Τροφοβλάστη & Αμνιοπαρακέντηση: Όλα όσα πρέπει να ξέρετε
Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση
Μπορεί η είδηση της εγκυμοσύνης σας να σας έχει γεμίσει χαρά ωστόσο οι ευθύνες που την συνοδεύουν συνήθως δημιουργούν άγχη και προβληματισμούς.
Το πρώτο τρίμηνο της κύησης είναι η πιο ευαίσθητη περίοδος ανάπτυξης του εμβρύου. Τώρα δημιουργούνται όλα τα συστήματα και τα όργανα του μωρού και σχηματίζεται ο πλακούντας.
Σε αυτό το τρίμηνο, στο πλαίσιο του προγννητικού ελέγχου, εκτός από τις εργαστηριακές εξετάσεις, αν κριθεί απαραίτητο, θα πρέπει να κάνετε αμνιοπαρακέντηση ή βιοψία τροφοβλάστης.
Πρόκειται για τις δυο από τις πιο συχνές διαδικασίες ελέγχου για χρωμοσωμικές ανωμαλίες το εμβρύου. Τόσο η αμνιοπαρακέντηση όσο και η λήψη τροφοβλάστης προτείνονται σε περιπτώσεις εγκυμοσύνης, που υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης κάποιου γενετικού συνδρόμου ή κληρονομικών ασθενειών στο έμβρυο, π.χ. σύνδρομο Down, μεσογειακή αναιμία ή ορισμένες ανωμαλίες του νευρικού σωλήνα.
Οι εξετάσεις αυτές είναι απαραίτητες να γίνουν σε μια έγκυο γυναίκα που νόσησε ή ήρθε σε επαφή με μεταδοτικές παιδικές ασθένειες κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης της.
Εσείς σε συνεργασία με το γυναικολόγο σας θα αποφασίσετέ αν θα προβείτε σε μια από τις δύο μεθόδους.
ΤΡΟΦΟΒΛΑΣΤΗ
Η προγεννητική εξέταση που σας δίνει πληροφορίες για την υγεία του εμβρύου είναι η λήψη τροφοβλάστης ή αλλιώς η λήψη χοριακών λαχνών. Η λήψη τροφοβλάστης γίνεται αρκετά νωρίς, λίγο πριν το τέλος του πρώτου τριμήνου και σας προσφέρει πληροφορίες έγκυρες για την υγεία του εμβρύου από πολύ νωρίς και δεν είναι απαραίτητο να περιμένετε μέχρι τη 16η εβδομάδα που γίνεται η αμνιοπαρακέντηση.
Η εξέταση αυτή θεωρείται απαραίτητη όταν η στατιστική πιθανότητα για τρισωμία 21 (σύνδρομο Down), τρισωμία 18 (σύνδρομο Edwards) και τρισωμία 13 (σύνδρομο Patau) που προκύπτει από το υπερηχογράφημα της αυχενικής διαφάνειας είναι αυξημένη. Επίσης, συστήνεται να γίνει, όταν υπάρχουν υπερηχογραφικά ευρήματα που απαιτούν περαιτέρω έλεγχο ή και λόγω του ιατρικού ιστορικού του ζευγαριού.
Η λήψη τροφοβλάστης γίνεται με την χρήση πολύ λεπτών βελόνων, με υπερηχογραφικό έλεγχο, και τοπική αναισθησία στο δέρμα, στο υποδόριο και στους μυς της κοιλιάς της εγκύου. Αφού ολοκληρωθεί η αναισθησία μια λεπτή βελόνα περνά το τοίχωμα της μήτρας και αναρροφά ένα μικρό κομμάτι του πλακούντα (τροφοβλάστης) του μωρού. Το κομμάτι αυτό στέλνεται σε εργαστήρια για να γίνουν οι απαραίτητες αναλύσεις.
Πότε γίνεται η εξέταση
Η τροφοβλάστη γίνεται μεταξύ της 10ης και 14ης εβδομάδας της κύησης. Με την τροφοβλάστη στοχεύουμε στην ανίχνευση χρωματοσωμικών ανωμαλιών. συγγενών ή κληρονομικών ανωμαλιών και μεταβολικών ανωμαλιών του εμβρύου.
Αποτελέσματα
Οι πέντε βασικές χρωματοσωμικές ανωμαλίες (τρισωμία 21, 18 και 13 καθώς και οι φυλετικές ανωμαλίες Χ και Υ) ανιχνεύονται από το εργαστήριο σε δύο με τρεις ημέρες. Οι υπόλοιπες αναλύσεις κρατούν δύο εβδομάδες. Εάν το πρώτο αποτέλεσμα είναι φυσιολογικό τότε είναι σχεδόν απίθανο να αλλάξει τις επόμενες δύο εβδομάδες.
