Σπυράτου

Ενώ λοιπόν και μόνο στο άκουσμα της λέξης ελληνίδα μάνα, το μυαλό μας πάει σε όλες αυτές τις στερεοτυπικές φράσεις και κλισέ και ενώ έχουμε φτιάξει ένα συγκεκριμένο μοτίβο για την εικόνα και τα χαρακτηριστικά της ελληνίδας μάνας, όλοι κατά βάθος ξέρουμε πόσο ξεχωριστή και διαφορετική είναι η κάθε μανούλα.  Πόσους ρόλους διαφορετικούς έχει και πόσο κάθε μητέρα ξεκινάει ίσως από μία διαφορετική αφετηρία...
Απόδειξη σε αυτό είναι οι διαφορετικές απαντήσεις που μας έδωσαν κάποιες διάσημες μαμάδες με αφορμή την ημέρα της μητέρας...

Χρόνια Πολλά μανούλες όλου του κόσμου!

Μαρία Κορινθίου, πες μου τι θα ήθελες οπωσδήποτε να μάθει το παιδί σου από εσένα;

"Αυτό που προσπαθώ να της περάσω από την πρώτη στιγμή είναι τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, ό,τι ουσιαστικά η γιαγιά μου και η μητέρα μου μου προσφέρανε όλα αυτά τα χρόνια. Ουσιαστικά είμαστε ό,τι είναι οι γονείς μας, οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας. Τις προάλλες μάλιστα της έλεγα ότι είναι πολύ σημαντικό να κρατάμε τις οικογενειακές μας παραδόσεις, τις παραδόσεις γενικά της χώρας μας γιατί αυτές είναι οι ρίζες μας, αυτοί είμαστε. Και να είμαστε και περήφανοι για αυτό που είμαστε, από την οικογένειά μας μέχρι το τι φέρει ο καθένας μας σαν άνθρωπος. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμένα... Και φυσικά να έχει ήθος και σεβασμό προς τους άλλους. Κι ας μην συμφωνείς ή συμπαθείς κάποιον άνθρωπο, να τον σέβεσαι και να τον εκτιμάς σαν οντότητα. Είναι η μεγαλύτερη παιδεία"...

Πηνελόπη Αναστασοπούλου, τι σε θυμώνει περισσότερο στην ελληνική κοινωνία σε σχέση με το ρόλο σου ως εργαζόμενη μητέρα;

Μεγάλη κουβέντα είναι αυτό... Δυστυχώς έχω αντιμετωπίσει bullying σαν νέα εργαζόμενη μαμά από ανθρώπους του χώρου, που είναι και πολύ αγαπητοί, και νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει με την παιδεία μας και με το γεγονός ότι δεν μαθαίνουμε βασικά πράγματα συμπεριφοράς στο σχολείο σε ό,τι αφορά το κομμάτι του πόσο σημαντικά είναι τα πρώτα χρόνια με το παιδί. Όσο σημαντικά είναι τα πρώτα χρόνια για το μωρό, άλλο τόσο σημαντικά είναι και για την ψυχολογική υγεία της μητέρας. Αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να μάθουμε. Γιατί στην ελληνική κοινωνία πιστεύουμε ότι μια γυναίκα που μιλά παρά πολύ για την μητρότητα είναι απλά υπερφίαλη.Όχι!  Μια γυναίκα που μιλά για την μητρότητα μιλά για αυτό γιατί είναι το πιο σημαντικό πράγμα που της συμβαίνει. Οπότε θεωρώ ότι το σημαντικότερο θέμα μας είναι στην παιδεία όσον αφορά την κοινωνική μας συμπεριφορά γενικότερα.

Ντορέττα Παπαδημητρίου, τι σου λείπει από τη ζωή σου πριν γίνεις μητέρα;

Δεν θυμάμαι και πολύ τη ζωή μου πριν γίνω μανούλα (γελάει). Δεν μπορώ να πω ότι μου λείπει κάτι. Ούτε χρόνος μπορώ να πω ότι μου λείπει γιατί έχουν μεγαλώσει πια τα παιδιά μου. Το μόνο πράγμα με το οποίο χωρίζεις για πάντα όσο χρόνων κι αν πάνε, είναι η ανεμελιά. Το να μην σκέφτεσαι ποτέ τίποτα, ακόμα και όταν είσαι μόνος σου κάπου.

Φωτεινή Παντζιά, ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία και η μεγαλύτερη χαρά που σου έχει δώσει αυτό το ταξίδι  ως μητέρα της καρδιάς;

Η μεγαλύτερη χαρά είναι ότι είμαι μητέρα και η μεγαλύτερη δυσκολία είναι ότι είμαι μητέρα . Ευθύνη και χαρά συναντιούνται σε ένα μοναδικό ταξίδι . Ένα ταξίδι που δεν θα το άλλαζα για τίποτα και για κανέναν.

