Eva Longoria: «Απ' όταν έγινα μαμά, παρατήρησα ότι οι mom shamers στον κόσμο είναι πραγματικοί»

Η μητρότητα είναι ο τομέας της ζωής μας στον οποίο πλέον παρουσιάζονται οι περισσότεροι γνώστες και ειδικοί, χωρίς στην πραγματικότητα να είναι.

Από τη Βέρα Πάρδου

]Ο τομέας εκείνος που όλοι είναι έτοιμοι να κουνήσουν το δάχτυλο, να μιλήσουν μέσα από τη δική τους εμπειρία ισχυριζόμενοι πως γνωρίζουν τον ιδανικότερο τρόπο και να κρίνουν το διαφορετικό. Δεν μπαίνουν όμως στη διαδικασία να σκεφτούν πως η μητρότητα και γενικότερα η γονεϊκή φροντίδα είναι μια πολύ προσωπική υπόθεση που δεν μπορεί να δεχθεί υποδείξεις. Δεν σκέφτονται ότι ίσως έτσι έχοντας ακόμη και τις καλύτερες των προθέσεων να φέρνουν αρνητικά αποτελέσματα αφού οι συμβουλές μπορούν πολύ άνετα να ληφθούν ως επιβολή της δικής τους και μόνο γνώμης.

Ακριβώς για αυτή την απολυτότητα απόψεων μίλησε η Eva Longoria, μια πρόσφατη σχετικά μανούλα που ταράζεται και αγχώνεται όταν ακούει συνεχώς τι θα ήταν σωστό να συμβαίνει και τι κάνει εκείνη λάθος. Απέκτησε λοιπόν το γιο της, τον Santiago Enrique ή απλά Santi, πριν από δύο χρόνια και σε πρόσφατη συνέντευξη της δήλωσε πως πιάνει τον εαυτό της να αισθάνεται πολλές φορές ένοχη για τον τρόπο που τον μεγαλώνει. «Δεν ήθελα ποτέ να είμαι το άτομο που θα έβγαινε σε ένα podcast και θα έλεγε “Αυτό που κάνω εγώ είναι να βάζω τον γιο μου στο κρεβάτι στις 7 το απόγευμα γιατί έρευνες έχουν δείξει ότι ο εγκέφαλος…”. Σκέφτομαι “Ώ θεέ μου, μπράβο για σένα. Εσύ κάνε αυτό» λέει και δεν παραλείπει να τονίσει πως: «Δεν θα πω ποτέ σε κανέναν πώς να μεγαλώσει το παιδί του. Δεν είμαι σε καμία περίπτωση ειδικός στη μητρότητα».

Σίγουρα γιατί γνωρίζει πως είναι το συναίσθημα όταν το κάνει κάποιος άλλος. Ειδικά όταν αναφερόμαστε σε μαμάδες που προσπαθούν παράλληλα να συνδυάσουν και την καριέρα τους είναι αδιανόητό να κάνεις κριτική γιατί κανείς δεν έχει ιδέα πόσο δύσκολο μπορεί να είναι κάτι τέτοιο για τη νέα μαμά. Μάλιστα η διάσημη ηθοποιός αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπισε με το θηλασμό, τον ύπνο και ένα μωρό στο κινηματογραφικό set. Δήλωσε πως δεν υπάρχει εύκολη απάντηση και απλώς τα καταφέρνεις γιατί όταν έρχονται τέτοιες στιγμές και συγκυρίες δεν έχεις άλλο τρόπο πέρα από το να τα βγάλεις πέρα.

Τονίζει κιόλας ότι δεν υφίσταται συνταγή της επιτυχίας, ότι δεν τα έχει όλα λυμένα και την εξαντλεί να θεωρείται αυτό από το ευρύ κοινό. «Ακούω γυναίκες να λένε “Ω θεέ μου, είναι τέλεια” και “Πω πω τα έχει όλα υπό έλεγχο. Μπορεί εγώ να μην κάνω κάτι σωστά” και θέλω να διευκρινίσω πως δεν ισχύει ούτε στο ελάχιστο αυτή η τελειότητα». «Πράγματι αισθάνομαι τυχερή και ευγνώμων για τη μεγάλη μου οικογένεια που μπορεί να βοηθάει και να φυλάει το παιδί όταν εγώ για παράδειγμα μια μέρα βρίσκομαι σε πολύωρα γυρίσματα και ο Jose (σύζυγος και πατέρας του παιδιού) σε δουλειά, αλλά δεν τα κάνω σε καμία περίπτωση όλα σωστά». Άλλωστε όσο διάσημος και αν είσαι, όσα χρήματα κι αν διαθέτεις η φύλαξη και ασφάλεια του παιδιού σου πάντα θα σε αγχώνουν το ίδιο και οφείλουμε να τη συγχαρούμε για την ειλικρίνεια της, αφού όλοι γνωρίζουμε πόσο αδιανόητο είναι να παραδεχτείς δημοσίως ότι κάνεις λάθη και δεν έλαβες το εγχειρίδιο με οδηγίες χρήσεως για νέες μητέρες.

«Έχω έναν υπέροχο σύζυγο που με στηρίζει. Έχω υπέροχες αδελφές, φανταστικές φίλες που έχουν παιδιά στην ίδια ηλικία. Οπότε όλοι βοηθάμε ο ένας τον άλλο και τα καταφέρνουμε» λέει και είναι σίγουρο πως χαμογελάει σε αυτό το είδος ευτυχίας που βιώνει. Ας είμαστε ρεαλιστές οι μαμάδες είναι διαφορετικές γιατί τα παιδιά είναι διαφορετικά και ευτυχώς αλλιώς θα ήμασταν όλοι βαρετοί και προβλέψιμοι. Η ανατροφή ενός παιδιού είναι καθαρά προσωπική υπόθεση οπότε καλό είναι όλοι να αντιλαμβανόμαστε τη θέση μας και τα όρια μας ώστε να μην φορτώνουμε με επιπλέον βάρη τις μανούλες αυτού του κόσμου. Για αυτό όποιος ετοιμάζεται να μιλήσει ξανά δυνατά και δημόσια ας φροντίσει να πει κάτι θετικό και όμορφο.