Ιεροκλής Μιχαηλίδης: Ήμασταν φτωχοί, έπρεπε να κάνω κι άλλη δουλειά για να παίρνω το γάλα του παιδιού

Στην πρεμιέρα της εκπομπής, Μπαμπά-δες βρέθηκε ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης ο οποίος αναφέρθηκε στο ξεκίνημά του στην υποκριτική και τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε.

Όπως χαρακτηριστικά παραδέχτηκε στον Τάσο Ιορδανίδη, όταν έγινε πατέρας, έπρεπε να κάνει και άλλες δουλειές προκειμένου να καλύψει τις οικονομικές ανάγκες του σπιτιού και τα βασικά αγαθά για το παιδί του.

«Ήμασταν και φτωχοί και σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Το Θέατρο εκείνη την εποχή στη Θεσσαλονίκη δεν υπήρχε ως επάγγελμα, εκτός Κρατικού. Είχα επιλέξει να μην είμαι στο Κρατικό, μπήκα 30 χρονών στο Κρατικό, οπότε ο αγώνας ήταν άνισος», ανέφερε ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης.

«Έπρεπε να κάνω και άλλη δουλειά, για να μπορώ να έχω χρήματα για να παίρνω το γάλα του παιδιού, γιατί δεν έφταναν από τη δουλειά της γυναίκας μου και ταυτόχρονα δεν έπρεπε να αφήσω το θέατρο, γιατί έκανα 14 έργα παραγωγή, χωρίς μία», περιγράφει ο δημοφιλής ηθοποιός στην εκπομπή «Μπαμπά-δες».

Τα παιδικά του χρόνια

Στη συνέχεια μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, όταν 6 χρονών ήρθε με τους γονείς του από την Αυστραλία.

«Ήρθα Αθήνα, θυμάμαι τον Πειραιά και λίγο την Ομόνοια. Μου έδειξαν το λιμάνι και μου είπαν αυτή είναι Αθήνα, μέχρι τότε την έβλεπε από φωτογραφίες. Ούτε καν από την τηλεόραση που τότε είχαμε στην Αυστραλία. Εδώ οι συνομήλικοί μου δεν ήξεραν τι είναι τηλεόραση, τους είπα ότι υπάρχει και σχεδόν με κορόιδευαν», εξήγησε.

«Όταν μεγάλωσα, στα καλά καθούμενα πήρα μια βαλίτσα και έφυγα να γίνω ηθοποιός. Μάλιστα ο πατέρας μου, σοφός άνθρωπος… Η μάνα μου με σιγοντάριζε κρυφά, χωρίς να το πει, αλλά ο πατέρας μου είπε “πιστεύω ότι θες να το κάνεις γιατί είσαι τεμπέλης και θες να παρατήσεις το σχολείο και το κάνεις γιατί σου αρέσει η καλή ζωή. Είναι για να διαφύγεις. Αν θες, μόνος σου”. Πήρα τη βαλίτσα, ένα χαρτζιλίκι κι έφυγα. Όταν πέρασα στη σχολή όμως με βοήθησε πολύ».

Τα δύσκολα χρόνια με το παιδί

Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης μίλησε για τον ερχομό της κόρης του και τις δυσκολίες που πέρασε για να τη μεγαλώσει.

«Δεν το επεδίωξα, ήρθε πολύ φυσικά. Γενικά δεν θα αναλύσω πολύ τις αποφάσεις που θα πάρω. Το θεώρησα φυσική συνέπεια να συμβεί όλο αυτό», εξήγησε και συνέχισε:

«Ήταν περίεργα, ήμασταν μόνοι στη Θεσσαλονίκη με τη γυναίκα μου, δεν υπήρχαν κινητά και είναι τα γενέθλιά της αλλά δεν ήθελε να πάμε πουθενά γιατί δεν αισθανόταν καλά. Λέω, εγω θα πάω μια βόλτα, αλλά μου λέει μην πας. Εκείνη την ημέρα δεν έφυγα, ήταν η πρώτη μέρα που μπήκε στον 9ο μήνα, πήρα τον γιατρό και μου είπε ότι γεννάμε. Πήγαμε μόνοι μας. Πήρα τηλέφωνο τους γονείς μας το πρωί να τους το πω, γιατί ήταν μακριά».

Για το μεγάλωμα: «Είχα πολύ βοήθεια από παντού. Με την πολλή δουλειά πάντα λείπεις από το σπίτι και κουβαλάω ενοχές γι αυτό. Ήμουν καλός πατέρας, με την έννοια ότι μέχρι σήμερα, ενδιαφέρομαι για τα πάντα, χώνομαι παντού… Όχι στην ιδιωτική σχέση της κόρης μου. Βάζω πλάτη σε ό,τι χρειαστεί. Ούτε σαν παππούς χώνομαι ακόμα».