Στη δομή φιλοξενίας ασυνόδευτων προσφυγόπουλων Zeuxis ξεχειλίζει η αγάπη και η θαλπωρή

Από τη Μαρία Ροδίτη

Το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα ταλανίζει την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια με πολλές ΜΚΟ να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Κάποιες επιτελούν μοναδικό έργο στους ανθρώπους που εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους κάτω από αντίξοες συνθήκες. Μια τέτοια οργάνωση είναι και η νεοσύστατη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Zeuxis».

Ζεύξις σημαίνει ένωση, δεσμός και γι’ αυτό προσπαθεί η νέα ΜΚΟ. Για να αποτελέσει μία γέφυρα ανάμεσα στους ανθρώπους που έχουν ζήσει κακουχίες και σε αυτούς που μπορούν να τους βοηθήσουν. Να προσφέρει τις υψηλής ποιότητας υπηρεσίες της σε αδύναμες ομάδες της κοινωνίας με επίκεντρο τους ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες και μετανάστες. Αυτούς που κατά τη διάρκεια του ταξιδιού από την Τουρκία στην Ελλάδα είδαν τους γονείς τους να δολοφονούνται ή τους έχασαν από πνιγμό ή χάθηκαν μέσα στο πλήθος ή δεν ήταν ποτέ μαζί τους στο «μεγάλο» ταξίδι προς τη Δύση.

«Πρόκειται για μία Μη Κυβερνητική Οργάνωση, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, νέα σε ηλικία, η οποία δημιουργήθηκε για να προσφέρει σε αυτούς που έχουν ανάγκη από υπηρεσίες, οι οποίες είναι ποσοτικά και ποιοτικά κατάλληλες για να καλύψουν τις ανάγκες τους», λέει στο all4mama ο διευθυντής της Zeuxis, Παναγιώτης Νίκας, ο οποίος έχει βρεθεί στην πρώτη γραμμή του προσφυγικού από το 2012.

Η ιδέα της Zeuxis ξεκίνησε την άνοιξη του 2018 και πολύ σύντομα έγινε πρόταση στην Ελβετική Συνομοσπονδία για χρηματοδότηση του έργου. «Oι Ελβετοί ζήτησαν κάποιες προτάσεις, τις έλαβαν, συμφώνησαν και τελικά ήρθε η χρηματοδότηση», εξηγεί στο all4mama ο Νίκος Κουλουλίας, συντονιστής του ξενώνα "OIKOΣ".

Η Zeuxis θέλει να κάνει τη διαφορά στη ζωή των ανθρώπων που έχουν ανάγκη- και γι' αυτό δημιούργησε δύο δράσεις: το κέντρο ημέρας ψυχοκοινωνικής υποστήριξης ανήλικων προσφύγων και μεταναστών με τη συνεργασία των Γιατρών του Κόσμου και τη δομή φιλοξενίας, ο "ΟΙΚΟΣ", για ασυνόδευτα ανήλικα κορίτσια με τη συνεργασία της Ιατρικής Παρέμβασης – Medin.

 

 

 

Στο κέντρο της Αθήνας, σε μια υπέροχη μονοκατοικία στεγάζεται η δομή φιλοξενίας της Zeuxis. Ένας χώρος φιλόξενος, φροντισμένος. Ένα κανονικό σπίτι. Εκεί ζουν 15 ασυνόδευτα, ανήλικα κορίτσια- από 12 έως 18 ετών- από χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Συρία, το Μάλι, η Σομαλία, το Καμερούν, το Κονγκό και το Κουβέιτ. «Τα παιδιά είναι από διάφορες χώρες, έρχονται κυρίως από τα νησιά και τον Έβρο, εκτός από δύο που ήταν εδώ στην Αθήνα και νοσηλεύονταν για διάφορα μικροπροβλήματα που είχαν», λέει ο Νίκος Κουλουλίας.

