Πότε πρέπει να εξετάσουμε τα μάτια των παιδιών μας;
Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση
Σύμφωνα με τις οδηγίες των American Academy of Ophthalmology (βλ. πίνακα) και UK Royal College of Ophthalmology, που ισχύουν διεθνώς, ο προληπτικός παιδοφθαλμολογικός έλεγχος θα πρέπει να γίνεται στην γέννηση, στο 1ο, 3ο, 5ο έτος της ζωής και ακολούθως ετησίως.
Ασυμπτωματικά / χωρίς κίνδυνο
Στη γέννηση & μέχρι την ηλικία των 6 μηνών
3 ετών
Πριν την α’ δημοτικού και εφεξής ετησίως
Υψηλού κινδύνου*
Στη γέννηση & μέχρι την ηλικία των 6 μηνών ή και νωρίτερα εφόσον συνιστάται
Μέχρι την ηλικία των 3 ετών ή και νωρίτερα εφόσον συνιστάται
Ετησίως ή πιο συχνά εφόσον συνιστάται
*Στην κατηγορία υψηλού κινδύνου ανήκουν παιδιά με υψηλή προδιάθεση να παρουσιάσουν κάποιο οφθαλμολογικό νόσημα το οποίο είναι δυνατόν να οδηγήσει σε σοβαρές διαταραχές της όρασής τους -εφόσον δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα- και τα οποία πρέπει να εξετάζονται περισσότερες φορές ή πιο συχνά από τον υπόλοιπο παιδιατρικό πληθυσμό. Οι κυριότεροι προδιαθεσικοί παράγοντες που τοποθετούν νεογνά, βρέφη ή παιδιά σε αυτήν την κατηγορία είναι:
- Προωρότητα, χαμηλό βάρος γέννησης, χορήγηση οξυγόνου στην γέννηση, ενδοκοιλιακή αιμορραγία ΙΙΙ ή IV βαθμού
- Οικογενειακό ιστορικό ρετινοβλαστώματος, συγγενούς καταρράκτη, ή μεταβολικών και γενετικών ασθενειών
- Μόλυνση της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη (π.χ., ερυθρά, τοξοπλάσμωση, αφροδίσιο νόσημα, έρπης, κυτταρομεγαλοϊός, ή AIDS)
- Εργώδης ή υποβοηθούμενος τοκετός ο οποίος μπορεί να σχετίζεται με περιγενητικό stress ή χαμηλές βαθμολογίες στο test του Apgar score
- Υψηλά διαθλαστικά σφάλματα (μυωπία-υπερμετρωπία-αστιγματισμός)
- Στραβισμός
- Aνισομετρωπία
Γνωστή ή πιθανολογούμενη δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος που αποδεικνύεται από την ύπαρξη: αναπτυξιακής καθυστέρησης, εγκεφαλικής παράλυσης, δυσμορφίας χαρακτηριστικών, επιληπτικών κρίσεων ή υδροκεφάλου.