Εφηβεία: Το μυστικό για να «ξεκλειδώσετε» έναν δύσκολο teenager

Δημοσιεύθηκε στις

Η χρονιά που πέρασε ήταν αδιαμφισβήτητα για όλους μας ιδιαίτερη, πρωτόγνωρη, δύσκολη και δεν έλειψαν τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα και το άγχος. Μέσα σε όλη αυτήν την ιδιαίτερη κατάσταση, κάποιοι είχαν να αντιμετωπίσουν συν ένα θεματάκι που ακούει στο όνομα «εφηβεία». Δε νομίζω ότι χρειάζεται να εξηγήσω γιατί η εφηβεία είναι έτσι κι αλλιώς μία δύσκολη περίοδος για κάθε άνθρωπο (όλοι έχουμε περάσει από εκεί άλλωστε…). Φανταστείτε λοιπόν εφηβεία σε συνδυασμό με κορωνοϊό- καραντίνα… Φοβερός συνδυασμός!

από τη Χρυσούλα Σπυράτου


Ωστόσο, αν και περάσατε ξαφνικά, από το πουθενά, πολλές ώρες μέσα στο ίδιο σπίτι με το έφηβο παιδί σας, εκείνο εξακολούθησε να μην «θέλει και πολλά- πολλά» και να μην σας πολυμιλάει, ακόμα και όταν ήταν ξεκάθαρο πως κάτι το απασχολεί και είναι χαμένο στις σκέψεις του… Την επόμενη φορά που θα συμβεί αυτό μπορείτε να δοκιμάσετε αυτήν την τεχνική που προτείνουν και οι ψυχολόγοι· δεν πρόκειται για κάτι πολύπλοκο, αρκεί απλά να μοιραστείτε και εσείς κάποιο προσωπικό σας βίωμα.
«Συχνά οι έφηβοι νιώθουν ότι είναι οι μόνοι σε όλο τον πλανήτη που αισθάνονται χαμένοι, μόνοι, μπερδεμένοι, ανασφαλείς, διαφορετικοί κτλ. Το να μοιράζεστε ιστορίες και να εξομολογήστε πράγματα για τα δικά σας εφηβικά χρόνια τους βοηθά να νιώσουν πως και άλλοι έχουν, ή είχαν σαν έφηβοι, αντίστοιχους προβληματισμούς και σκέψεις», εξηγεί η Amber Trueblood, ειδική σύμβουλος σε θέματα οικογένειας.
Πέραν αυτού, ο έφηβος θα μπορέσει να δει και μια άλλη πλευρά σας, την οποία δεν γνώρισε ποτέ, θα συνειδητοποιήσει πως κι εσείς κάποτε ήσασταν έφηβοι, πως έχετε βρεθεί στην θέση του και πως ήσασταν και είστε και κάτι άλλο πέραν της μαμάς, ρόλο με τον οποίο σας έχει εκ ολοκλήρου ταυτίσει. «Όταν ο έφηβος αντιληφθεί πως κι εσείς νιώθατε μόνοι ή διαφορετικοί ή μπερδεμένοι, θα ταυτιστεί. Θα δημιουργηθεί μιας μορφής «σύνδεση» και θα ανοίξει ο δρόμος για ουσιαστικές και «βαθιές» συζητήσεις».
Ανάλογα με το τι περνάει το παιδί σας, μπορείτε να επιλέξετε να μοιραστείτε μαζί του εκείνο το βίωμα που είναι αντίστοιχο με αυτό που περνάει. «Το ξέρω ότι είμαι πιο μεγάλη από εσένα και ότι θα σου ακουστούν παλιομοδίτικα αυτά που θα σου πω, αλλά πέρασα κι εγώ μία τέτοια φάση και ήταν όντως δύσκολα» είναι ένας τρόπος για να ανοίξετε μία τέτοια συζήτηση με το έφηβο παιδί σας.
Αν εξακολουθεί να σας φαίνεται δύσκολο ή και αμήχανο, μπορείτε σε κάθε περίπτωση να επιστρατεύσετε το χιούμορ και να αυτοσαρκαστείτε. Ας υποθέσουμε ότι το παιδί σας δυσκολεύεται να κοινωνικοποιηθεί στο σχολείο και ότι οι κοινωνικές εκδηλώσεις του προκαλούν άγχος. Μπορείτε να του πείτε κάτι σαν «Θυμάμαι μια φορά που είχα πάρει έναν χυμό από το κυλικείο και μπαίνοντας στην τάξη, δεν είδα ότι το πάτωμα ήταν βρεγμένο, κι έτσι και γλίστρησα και λούστηκα με τον χυμό! Κοκκίνισα και ντράπηκα πάρα πολύ γιατί έγινα ρεζίλι σε όλη την τάξη αλλά σήμερα το θυμάμαι και γελάω παρόλο που τότε ήταν πολύ αμήχανο».

Μην απογοητευτείτε αν δεν λάβετε κάποια άμεση ανταπόκριση. Ο έφηβος σίγουρα θα το συγκρατήσει και την επόμενη φορά είναι πιο πιθανό να μοιραστεί κάτι μαζί σας. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα μοιράζεται πάντα μαζί σας τις πιο «βαθιές» του σκέψεις ή τα μυστικά του. Μπορεί απλά να σας πει κάτι για την ημέρα του, κάτι που έγινε στο διάλειμμα, κάτι για το τεστ που έγραφε. Ακόμα και για κάτι τέτοια είναι σημαντικό πρώτα εσείς να έχετε μοιραστεί κάτι μαζί του, να έχετε κάνει το πρώτο βήμα ώστε να «ξεκλειδώσει» πιο εύκολα. Έτσι κι αλλιώς, με το σταγονόμετρο μας λένε το οτιδήποτε σε αυτήν την ηλικία, οπότε χρειάζεται από πλευράς μας αρκετή προσπάθεια (και υπομονή…)!