Χριστίνα Βίδου, ποια δυσκολία αντιμετώπισες για να μεγαλώσεις το παιδί σου ως διαζευγμένη μητέρα;

Έχεις όλη την ευθύνη, όλη την αγωνία. Πιο πολύ έχω να διαχειριστώ τον φόβο μου. Μην πάθω τίποτα εγώ. Είναι αυτό που μου είπε η κόρη μου «κανόνισε να μου πάθεις  κάτι».  Έχω να μοιράσω τον χρόνο, να μπορέσω να τα κάνω όλα. Ειδικά μια μητέρα διαζευγμένη έχει όλους τους ρόλους μέσα στο σπίτι. Γιατί το παιδί μένει αναγκαστικά με την μητέρα, που στη δική μου περίπτωση δεν ήταν καθόλου αναγκαστικά, ήταν μεγάλη χαρά. Οπότε έχεις όλους τους ρόλους και όλες τις ευθύνες εσύ. Δεν είναι βάρος, είναι ευθύνη. Η ευθύνη αν θα τα καταφέρω, αν θα προλάβω...

Αθήνα Οικονομάκου, λίγο πριν γεννηθεί το δεύτερο παιδί σου τι είναι αυτό που σε φοβίζει περισσότερο;

Αυτό που με αγχώνει, ειδικά τώρα που πλησιάζει ο τοκετός, είναι να είναι πιο εύκολος ο τοκετός και να είναι καλά το μωρό. Να βγούμε υγιείς και εγώ και το μωράκι μου. Με αγχώνει λίγο το να μην υποφέρω όπως την προηγούμενη φορά (γελάει). Ξέρω ότι αυτό δεν μπορείς να το ορίσεις αλλά λένε ότι στο δεύτερο παιδί είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Για να δούμε...

Κατερίνα Παπουτσάκη, τι ανακάλυψες για εσένα ως μητέρα εν μέσω πανδημίας;

Στο προηγούμενο λοκντάουν- γιατί σε αυτό δούλευα- θαύμασα την ελληνίδα μάνα. Με την τηλεκπαίδευση, την τηλεργασία, το να τα κάνει όλα σωστά μέσα σ' αυτές τις δύσκολές συνθήκες. Θαύμασα τις απεριόριστες δυνατότητες και δυνάμεις της ελληνίδας μάνας.

Μαρία Νικόλτσιου, ποιο είναι το μυστικό για να τα βγάζετε με παιδιά στην εφηβεία;

Προσπαθείς να βρεθείς στην δική τους θέση, να σκεφτείς πώς ήσουν εσύ στην εφηβεία και προφανώς θέλει πολλή υπομονή· αλλά και χιούμορ. Τα παιδιά μου είναι τυχερά γιατί την περνάνε σχετικά εύκολα την εφηβεία τους, την περνάνε όμορφα. Βιώνουν όλες αυτές τις αλλαγές που γίνονται σε αυτήν την ηλικία όμορφα. Και κυρίως τους ενθαρρύνω να κάνουν αθλητισμό. Είναι αθλητές έτσι κι αλλιώς, ο γιος μου παίζει μπάσκετ και η κόρη μου βόλεϊ, και ακόμα και στην καραντίνα, ο καλύτερος τρόπος να περάσεις και την εφηβεία αλλά και την κλιμακτήριο είναι η γυμναστική.

Nίκη Χάγια, ως vegan μαμά θα περάσεις τη φιλοσοφία του βιγκανισμου και στο παιδί σου και αν ναι με ποιες αξίες;

Ο κάθε γονιός μεγαλώνει το παιδί του σύμφωνα με τις δικές του αξίες και φιλοσοφία ζωής, όποτε δεν θα μπορούσα να μεγαλώσω τη μικρή μου διαφορετικά. Η φιλοσοφία του βιγκανισμού είναι μια φιλοσοφία αγάπης προς όλα τα υπόλοιπα όντα με τα οποία συμβιώνουμε στον πλανήτη, αλλά και σεβασμού προς τον ίδιο τον πλανήτη. Συμπεριφερόμαστε στα ζώα όχι σα να είναι αντικείμενα, οι πράξεις μας συνεισφέρουν στη βιωσιμότητα του πλανήτη και βάζουμε μέσα στον οργανισμό μας πολύχρωμες τροφές. Τόσο απλά.

Μαντώ Γαστεράτου, τι κληρονόμησες σαν παιδί, ως αξία ή συμπεριφορά από τη δική σου μαμά και θα ήθελες να μεταφέρεις τώρα στο δικό σου παιδί;

Πολλά όμορφα πράγματα και πολλές διδαχές αλλά αυτό που έχω πιο έντονα είναι να προσπαθείς πάντα να βάζεις τον καλύτερό σου εαυτό και στις προσωπικές σου σχέσεις αλλά και στις επαγγελματικές. Κυρίως όμως να λειτουργείς πάντοτε με αξιοπρέπεια και ήθος.

Μπέτυ Μαγγίρα, τι θα ήθελες να σου ευχηθούν τα παιδιά σου σήμερα;

Δύσκολη ερώτηση... Να μου ευχηθούν να κάνω δημιουργικά πράγματα που μου αρέσουν, ώστε να νιώθω ωραία για εμένα γιατί αυτό αντανακλά και σε αυτά. Όταν η μαμά είναι καλά, είναι και τα παιδιά καλά.