Άριελ Κωνσταντινίδη: Χωρίσαμε για να έχουν τα παιδιά μας χαρούμενους γονείς

Η ηθοποιός Άριελ Κωνσταντίνιδη αποκάλυψε ότι συνειδητά σταμάτησε να δουλεύει για να είναι εκεί για τα παιδιά της και περιέγραψε πως είναι να μεγαλώνεις δίδυμα. Αναφέρθηκε και στη μοναδική σχέση που είχε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Η ηθοποιός έγινε σε πιο μεγάλη ηλικία μητέρα και υπογράμμισε πως «δεν υπάρχει ηλικία στη μητρότητα, και πρέπει, είναι τι νιώθεις», ενώ εξομολογήθηκε πώς και πότε μπήκε στη διαδικασία να γίνει μητέρα.

«Ήθελα από μικρή να κάνω μια μεγάλη οικογένεια. Αργότερα έβλεπα ότι οι γυναίκες που είχαν καριέρα και είχαν και παιδιά δεν ήταν ούτε αυτές χαρούμενες, ούτε παιδιά τους. Αυτό ήταν ένα δύσκολο πράγμα, τι θα κάνω εγώ, που είναι η θέση μου. Έπρεπε να δω είμαι ικανή; Δεν ήμουν ικανή πριν. Είχα και σχέση που ένιωθα ερωτευμένη αλλά μόλις έφτασε η στιγμή για παιδί, ένιωσα τελείως ακατάλληλη και χώρισα. Εκεί που έχω πολύ συναίσθημα έχω και λογική, δεν θα έθετα σε κίνδυνο μια άλλη ζωή. Για αυτό και μετά που έγινα μαμά, άφησα τη δουλειά, επικεντρώθηκα σε αυτό».

Η ηθοποιός μίλησε και για τον χωρισμό με τον πρώην σύντροφό της, τονίζοντας πως: «εμείς χωρίσαμε για να έχουν τα παιδιά μας χαρούμενους γονείς»

Η Άριελ Κωνσταντινίδη αναφέρθηκε και στο σοκ που η ίδια βίωσε σαν παιδί όταν έμαθε για την ασθένεια της Αλίκης Βουγιουκλάκη με την οποία και συνεργαζόταν θεατρικά.

Μιλώντας στην εκπομπή «Μπαμπά-δες» της ΕΡΤ εξομολογήθηκε πώς «ήμασταν στη Θεσσαλονίκη, είχαμε και έναν πολύ γερό τσακωμό εδώ στην Αθήνα αλλά τα είχαμε βρει πριν ανέβουμε πάνω και θύμωσα πάρα πολύ όταν έμαθα ότι ήταν άρρωστη. Ήμουν σαν παιδάκι. Δηλαδή θύμωσα, «τι είναι αυτά τώρα;» σκεφτόμουν και δεν άντεχα στην ιδέα ότι μπορεί να την χάσω, ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο».

Η επίσκεψη στο νοσοκομείο

«Μετά στο νοσοκομείο που μου είχαν έρθει οι πληροφορίες πως «έλα, σε ζητάει» και τα λοιπά, δεν πήγαινα. Πήγα όμως πια με τον αδελδό της αφού πια ήταν σε κώμα. Την είδα πολύ λίγο».

«Δεν άντεχες να την δεις;» ρώτησε ο Τάσος Ιορδανίδης την καλή του συνάδελφο για να αποκριθεί εκείνη ως εξής. «Α, πα πα πα! Όχι. Και μετά ήταν, εντάξει… Έκλαιγα για μέρες, ήμουν στην Μητρόπολη όσες μέρες ήταν εκεί… Ήταν φοβερό».