Τα έθιμα του Μάη από διαφορετικές περιοχές στην Ελλάδα

Από διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας

Το έθιμο του μαγιόξυλου

Eίναι διαδεδομένο σε όλη την Ελλάδα. Περιλαμβάνει ένα πράσινο κλαδί, που μόλις έχει πετάξει φύλλα. Αυτό το τυλίγουμε με χρωματιστές κορδέλες και πάνω του κρεμάμε λουλούδια, καρπούς και μικρά φλασκιά με γλυκό κρασί, λάδι και μέλι.  Το μαγιόξυλο είναι ο προπομπός του πρωτομαγιάτικου στεφανιού, που στα παλιά τα χρόνια φτιάχνονταν κι αυτό από κλαδιά και όχι από λουλούδια.Το μαγιόξυλο, όπως και το στεφάνι της Πρωτομαγιάς συμβολίζει τη γονιμότητα και την καρποφορία, την ευημερία και την ευτυχία. Όποιος φτιάξει ένα τέτοιο κλαδί θα έχει υγεία, ευτυχία, καλή τύχη και ευφορία.

Στολισμός με στεφάνια

Το έθιμο της Πρωτομαγιάς να στολίζουμε τις πόρτες των σπιτιών με στεφάνια λουλουδιών έρχεται από τα πολύ παλιά χρόνια και τότε συμβόλιζε την υποδοχή της δύναμης της φύσης στο σπιτικό. Στα μέρη της Μικράς Ασίας σε κάθε στεφάνι έβαζαν, εκτός από λουλούδια, ένα σκόρδο για τη βασκανία, ένα αγκάθι για τον εχθρό κι ένα στάχυ για την καλή σοδειά. Το μαγιάτικο στεφάνι στόλιζε τις πόρτες των σπιτιών ως του Αϊ – Γιαννιού του Θεριστή και τότε το καίγανε στις φωτιές του αγίου.

Αμίλητο νερό

Σε νησιά του Αιγαίου την Πρωτομαγιά, τα κορίτσια σηκώνονταν την αυγή και έπαιρναν μαζί τους τα λουλούδια, που είχαν μαζέψει από την παραμονή και πήγαιναν στα πηγάδια να φέρουν το «αμίλητο νερό» (αμίλητο γιατί το κουβαλούσαν χωρίς να μιλούν). Όταν το έφερναν στο σπίτι, πλένονταν όλοι με αυτό.

Επίσης την παραμονή της πρωτομαγιάς στα Ξηρονορίτικα χωριά, λούζονταν, άλλαζαν, σταματούσαν να γνέθουν και άναβαν το καντήλι. Πρωί- πρωί οι νοικοκυρές έκοβαν κοτσικόβεργες, αγριολούλουδα από τις αποκράδες, έπλεκαν και κρέμαγαν πάνω από την κύρια είσοδο του σπιτιού το Μαγιάτικο στεφάνι. Νύχτα ακόμη πριν φέξει η μέρα, δάγκωναν σκόρδο για το μάτι και κουμπώναν. Με το κούμπωμα επιτίθενταν για να κατανικήσουν ανθρώπους, πνεύματα, πουλιά, ζώα και φυσικά φαινόμενα ή να αποκρούσουν τις κακές διαθέσεις που στρέφονταν εναντίον τους. Επαναλάμβαναν τρεις φορές:

σε κούμπωσα σε κλείδωσα
σαΐτα στο λαιμό σου…

Ανθεσφόρια και τα Floralia 

Στην Κεφαλονιά η έννοια της Πρωτομαγιάς συνδέεται άμεσα με τη διεξαγωγή ενός μεγάλου λαϊκού πανηγυριού. Η εορτή σχετίζεται περισσότερο με τα παρά με τους εργατικούς αγώνες και το Σικάγο. Ήταν η γιορτή της άνοιξης, που γιόρταζαν μαζί εργοδότης και εργαζόμενος. Μάλιστα, επειδή συνήθως συμπίπτει να γιορτάζεται ελάχιστα μετά το Πάσχα ήταν ευκαιρία να τσουγκρίσουν τα εναπομείναντα αυγά και να επιδοθούν σε κρασοποσία, αλλά και ένα μεγάλο τσιμπούσι.

Πρωτομαγιά στην Κοζάνη

Τα χαράματα της Πρωτομαγιάς όλα τα κορίτσια του χωριού ντύνονται με τοπικές παραδοσιακές φορεσιές και βγαίνουν έξω από το χωριό. Εκεί μαζεύουν λουλούδια και κάνουν στεφάνια. Τρίβουν τα μάγουλά τους για να κοκκινίσουν με τις "κουκλίτσες" (παπαρούνες) και δένουν στο κεφάλι ή στη μέση χλωρή βρίζα για να μην πονούν. Στη συνέχεια χορεύουν και τραγουδούν παλαιά δημοτικά τραγούδια που αναφέρονται στο Μάη και αργότερα, μέσα στο πρωινό, κατεβαίνουν στην πλατεία του χωριού όπου και χορεύουν κρατώντας λουλούδια

Στη Μήλο έκαναν νωρίς το πρωί της Πρωτομαγιάς κρασοψυχιά, δηλαδή έτρωγαν ένα κομμάτι μαγιοκούλουρο (ειδικό ψωμί για την Πρωτομαγιά με ζυμάρι της Λαμπρής), που το βουτούσαν σ’ ένα ποτήρι κρασί.

Οι μαγιάτικες βροχές για τη γεωργία είναι σχεδόν καταστροφή, γι’ αυτό και λέγεται «Στον καταραμένο τόπο μήνα Μάη βρέχει».

Επίσης, ο λαός μας συνέδεσε παρετυμολογικά τον Μάιο με τα μάγια και κατά τόπους έπαιρναν διάφορες προφυλάξεις για να προστατευτούν από αυτά.

Τέλος, τον Μάιο απαγορεύονταν οι γάμοι γιατί αφενός ο μήνας συνδεόταν με τους νεκρούς αλλά και γιατί κατ’ αυτόν τον μήνα ερωτοτροπούν οι γάιδαροι.

Στις αρχές του Μάη πέφτει, τις περισσότερες φορές, η θερμοκρασία κι αυτή η ψύχρα θυμίζει άλλον καιρό. Γι’ αυτό και ο λαός μας λέει: «Όταν πρέπει δεν χιονίζει και τον Μάη δροσολογά».