Μια φορά κι έναν καιρό... διάβαζαν οι γονείς - Το παραμύθι πριν τον ύπνο κινδυνεύει
Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση
Θυμάσαι εκείνες τις μαγικές στιγμές; Το παιδί σου κουλουριασμένο δίπλα σου, ένα παραμύθι ανοιγμένο στα γόνατα, η φωνή σου να του διαβάζει χαρακτήρες που πηδούν από τη σελίδα στη φαντασία. Τα παραμύθια πριν τον ύπνο είναι ίσως το πιο τρυφερό τελετουργικό της γονεϊκής καθημερινότητας.
Ή… τουλάχιστον ήταν.
Σύμφωνα με νέα έρευνα των εκδόσεων HarperCollins UK και Farshore, μόλις 4 στους 10 γονείς με παιδιά κάτω των 5 ετών διαβάζουν συχνά στο σπίτι — μια μεγάλη πτώση σε σχέση με το 64% το 2012. Και το πιο ανησυχητικό; Λιγότεροι από τους μισούς γονείς δηλώνουν ότι το διάβασμα τους διασκεδάζει.
Η ιστορία πριν τον ύπνο κινδυνεύει — και η Gen Z κρατά το «κλειδί»
Τα ευρήματα της μεγάλης έρευνας «Understanding the Children’s Book Consumer 2024» αποκαλύπτουν μια βαθιά πολιτιστική μετατόπιση: πολλοί γονείς της Generation Z, μεγαλωμένοι σε έναν κόσμο γεμάτο οθόνες, βλέπουν πλέον το διάβασμα σαν «μάθημα», όχι σαν διασκέδαση.
Κι αυτή η αντίληψη περνά στα παιδιά: σχεδόν 1 στα 3 παιδιά ηλικίας 5–13 βλέπουν το διάβασμα ως σχολική αγγαρεία. Το 2012 ήταν 25%. Το 2024 έχει φτάσει στο 29% — και στους εφήβους 11–13 χρονών, εκτοξεύεται στο 35%.
Το χάσμα αρχίζει νωρίς — και είναι μεγαλύτερο στα αγόρια
Η έρευνα βγάζει έναν ακόμη «αναστεναγμό»: στα νήπια 0–2 ετών, μόνο το 29% των αγοριών διαβάζουν καθημερινά, έναντι 44% των κοριτσιών. Πάνω από 1 στα 5 αγόρια δεν διαβάζονται σχεδόν ποτέ.
Μέχρι τα 13 τους, μόνο το 12% των αγοριών δηλώνουν ότι διαβάζουν για διασκέδαση καθημερινά.
Όπως λέει η Alison David, Διευθύντρια Καταναλωτικής Έρευνας της Farshore: «Τα παιδιά που τους διαβάζουν καθημερινά έχουν σχεδόν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να διαβάζουν μόνα τους. Ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσουμε. Ή να ξαναξεκινήσουμε.»
Κάτι αλλάζει... και ξεκινά από τις σχολικές βιβλιοθήκες
Κι όμως, υπάρχει φως! Σε πιλοτικό πρόγραμμα που ονομάστηκε «Social Reading Spaces», 17 σχολικές βιβλιοθήκες στη Βρετανία έστησαν λέσχες ανάγνωσης χωρίς πίεση, βασισμένες στην παρέα και τη συζήτηση — όχι σε υποχρεωτικά κεφάλαια.
Το αποτέλεσμα; Μαγικό.
Πάνω από 400 μαθητές 12–13 ετών συμμετείχαν. Μετά από 10 εβδομάδες, 6 στους 10 δήλωσαν πως πλέον απολαμβάνουν το διάβασμα περισσότερο, ενώ 84% θεώρησαν την εμπειρία πολύτιμη. Σε ένα σχολείο, τα αγόρια που συμμετείχαν ανέβασαν τη “διαγνωστική” ηλικία ανάγνωσης κατά 1 χρόνο και 3 μήνες — έναντι μόλις 5 μηνών στους υπόλοιπους!
Δεν χρειάζεται να είσαι τέλειος. Αρκεί να διαβάζεις.
Η ζωή τρέχει. Οι δουλειές, το άγχος, η οθόνη παντού. Αλλά πέντε λεπτά την ημέρα αρκούν για να δημιουργήσουν σύνδεση. Το παιδί σου δεν θέλει τέλεια άρθρωση ή θεατρική φωνή. Θέλει εσένα. Τη φωνή σου. Την αίσθηση ότι είστε μαζί.
Ας επαναφέρουμε τη μαγεία της προφορικής ανάγνωσης. Όχι από υποχρέωση — αλλά από αγάπη.
Γιατί δεν χρειάζεται να είμαστε τέλειοι γονείς. Αρκεί να πούμε:
«Έλα να διαβάσουμε μαζί.»