Καθώς συζητώ με τους αρμόδιους της ΜΚΟ ξαφνικά χτυπά η πόρτα του γραφείου. Μπαίνει μέσα ένα πανέμορφο, έγχρωμο κοριτσάκι από το Καμερούν. Είναι 11 χρόνων. «Καλημέρα», της λέω. Προς έκπληξή μου, απαντάει στα ελληνικά: «Καλημέρα». Και μου χαρίζει το πιο όμορφο, αθώο και αληθινό της χαμόγελο. Ήρθε να ζητήσει λευκά χαρτιά για να μπορέσει να ζωγραφίσει. Και καθώς φεύγει ακούγεται φασαρία στο σαλόνι, γιατί μόλις έχουν ξυπνήσει όλα τα κορίτσια. Όπως μου εξηγεί ο Νίκος Κουλουλίας, «τα κορίτσια έχουν δημιουργήσει φιλίες. Είναι τρεις γαλλόφωνες κοπέλες, οι οποίες κάνουν παρέα και μιλάνε. Και οι Φαρσόφωνες το ίδιο. Και οι αραβόφωνες. Αλλά υπάρχουν και κάποιες που έχουν ξεχάσει τις γλώσσες και έχουν κάνει μια ανάμειξη».

Στη Zeuxis που συνεργάζεται με την Ιατρική Παρέμβαση -MedIn απασχολούνται κλινικοί ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, φροντιστές, ένας κοινωνιολόγος, ένας εκπαιδευτής, διοικητικό προσωπικό και διερμηνείς. Στη δομή φιλοξενίας εργάζονται 3 διερμηνείς: δύο φαρσόφωνοι και ένας αραβόφωνος. Υπάρχει και μία διερμηνέας μερικής απασχόλησης για τα Σοράνι, τη γλώσσα των Κούρδων. «Στο κομμάτι της γλώσσας αντιμετωπίζουμε δυσκολία με ένα κορίτσι που μιλά αποκλειστικά και μόνο τη γλώσσα Σομάλι, της Σομαλίας. Πολύ δύσκολη γλώσσα. Δύο άνθρωποι γνωρίζουν στην Ελλάδα Σομάλι και πρέπει να κάνουμε την πρώτη επαφή, αλλά ευτυχώς το παιδάκι αυτό είναι πολύ ήρεμο. Οπότε θα προσαρμοστεί και χωρίς τη γλώσσα μέχρι να βρούμε το διερμηνέα. Είναι ένα κορίτσι που είχε τραυματιστεί στην καταδίωξη των διακινητών στην Καβάλα πριν δύο μήνες περίπου», εξηγούν ο Νίκος Κουλουλίας και ο Παναγιώτης Νίκας.

Τρία κορίτσια έχουν εγκριθεί να πάνε γυμνάσιο, ενώ τα υπόλοιπα 12 κοριτσάκια είναι σε αυτή τη διαδικασία. Η καθυστέρηση οφείλεται στη γραφειοκρατία, καθώς τα ανήλικα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα πρέπει πρώτα να βγάλουν ΑΜΚΑ, να εμβολιαστούν και έπειτα η Zeuxis να επικοινωνήσει με τους εκπροσώπους του αρμόδιου Υπουργείου για να δουν πού υπάρχουν κενές θέσεις, ώστε να πάνε εκεί τα παιδιά. Μέχρι τότε τα κορίτσια παρακολουθούν μαθήματα μη τυπικής εκπαίδευσης. «Εδώ μαθαίνουν ελληνικά και αγγλικά, ατομική καθαριότητα (ενδεχομένως να μην τα ξέρουν αυτά), κυκλοφοριακή αγωγή, πηγαίνουν βόλτα έξω στο δρόμο, περπατούν, τους δείχνουν τους δρόμους, τα φανάρια, πάντα με τη βοήθεια εκπαιδευτών και διερμηνέων. Κάνουν εργαστήρια ζωγραφικής επίσης. Ήδη έχει ξεχωρίσει μια 15χρονη Αφγανή, η οποία ζωγραφίζει καταπληκτικά. Μάλιστα, ένας σπουδαίος Έλληνας ζωγράφος εντυπωσιάστηκε από τα έργα της και σύντομα θα της κάνει μαθήματα δωρεάν», λέει με χαρά και συγκίνηση ο συντονιστής του Οίκου, Νίκος Κουλουλίας.

