Γιατί τα μωρά που μοιάζουν στον μπαμπά τους είναι πιο υγιή σε σχέση με αυτά που μοιάζουν στη μητέρα τους;

Σύμφωνα με μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Binghamton στη Νέα Υόρκη και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Health Economics, τα μωρά που μοιάζουν στο μπαμπά τους, όταν γεννιούνται, είναι πιο υγιή σε σχέση με αυτά που μοιάζουν στη μητέρα.

Η μελέτη βασίστηκε σε 715 οικογένειες, στις οποίες τα παιδιά ζούσαν μόνο με τη μητέρα τους. Οι ερευνητές κατέγραψαν την εμφάνιση των μωρών κατά τη γέννησή τους, μέσα από τις απαντήσεις που έδωσαν οι γονείς στην ερώτηση: "Σε ποιόν μοιάζει το μωρό;".

Έλαβαν στοιχεία για την υγεία του μωρού ένα χρόνο αργότερα, τα οποία βασίστηκαν κυρίως στη διάρκεια παραμονής του στο νοσοκομείο, στον αριθμό επισκέψεων στο γιατρό και στο αν το μωρό εμφάνισε άσθμα κατά τον πρώτο χρόνο ζωής του.

Γενικά οι μητέρες δεν χρειάζονται κάποιο δείγμα ομοιότητας με το νεογέννητο μωρό τους για να το φροντίσουν, το είχαν στη κοιλιά τους για 9 μήνες και αυτό τις έχει κάνει να το αγαπήσουν πριν ακόμη του δουν, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και με τον πατέρα.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι μπαμπάδες που τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους μοιάζουν με αυτά του παιδιού τους, περνούν με το νεογέννητο, κατά μέσο όρο, 2,5 επιπλέον μέρες το μήνα, σε σχέση με αυτούς που δεν τους έμοιαζαν τα παιδιά τους. 

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Είναι πολύ απλό! Όσο περισσότερο μοιάζει το μωρό στον πατέρα, τόσο πιο σίγουρος είναι ότι το παιδί είναι δικό του. Γι' αυτό το λόγο και ασχολείται μαζί του, το φροντίζει και περνάει πολλές ώρες με το μωρό. Η ομοιότητα αυτή, μπορούμε να πούμε, ότι αναπτύσσει το πατρικό ένστικτο και κάνει το πατέρα να δένεται γρηγορότερα με το νεογέννητο και να περνάει πολύ χρόνο μαζί του.

Όταν λοιπόν οι μπαμπάδες περνούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους, ενισχύεται και η υγεία των παιδιών, καθώς λαμβάνουν περισσότερη γονική φροντίδα, αφού ασχολούνται και οι δύο γονείς μαζί τους, και προσέχουν περισσότερο την υγεία τους. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο η έρευνα βρήκε ότι τα παιδιά που μοιάζουν στους πατεράδες τους, κατά τη γέννησή τους, έχουν μικρά ποσοστά άσθματος και εμφανίζουν λιγότερα προβλήματα υγείας κατά τον πρώτο χρόνο ζωής τους.

Σκοπός της μελέτης ήταν να φανερώσει το σημαντικό ρόλο του πατέρα στην ανατροφή ενός παιδιού και ότι αυτό μπορεί να εκδηλωθεί και στην υγεία του. Οι ερευνητές προτρέπουν ακόμη τους γονείς, κυρίως αυτούς που δεν ζουν μαζί,  για να βελτιωθεί η υγεία των παιδιών τους, ο μπαμπάς να λαμβάνει περισσότερες ευθύνες στη φροντίδα τους και στην ανατροφή τους.

Να τονίσουμε τέλος ότι η μελέτη επικεντρώθηκε σε οικογένειες που οι γονείς δεν ήταν παντρεμένοι και δεν ζούσαν κάτω από την ίδια στέγη. Έτσι τα αποτελέσματα της έρευνας δεν πρέπει να γενικευτούν σε παντρεμένους γονείς και σε γονείς που ζουν μαζί.

Άρα την επόμενη φορά που κάποιος θα σας πει ότι το παιδί σας δεν σας μοιάζει καθόλου και ότι είναι ίδιο ο μπαμπάς του, δείτε το με ένα άλλο μάτι!