Κίνδυνοι
Ο κίνδυνος αποβολής από τη λήψη τροφοβλάστης κυμαίνεται από 0,5 έως 1,5%. Σε σχέση με την αμνιοπαρακέντηση ο κίνδυνος αποβολής είναι περίπου ο ίδιος. Το πλεονέκτημα της λήψης τροφοβλάστης είναι ότι γίνεται νωρίτερα από την αμνιοπαρακέντηση με αποτέλεσμα η έγκυος σε περίπτωση ανωμαλιών του εμβρύου να μπορεί να προβεί σε έκτρωση. Το μειονέκτημά της τροφοβλάστης είναι, ότι δεν είναι πάντα δυνατή η εκτέλεσή της λόγω ανατομικών συνθηκών (θέση μήτρας, θέση πλακούντα, σωματική διάπλαση της εγκύου).
ΑΜΝΙΟΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ
Η αμνιοπαρακέντηση ή αμνιοκέντηση είναι επίσης, προγεννητική εξέταση, στη διάρκεια της οποίας ο γιατρός με τη βοήθεια και την καθοδήγηση του υπέρηχου παίρνει μια μικρή ποσότητα αμνιακού υγρού μέσα από τη μήτρα.
Το αμνιακό υγρό περιέχει ζωντανά εμβρυακά δερματικά κύτταρα και άλλες ουσίες, γενετικό υλικό που σας ενημερώνει για την υγεία του εμβρύου και αν υπάρχουν χρωμοσωμικές ανωμαλίες.
Η αμνιοπαρακέντηση γίνεται με την παρακέντηση της αμνιακής κοιλότητας και την αναρρόφηση αμνιακού υγρού. Η προσέγγιση της αμνιακής κοιλότητας γίνεται από το τοίχωμα της κοιλιάς, κάτω από συνεχή υπερηχογραφικό έλεγχο, ώστε να αποφευχθεί ο τραυματισμός του εμβρύου και του πλακούντα και να γίνει η εντόπιση των περιοχών άθροισης του αμνιακού υγρού.
Πότε γίνεται η εξέταση
Η αμνιοπαρακέντηση γίνεται από την 16η εβδομάδα και έπειτα ώστε να υπάρχουν αρκετά εμβρυακά κύτταρα μέσα στο αμνιακό υγρό για να μπορέσει να γίνει η εξέτασή τους. Συνηθέστερα γίνεται μεταξύ 16ης-18ης εβδομάδας της κύησης, λόγω της μείωσης του αριθμού των καλλιεργήσιμων κυττάρων με την πρόοδο της ηλικίας της κύησης.
Προυποθέσεις για να γίνει η αμνιοπαρακέντηση είναι:
- Η ηλικία της μητέρας ( συνήθως άνω των 35 ετών).
- Η ύπαρξη προηγούμενου παιδιού με χρωμοσωμιακή ανωμαλία.
- Η ύπαρξη χρωμοσωμικών ανωμαλιών στους γονείς ή σε κάποιο άλλο ατόμο του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος.
- Αυξημένη αυχενική διαφάνεια ή παθολογικό papp
- Υπερηχογραφικά ευρήματα στο β' επιπέδου υπερηχογράφημα, που αυξάνουν τον κίνδυνο χρωμοσωμιακής ανωμαλίας.
Αποτελέσματα:
Τα πρώτα αποτελέσματα βγαίνουν μέσα στις 3 πρώτες ημέρες και τα ολοκληρωμένα έπειτα από 15 ημέρες.
Κίνδυνοι:
Η αμνιοπαρακέντηση αποτελεί ασφαλή διαδικασία για την μητέρα και το έμβρυο. Η πιθανότητα αποβολής, όταν η επέμβαση εκτελείται από εξειδικευμένους ιατρούς,δεν ξεπερνάει το 1%.
Για να προστατευτεί η γυναίκα και να απομακρυνθεί το ενδεχόμενο της αποβολής, οι ειδικοί συστήνουν μετά την επέμβαση η έγκυος να μείνει ήρεμη στο σπίτι της, κάνοντας τις ήπιες συνήθεις δραστηριότητές της χωρίς να κουράζεται καθόλου. Η κινητικότητά της μπορεί να αποκατασταθεί σταδιακά στις επόμενες 3 ημέρες. Όσον αφορά τη σεξουαλική επαφή, αυτή επιτρέπεται μετά από 15 ημέρες (εφόσον ο γιατρός της το εγκρίνει). Ενδείκνυται η χορήγηση αντιβίωσης.
Και οι δύο αυτές εξετάσεις έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Δίνουν στους γονείς και στους γιατρούς πολύ σημαντικές πληροφορίες για την υγεία του εμβρύου. Η μεγάλη διαφορά τους είναι η χρονική στιγμή που γίνεται κάθε εξέταση. Η επιλογή είναι δίκη σας.
Διαβάστε επίσης:
