Ορέστης Τζιόβας: Το άτακτο παιδί, από γιουβαρλάκι της γειτονιάς πρωταγωνιστής στις οθόνες
Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση
Ο ηθοποιός Ορέστης Τζιόβας που απολαμβάνουμε στην σειρά της ΕΡΤ «Το Δίχτυ», περιέγραψε στιγμές από τα παιδικά του χρόνια στην Θεσσαλονίκη στην εκπομπή Μαμάδες και την στήλη «Τα παιδικά μας χρόνια».
Και όπως αποκάλυψε ήταν άτακτο παιδί και δεν τα πήγαινε καλά με το σχολείο.
Αναλυτικά, ο Ορέστης Τζιόβας έδειξε στην κάμερα της εκπομπής φωτογραφικό υλικό από τα παιδικά του χρόνια και στη συνέχεια ανέφερε: «Γεννήθηκα το 1983 και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Η πιο δυνατή μου ανάμνηση είναι, όταν ήμουν 10 χρονών και ήμασταν διακοπές στην Κέρκυρα. Εκεί γκρεμοτσακίστηκα από μία σκάλα μέσα στο ξενοδοχείο. Έπεσα από 3,5 μέτρα με το κεφάλι. Ήμουν λίγο λιπόθυμος και πήγαμε στο νοσοκομείο στα Γιάννενα. Τότε οι γονείς μου έκαναν ένα τάμα.»
Μιλώντας για τα σχολικά χρόνια εξομολογήθηκε πως: «Θυμάμαι τη μαμά μου να έρχεται στο σχολείο, γιατί τη φώναζαν οι καθηγητές και η διευθύντρια και έφευγε με μαύρα γυαλιά και κλαμένη, κάθε δύο-τρεις ημέρες. Η αλήθεια είναι ότι δεν έκανα πολλές κοπάνες στο σχολείο γιατί ήμουν λίγο φλώρος. Δηλαδή φοβόμουν τους γονείς μου και τι θα μου πουν, ας πούμε, δεν το έσκασα ποτέ από το σπίτι. Δεν είχα τέτοιου είδους θάρρος αλλά κατά τα άλλα είχαμε έντονη σχέση γιατί ήμουν ένα πολύ άτακτο παιδί. Αυτό όμως που μου άρεσε πάντα ήταν να κάνω τους ανθρώπους να γελάνε, εκεί ήμουν δηλαδή άτακτος και δημιουργούσα στην τάξη πολλή φασαρία γιατί ήθελα να κάνω τους άλλους να γελάνε».
«Με τα αθλήματα δεν είχα τόσο καλή σχέση όταν ήμουν μικρός. Δηλαδή παίζαμε λίγο στα διαλείμματα αλλά γενικά δεν με έπαιζαν, ήμουν και λίγο γιουβαρλάκι! Είχα λίγα περισσότερα κιλά! Μαζευόμασταν εκεί στο πάρκο της γειτονιάς με μηχανάκια και ψιλοαλητεία, αν και εγώ μηχανάκι δεν είχα ευτυχώς μάλλον γιατί δεν είχα και τα μυαλά στο κεφάλι μου», πρόσθεσε.
Για τους γονείς του, αποκάλυψε: «Στη μητέρα μου έχω λίγη περισσότερη αδυναμία, αλλά νομίζω ότι είμαι περισσότερο ίδιος με τον πατέρα μου. Αυτή η… κατάρα που νομίζω ότι έχουμε όλοι μας. Η μητέρα μου δεν εργαζόταν. Μας μεγάλωσε με πολλή αγάπη και κόπο, ειδικά εμένα. Ο πατέρας μου ασχολιόταν με τους υπολογιστές.».