8 γνωστές Ελληνίδες & single moms γιορτάζουν και στέλνουν το δικό τους μήνυμα!
Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση
Είμαι πιο υπερήφανη για τα χρόνια μου ως single mom, περισσότερο από κάθε άλλο κομμάτι της ζωής μου", έχει δηλώσει η διάσημη συγγραφέας των βιβλίων του Harry Potter, J.K. Rowling. Και όπως και κάθε άλλη single mom, έχει όλους τους λόγους να αισθάνεται έτσι.
Το all4mama.gr αφιερώνει την σημερινή Γιορτή της Μητέρας στις single moms. Σε εκείνες τις μαμάδες που είτε από επιλογή, είτε από τις συνθήκες της ζωής τους, αποφάσισαν να αναλάβουν μόνες τους την επιμέλεια των παιδιών τους παίρνοντας τη ζωή στα χέρια τους.
Τρυφερές μαμάδες και δυναμικές γυναίκες, που τις γνωρίζουμε καλά. Με διαφορετικές ζωές, επιλογές και καριέρες αλλά με ένα κοινό σημείο: μεγάλωσαν τα παιδιά τους μόνες τους ή δίνουν συμβουλές, στέλνουν τα δικά τους μηνύματα και όλα αυτά με εκείνη την γλυκιά γεύση του "τα κατάφερα".
Ιωάννα Σουλιώτη-παρουσιάστρια/yoga instructor
Ένα από τα ωραιότερα δώρα που μου χάρισε η ζωή είναι ο γιος μου κ η κόρη μου! Μέσα από την μητρότητα συνειδητοποίησα το μεγαλείο της γυναικείας φύσης, τις αντοχές μας, έμαθα την απεριόριστη και άνευ όρων αγάπη, την απόλυτη αφοσίωση στην ανατροφή και την διαπαιδαγώγηση ενός άλλου ανθρώπου,-δυο στην συγκεκριμένη περίπτωση 
- την αγωνία που κάθε μέρα έχουμε ολες οι μανούλες να κάνουμε αυτό που θεωρούμε «σωστό» για τα παιδιά μας σε κάθε δεδομένη στιγμή. Οι ανησυχίες που πάνε και έρχονται αι κάθε φορά αλλάζουν και μέσα από αυτήν την υπέροχα μοναδική διαδρομή πόσο ωριμάζω και εκπαιδεύομαι και εγώ!
Θεωρώ πολύ σημαντική την συμβολή του πατέρα όταν υπάρχει και είναι εφικτό. Πιστεύω πως οι άνθρωποι πρέπει να φτιάχνουμε υγιείς σχέσεις με όμορφα πρότυπα και σεβασμό ο ένας για τον άλλο. Αυτή είναι η στάση ζωής μου και αυτή ακολουθούμε κ με τον πατέρα των παίδων μου.
Οπότε κάποιες λεπτομέρειες εκ των πραγμάτων «θυσιάζονται» στον βωμό της ουσίας! Και αυτή είναι η συμβουλή μου στις μητέρες που για τον ένα η άλλο λόγο βρέθηκαν να μεγαλώνουν και να διαπαιδαγωγούν μόνες τους τα παιδιά τους. Με απόλυτο σεβασμό στις ζωές των παιδιών μας πρώτιστα και στον εαυτό μας. Πιστεύω και είμαι σούπερ απόλυτη εδώ, πως μετά την μητρότητα ο εαυτός μας ερχεται πάντα δεύτερος ή τρίτος η τέταρτος ανάλογα τον αριθμο των παιδιών που έχουμε. Girls keep on, enjoy the ride. It’s a roller coaster and you will love it 
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να είμαι δίπλα στα παιδιά μου, όποτε με θέλουν κ όποτε με χρειάζονται.
Ρεβέκκα Καμχή- γκαλερίστα
Οι δύο μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ μιας ανύπαντρης και μιας παντρεμένης μητέρας είναι ότι δεν έχει την οικονομική ενίσχυση από τον σύντροφό της και η άλλη ότι δεν πρέπει να ρωτήσει κανένα για το τι θα κάνει με το παιδί της.
