11η εβδομάδα

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

6:00΄ το πρωί και το ξυπνητήρι μου θυμίζει ότι πρέπει να πάρω το χάπι μου, με δυσκολία σηκώνομαι από το κρεβάτι.. νιώθω αμέσως ότι είναι για ένα πολύ σημαντικό σκοπό ΤΟ ΜΩΡΌ ΜΟΥ οπότε αξίζει και με το παραπάνω η όλη αυτή "ταλαιπωρία".

Αμέσως σκέψεις όμορφες κατακλύζουν το μυαλό μου και ο ύπνος είναι τώρα παρελθόν.
Κάθομαι στο μελλοντικό παιδικό δωμάτιο και κοιτάζω έξω από το παράθυρο τη θάλασσα που μαζί με την απόλυτη ησυχία που επικρατεί με γαληνεύει Αρχίζω και χαϊδεύω την μικρή ακόμα κοιλίτσα μου και ύστερα από λίγη ώρα οραματίζομαι πράγματα που έχουν σχέση με το μικρό μου πλασματάκι.
Σκέψη πρώτη πως θα ήθελα να είναι η κούνια, ανεξάρτητα που ακόμα δεν γνωρίζω το φύλλο του μωρού, θα ήθελα κάτι σε ουδέτερο χρώμα λευκό ας πούμε.Μετά μου έρχεται το χρώμα στους τοίχους... τα μικρά κουκλάκια ... η κουρτίνα και πριν προλάβω να ολοκληρώσω τις σκέψεις μου , διαπιστώνω ότι η ώρα έχει πάει 7:30΄και η πόλη μπαίνει στους ρυθμούς της αρχίζοντας από τον θόρυβο του λεωφορείου που μόλις πέρασε και με συνέφερε στην πραγματικότητα. Πόσο όμορφα συναισθήματα νιώθω και ακόμα δεν το έχω νιώσω να κινείται μέσα μου!
Δείτε πόσο μεγάλωσε το σποράκι μου
Σήμερα μπήκα στην 11η εβδομάδα τελικά περνάει ο καιρός νεράκι, σκέφτηκα... Κοιτάζω στον καθρέφτη και υπολογίζω ότι η ρίζα πρέπει να είναι τουλάχιστον 3 δάχτυλα, υπομονή Μαριζούλα μονολογώ σε 2 εβδομάδες θα κάνεις ανταύγειες .. και θα είσαι πένα για τα βαφτίσια του Μιχάλη και της Κρίστα. (Ο γιατρός μου δεν εμπιστεύεται τις φυτικές βαφές και έτσι μου επέτρεψε μόνο ανταύγειες και μόνο 2 φορές κατά τη διάρκεια όλης της εγκυμοσύνης).
Κάτι άλλο που διαπίστωσα μέσα σε αυτή την εβδομάδα είναι ότι έχω αρκετά νεύρα και τις περισσότερες φορές χωρίς σημαντικό λόγο.  Ξέρω βέβαια ότι τόσο τα νεύρα μου, όσο και τις "περίεργες" αλλαγές που μου έχει προκαλέσει η εγκυμοσύνη πρέπει να τις ελέγξω. Κάποιες φορές τα καταφέρνω με μεγάλη επιτυχία κάποιες άλλες (σε λιγότερο βαθμό βέβαια) οι προσπάθειες μου πέφτουν στο κενό. Προσπαθώ πάνω απ' όλα να μην γίνομαι άδικη με τον αντρούλη μου και το σημαντικότερο να μην τον αποπαίρνω. Του δείχνω καθημερινά (όταν οι ορμόνες μου δεν κάνουν πάρτι με σκοπό να μου φέρνουν τα πάνω κάτω), πόσο πολύ τον αγαπάμε εγώ και το μπεμπέ και πόσο πολύ ανάγκη έχω την παρουσία του. Θεωρώ οτι είναι απλά μια καραμέλα " Είμαι έγκυος άρα έχω νεύρα και ξεσπώ σε όποιον βρεθεί στο δρόμο μου".
Συνήθως του δηλώνω ότι δεν είναι και η καλύτερη μου μέρα, έχω λίγο στρες και άγχος παραπάνω ίσως και λίγα νευράκια... έτσι ώστε να αποφύγουμε μια τυχόν παρεξήγηση που θα μπορούσε να προκαλέσει ένα τσακωμό χωρίς ουσιαστικό λόγο.
Η συνταγή μου για την επίλυση όλων των προβλημάτων ή τυχών παρεξηγήσεων ή παραπόνων είναι η μαγική λεξούλα "Συζήτηση". Με τη συζήτηση μπορούμε να καταφέρουμε το ακατόρθωτο, γιατί είναι το Αλάτι & το Πιπέρι στο καθημερινό μας φαγητό. (Τώρα που είπα φαγητό σαν να πείνασα λίγο...)
Μεταξύ μας τώρα... δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα του κόσμου για ένα άνδρα να καταλάβει απόλυτα την ψυχολογία μας, πόσο μάλλον στην περίοδο της εγκυμοσύνης. Πολλές φορές δεν ξέρει πως να συμπεριφερθεί ή τι περιμένω από εκείνον, αλλά το σημαντικότερο είναι η προσπάθεια που ανεξαρτήτως αποτελέσματος θα πρέπει να ανταμείβεται!!!
Πιστεύω ότι για να διατηρηθούν οι ισορροπείες μεταξύ του ζευγαριού  κατά της διάρκεια της εγκυμοσύνης απαιτείτε μεγάλη προσπάθεια την οποία είμαι διατεθειμένη να κάνω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Είδη ο Μάνος κάνει μεγάλη προσπάθεια να με καταλάβει... δεν του το έχω πει... αλλά το βλέπω και με χαροποιεί πολύ!
Και για τους δυο μας είναι μια καινούρια εμπειρία και μια γλυκιά αναμονή την οποία καλούμαστε να βιώσουμε.... Ερχόμαστε ποιο κοντά ο ένας στον άλλο προσδοκώντας τον ερχομό του μωρού μας!
Μ΄αυτά και με τ'αλλα κύλησε και αυτή η εβδομάδα... Το μότο μου... Τα καλύτερα έρχονται....!!!!
Κι άλλη φωτό από τον υπέρηχο