Γιατί πήρα στο 10χρονο παιδί μου κινητό; Μια μαμά-ορκισμένη εχθρός του κινητού στα παιδιά γίνεται οπαδός του!

Η Πηνελόπη είναι μαμά της 10χρονης Μαρίας και φανατική πολέμια του κινητού στα παιδιά! Τί είναι αυτό όμως που την έπεισε να ενδώσει και να πάρει στην κόρη της κινητό τηλέφωνο;

"Ορκίστηκα πως εγώ δεν θα το κάνω αυτό, τουλάχιστον όχι μέχρι να έχει φτάσει 20 χρονών. Ήμουν τόσο αντίθετη από τότε που έγινα μητέρα, αλλά τελικά δεν κατάφερα να αντισταθώ και αγόρασα στη δεκάχρονη κόρη μου ένα κινητό τηλέφωνο, παρόλο που νευρίαζα κάθε φορά που μία φίλη της ερχόταν στο σπίτι και κρατούσε κινητό στα χέρια. Εγώ είχα αποφασίσει πως δεν θα της αγοράσω κινητό μέχρι να μπει στο πανεπιστήμιο.

Σε αυτή την αλλόκοτη εποχή που ζούμε όμως συνειδητοποίησα πως η κόρη μου θα είναι περισσότερο ασφαλής αν έχει ένα δικό της κινητό. Και παρόλο που είναι μόλις 10 χρονών αποφάσισα να εγκαταλείψω τον αγώνα και να υποκύψω.

Η κόρη μου, μου ζητούσε ξανά και ξανά να της αγοράσω ένα κινητό. Ορκιζόταν πως όλα τα παιδιά της τάξης της είχαν κινητό και πραγματικά δεν ήταν καθόλου υπερβολική. Τα περισσότερα παιδιά είχαν και από ένα I phone. Είχα αποφασίσει πως δεν θα ενδώσω στην πίεση, δεν θα υποκύψω, γιατί πολύ απλά πιστεύω πως τα παιδιά σε αυτή την ηλικία πρέπει να παίζουν και όχι να κοιτούν μία οθόνη. Όπου και να γυρίσω να κοιτάξω πλέον βλέπω παιδιά να κρατούν κινητά στα χέρια, να στέλνουν μεταξύ τους συνεχώς μηνύματα, να βγάζουν selfies που ανεβάζουν στο διαδίκτυο, τις οποίες μετά σχολιάζουν μεταξύ τους. Εγώ βέβαια δεν μπορούσα να φανταστώ γιατί η 10χρονη κόρη μου να χρειάζεται social media. Οι μόνες ώρες που δεν είμαστε μαζί είναι είτε όταν είναι στο σχολείο είτε όταν παίζει σε κάποιο φιλικό σπίτι στο οποίο νιώθω ασφάλεια και της επιτρέπω να πάει. Θέλω να πω πως όλες τις πληροφορίες επικοινωνίας όπως το τηλέφωνο της φίλης της ή του σχολείου τα είχα αποθηκευμένα εγώ. Αυτό ακριβώς προσπαθούσα να της εξηγήσω κάθε φορά που ζητούσε να της πάρω κινητό.

Και μέχρι πρόσφατα δεν μπορούσα να σκεφτώ ούτε έναν λόγο που να με κάνει να αλλάξω την απόφαση μου. Όλα αυτά που ακούμε καθημερινά όμως για τους κινδύνους που διατρέχουν τα παιδιά μας όμως στάθηκαν ικανά να με κάνουν να αλλάξω την απόφαση μου. Σκέφτηκα πως ότι και να συμβεί στο παιδί μου θέλω να το ξέρω. Μπορεί να πάει  σε κάποια εξωσχολική δραστηριότητα όπου την αφήνω και φεύγω και να μην νιώσει καλά. Μπορεί να πάει σε μία φίλη της για παιχνίδι και να θέλει να φύγει ή να μην νιώσει άνετα ή να συμβεί κάτι που να την ενοχλήσει και να θέλει να επικοινωνήσει μαζί μου. Θέλω να μπορώ να είμαι ανά πάσα στιγμή σε επικοινωνία μαζί της, να νιώθει πως μπορεί να μου μιλήσει όποτε θέλει.

Οπότε ναι! Ήρθε η στιγμή να πάρω στην κόρη μου ένα κινητό τηλέφωνο. Δεν μπορώ να αρνηθώ πια πως σε αυτή την εποχή που ζούμε θέλω να έχω την δυνατότητα να είμαι συνεχώς σε επαφή μαζί της.

Να φανταστείτε ήμουν τόσο αντίθετη με αυτή την ιδέα που όταν της ανακοίνωσα πως μπορεί να πάρει κινητό δεν με πίστευε. Και μόλις το συνειδητοποίησε δεν μπορούσε να κρύψει με τίποτα την χαρά της. Την προσγείωσα και πάλι στην γη ανακοινώνοντας της πως αν θέλει να πάρει κινητό θα πρέπει να υπάρξουν κάποιοι αδιαμφισβήτητοι κανόνες. Το κινητό θα είναι μόνο για σκοπούς επικοινωνίας. Δεν θα μπορεί να μπει σε κανένα από τα κοινωνικά μέσα και δεν θα έχει καμία πρόσβαση στο διαδίκτυο. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να γράψει μία λίστα επαφών την οποία θα ελέγξουμε και θα εγκρίνουμε εγώ και ο πατέρας της. Το τηλέφωνο θα το χρησιμοποιεί μόνο σε χώρους που είμαι εγώ ή ο πατέρας της μπροστά, στο σχολείο ή όταν δεν είναι μαζί μας. Μάλιστα η χρήση του τηλεφώνου είναι ένα προνόμιο για εκείνη και θα ληφθεί υπόψιν αν το χρησιμοποιεί όπως πρέπει.

Το παραδέχομαι! Η κοινωνία με νίκησε. Ακόμα ένα 10χρονο παιδί θα έχει δικό του τηλέφωνο. Και από ότι φαντάζομαι όταν τα μικρότερα παιδιά μου ζητήσουν δικό τους κινητό τηλέφωνο θα πω το ναι πολύ πιο εύκολα".