Σήμερα σε όλες τις μαμάδες του κόσμου εύχομαι να βρουν την ισορροπία μεταξύ του να είναι αυστηρές με τα παιδιά τους με όρια και κανόνες που να τους τηρούν και αυτές και συγχρόνως να τους δείχνουν πόσο τα θαυμάζουν και πόσο τα αγαπάνε και πόσο σπουδαίοι άνθρωποι είναι υπενθυμίζοντάς τους το καθημερινά.
Εύχομαι σιγά σιγά να έχουν όλο και περισσότερα κορίτσια το θάρρος να προχωρήσουν στο να κάνουν παιδί αν το θέλουν πολύ ακόμα και χωρίς σύντροφο γιατί είναι μεγάλο κρίμα να στερηθείς την χαρά αυτή της μητρότητας επειδή νομιζεις οτι δεν βρίσκεις τον κατάλληλο άνθρωπο.
Κατερίνα Παπακωστοπούλου-Δημοσιογράφος/παρουσιάστρια
δελτίου ειδήσεων Star Channel
Με την κόρη μου είμαστε σαν αδελφές. Μεγαλώνουμε παράλληλα και είμαι πανευτυχής που ο Θεός μου έστειλε αυτό το παιδί. Η μητρότητα είναι θείο δώρο. Το μεγαλύτερο κατόρθωμα σε μία γυναίκα είναι να μεγαλώνει ένα υγιές συναισθηματικά παιδί.
Σε κάθε μάνα που δουλεύει πολύ και μεγαλώνει μόνη της το παιδι της, εύχομαι δύναμη.
Εγώ, η αλήθεια είναι, ότι είμαι διπλά τυχερή. Έχω μια εξαιρετική μαμά κι έναν υπέροχο πρώην σύζυγο που με βοηθούν αλλά κι ένα σύντροφο που νοιάζεται πολύ για τη Μαριλίτα μου.
Μαριλένα Παναγιωτοπούλου-θεατρολόγος
Νιώθω πολύ τυχερή γιατί ενώ είμαι single mοm με την έννοια ότι έχω την βασική επιμέλεια των παιδιών, ο πατέρας τους είναι εξ’ ίσου ενεργός στην ανατροφή τους σε ποσοτικό αλλά και ποιοτικό χρόνο.
Στις μαμάδες εύχομαι εσωτερική γαλήνη και θα ήθελα να τους θυμίσω ότι τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη μία τέλεια μαμά, έχουν ανάγκη μία ευτυχισμένη μαμά:
Αν δεν είναι ευτυχισμένες εύχομαι να βρουν την δύναμη να αλλάξουν την κατάστασή τους άμεσα, γιατί αξίζουν την αληθινή ευτυχία και οι ίδιες και τα παιδιά τους.
Χριστίνα Γιαννοπούλου-ραδιοφωνική παραγωγός Galaxy92
Ως single mom, δε νιώθω κάτι διαφορετικό από αυτό που νιώθει κάθε μητέρα με την έννοια της σπουδαίας αξίας της μητρότητας. Αγάπη, νοιάξιμο, ευθύνη για το παιδί μου την ασφάλεια και σωστή ανατροφή του. Προσπαθώ να 'ισορροπήσω' την έλλειψη του μπαμπά στον περισσότερο χρόνο, κάποιες φορές με δυσκολία, είναι η αλήθεια, κάποιες αλλες τα βρίσκουμε μιά χαρά και περνάμε υπέροχα.
Είναι μία συνεχής προσπάθεια, ένα διαρκές "ταξίδι" το μεγάλωμα του παιδιού από μία μητέρα, μόνη, η οποία είναι και εργαζόμενη. Δεν φτάνω ποτέ στο επιθυμητό "τέλειο" αποτέλεσμα". Όμως προσπαθώ με αγάπη και ειλικρίνεια.
Δεν τα παρατάω ποτέ . Είναι στιγμές που νιώθω τύψεις, ότι αφήνω τη μικρή μου, ότι δεν μπορώ να γίνω αρκετά βοηθητική, ότι δεν μπορώ να την "ακολουθήσω" σε πολλά. Όταν της το εξομολογούμαι και μου απαντά: "μα τι λες μαμά, εισαι η καλύτερη μαμά του κόσμου " αισθάνομαι η πιο ευτυχισμένη μαμά του κόσμου! Στα αλήθεια. Και το θυμάμαι τις φορές που αποκαρδιώνομαι απο τα καθημερινά άγχη και απαιτήσεις κοινωνικές επαγγελματικές.
Θα επιθυμούσα ως single mom περισσότερη ενίσχυση από το κράτος σε επίπεδο οικονομικό (φοροαπαλλαγές κτλ) για εμας ειδικά που δουλευουμε ως ελεύθεροι επαγγελματίες και ενίσχυση, βοήθεια στο κομμάτι της σωστής φύλαξης των παιδιών τις πολλές ώρες που αναγκαστικά λείπουμε από το σπίτι. Ειδικά σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει βοήθεια από το οικογενειακό περιβάλλον για την ασφαλή φύλαξη των παιδιών, ώστε να μπορούμε να 'σταθούμε' με αξιοπρέπεια, δυνατες σωματικά ψυχικά στην κοινωνία και τον επαγγελματικό στίβο.
Μελίνα Σπαθάρη-Υπεύθυνη Συνηγορίας Ευάλωτων Ομάδων/ Δημοσιογράφος
Δεν μεγαλώνω μόνη μου την κόρη μου, το μεγαλώνουμε μαζί με τον πατέρα της, σε χωριστά σπίτια, με χωριστές ζωές, είμαστε αυτό που λένε “happily divorced”. O καθένας έχει τις δικές του υποχρεώσεις, και έχει αναλάβει τα δικά του κόστη, όλα στη μέση, υπάρχει ένας συντονισμός μεταξύ μας και τηρούμε ευλαβικά ένα κοινό πρόγραμμα. Όλο αυτό λίγο πολύ αντιτίθεται στο συνηθισμένο μοντέλο της διαζευγμένης μάνας που ταλαιπωρείται από κάποιον ανεύθυνο και ανώριμο πρώην, που έχει σηκώσει στις πλάτες της το βάρος του κόσμου κ.λπ. αλλά θα πρέπει να πούμε πως υπάρχουν εκεί έξω και εξαιρετικοί άντρες, μπαμπάδες, πρώην σύζυγοι.
Νιώθω ευγνωμοσύνη που το ίδιο το παιδί διάλεξε αυτό το μοντέλο “συνεπιμέλειας” ήδη από πολύ νωρίς μετά το χωρισμό, και που εμείς το εμπιστευτήκαμε, επίσης χαίρομαι που αυτό δουλεύει.
Δεν ήταν εύκολο για μένα να το αποδεχτώ, είχα για πολύ καιρό ενοχές, ότι είμαι μαμά part time, ότι δεν είναι σωστό να έχω τόσο ελεύθερο χρόνο για να κάνω πράγματα που μου αρέσουν. Αλλά βλέποντας το παιδί να μεγαλώνει και να είναι χαρούμενο, πέρασαν κι αυτές. Θα ήθελα να αλλάξει ο τρόπος που οι ίδιες οι μαμάδες βλέπουμε τον εαυτό μας, αν θέλουμε κάποτε και οι άλλοι να μας δουν διαφορετικά, και να σπάσει αυτή η “παράδοση” που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά γυναικών και που μας παγιώνει στη δική μας πρώτα απ’ όλα συνείδηση ως “θύματα”.
Εργάζομαι στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μάλιστα του παιδιού, στην οργάνωση παιδικής προστασίας Terre des hommes (Γη των ανθρώπων). Αυτό το διάστημα προσφέρουμε υποστήριξη σε μητέρες και στα παιδιά τους που ζουν σε καταυλισμούς προσφύγων ανά την Ελλάδα. Πάντα όταν έρχομαι σε επαφή με αυτές τις γυναίκες με εκπλήσσει η υπομονή και το κουράγιο τους, μπορεί να έχουν περάσει δια πυρός και σιδήρου στο μεταναστευτικό τους ταξίδι, μπορεί να υποφέρουν από τραύματα, εκείνες και τα παιδιά τους, και να ζουν σε συνθήκες κολαστηρίου, ειδικά στα κέντρα υποδοχής στα νησιά, ωστόσο διαθέτουν απίστευτη δύναμη, υπάρχει στο βλέμμα τους μια σπίθα που δεν σβήνει ποτέ. Αν μπορούσαμε να δούμε αυτή τη σπίθα, και να την αφήσουμε να μας καθοδηγήσει, νομίζω η πολιτεία μας θα ήταν καλύτερη και σοφότερη.