Το ευχάριστο -θα λέγαμε- σε όλη αυτήν την υπόθεση είναι ότι μερικά από τα ασυνόδευτα κορίτσια έχουν γονείς, οι οποίοι ζουν σε άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε αυτές τις περιπτώσεις ξεκινά η διαδικασία της οικογενειακής επανένωσης, όπου το παιδί ενημερώνει τις αρμόδιες αρχές ότι έχει γονέα σε άλλη χώρα και κατόπιν οι ελληνικές αρχές επικοινωνούν με τις αρχές της χώρας αυτής- κατ’ αρχήν για να επιβεβαιωθεί ότι όντως υπάρχει εκεί γονέας-, έπειτα διαπιστώνεται η ύπαρξη συγγενικής σχέσης και μετά το παιδί μεταβαίνει εκεί. «Έχουμε δυο αδερφές των οποίων ο μπαμπάς ήρθε από το εξωτερικό πρόσφατα για να τα επισκεφθεί. Ήρθε στη δομή φιλοξενίας, δηλαδή, τα πήρε, πήγαν βόλτα, για φαγητό, πέρασαν όμορφα και μετά τα επέστρεψε σε εμάς. Τα παιδάκια είχαν ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά μετά τη συνάντηση. Αυτά τα παιδάκια τώρα είναι στη διαδικασία της οικογενειακής επανένωσης, οπότε κάποια στιγμή θα ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για να φύγουν και να πάνε εκεί όπου ζει ο μπαμπάς τους», εξομολογείται στο all4mama ο Παναγιώτης Νίκας.

Στην προσπάθεια και το έργο της Zeuxis μεγάλο ρόλο παίζει η βοήθεια- και πάνω από όλα- η ευαισθητοποίηση των απλών ανθρώπων. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, στην Ελλάδα (και όχι μόνο), ακόμα υπάρχει ρατσισμός και ξενοφοβία. Δεν πρέπει να τίθενται, όμως, θέματα εθνικότητας όταν μιλάμε για παιδιά. «Το παιδί είναι παιδί. Δεν πρέπει να δίνουμε σημασία ούτε στο φύλο ούτε στο χρώμα. Το κάθε παιδί ανήκει σε όλους. Είναι υποχρέωση και ευθύνη όλων των ανθρώπων. Κανένας δεν μπορεί να πει για οποιοδήποτε παιδί ότι δε με αφορά, δεν είναι το δικό μου παιδί», τονίζει ο κ. Νίκας.

Η Zeuxis προσφέρει τα πάντα στα παιδιά, όπως τη διατροφή τους, είδη ατομικής υγιεινής, ρούχα, παπούτσια, εσώρουχα, παντόφλες, μηνιαία κάρτα απεριορίστων διαδρομών και ένα ποσό σε μετρητά κάθε μήνα για τα προσωπικά τους έξοδα. «Στον προϋπολογισμό μας έχουμε πρόβλεψη για εισιτήρια θεάτρου και κινηματογράφου, επισκέψεις σε μουσεία, εκδρομές. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να φέρουμε κοντά μας ανθρώπους που θα βοηθήσουν με την προσωπική τους παρουσία, που θα προσφέρουν. Να αφιερώσουν, δηλαδή, το χρόνο τους σε αυτά τα παιδιά. Να προσφέρουν εθελοντική εργασία. Δηλαδή ένας άνθρωπος που έχει κάποιο ταλέντο, που μπορεί να απασχολήσει δημιουργικά τα παιδιά, να τους κάνει μάθημα ζωγραφικής, μάθημα χειροτεχνίας. Όλα αυτά είναι πράγματα που τους κινούν το ενδιαφέρον και μέσα από εκεί μπορούν να ανακαλύψουν δεξιότητες. Μέσα από ένα εργαστήρι κατασκευής πήλινων αντικειμένων, για παράδειγμα, μπορεί κάποιο παιδί να ανακαλύψει ένα ταλέντο και να το αξιοποιήσει στη συνέχεια», λέει ο Παναγιώτης Νίκας.

Για περισσότερες πληροφορίες αλλά και για να βοηθήσετε στο έργο της Zeuxis:

Zeuxis Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση
Βερανζέρου 15
Αθήνα, Ελλάδα, 10677
Τηλέφωνο: (30) 210-3809870
info@zeuxis.org.gr
www.zeuxis.org.gr

 

Διαβάστε εδώ για το κέντρο ψυχοκοινωνικής υποστήριξης της Zeuxis!