Λιάνα Μαστάθη- ραδιοφωνική παραγωγός Pepper 96,6
Όταν πρώτη φορά ως single mom αναζήτησα να νοικιάσω σπίτι, μου έκανε εντύπωση πόσο άτυχη ήμουν μια και όλα τα σπίτια που έβλεπα και μου άρεσαν την επόμενη μέρα δεν ήταν πλέον διαθέσιμα… μέχρι που ένας λίγο πιο αγενής ιδιοκτήτης, μου είπε «καλά είσαι μόνη με δύο παιδιά; Και πως θα πληρώνεις το ενοίκιο, σου φτάνουν; Κι αν δεν πληρώνεις, εγώ πως θα σε βγάλω έξω με δύο κουτσούβελα;» Και εκεί κατάλαβα ότι δεν ήμουν άτυχη, ήμουν θύμα άλλης μίας προκατάληψης που όχι μόνο δεν περίμενα να αντιμετωπίσω αλλά δεν ήξερα καν ότι υπάρχει. Για το πρώτο σπίτι που κατάφερα να νοικιάσω χρειάστηκε να επιστρατεύσω τον πρώην σύζυγο για να «εγγυηθεί» για την φερεγγυότητα μου. (ποια , εγώ; που χρώσταγα 0,1ευρώ στην εφορία και πήγα και το πλήρωσα #truestory). Ένοιωσα ηττημένη και φοβισμένη και ευάλωτη, τρία συναισθήματα που «απαγορεύονται» σε μια single mom.
Αν πρέπει κάτι να αλλάξει ας ξεκινήσουμε από τις προκαταλήψεις, να αντιμετωπίζουμε μία μητέρα μόνη, όχι με λύπηση, αλλά με σεβασμό.
Για την ιστορία κατάφερα να νοικιάσω το σπίτι των ονείρων μου από έναν ιδιοκτήτη που όχι μόνο δεν ζήτησε εγγυήσεις αλλά και δεν έκανε και την ερώτηση που μου έκαναν όλοι : «και για πες, τι δουλειά κάνει ο πρώην σύζυγος;»…
Ολυμπία Κρασαγάκη- Φωτογράφος
Η μονογονεϊκή ανατροφή της κόρης μου με έκανε πολύ δυνατή. Νιώθω ότι τρέχω Μαραθώνιο. Έναν Μαραθώνιο που ενώ έχει στάσεις για να σταθώ και να απολαμβάνω τί έχω καταφέρει μαζί της και να σταματάω για λίγο όταν νομίζω οτι οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν, δεν τερματίζω ποτέ. Όταν έγινα μαμά και έμεινα μόνη μου στο μεγάλωμα της κόρης μου, έβαλα τον εαυτό μου συνειδητά σε δεύτερη θέση. Και δεν το μετάνιωσα ούτε για μία στιγμή... Πήρα όμως και σπουδαία μαθήματα από αυτήν την διαδικασία. Ένα από τα μαθήματα είναι ότι όλες μας, ειδικά οι single moms, οφείλουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας. Και είναι η πιο αλτρουιστική πράξη που μπορούμε να κάνουμε. Γιατί αν είμαστε εμείς ψυχολογικά και σωματικά υγιείς και δυνατές, θα μπορέσουμε να είμαστε πάντα εκεί για τα παιδιά μας.
Αν μπορούσα να ζητήσω κάτι αυτό θα ήταν περισσότερη κατανόηση και σεβασμό από το περιβάλλον μου. Δεν είμαστε πάντα δυνατές, είμαστε και εύθραυστες. Δεν είμαστε πάντα σίγουρες γι' αυτο που κάνουμε, γιατί σε πολλές περιπτώσεις έχουμε αναλάβει και τους δύο ρόλους -της μαμάς και του μπαμπά.
Μια επιβράβευση, μία συμβουλή και ένα τρυφερό χτύπημα στον ώμο είναι αυτό που χρειαζόμαστε ειδικά όταν νιώθουμε ότι πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά.
