Σεξουαλική παρενόχληση: Η συναίνεση ανηλίκου δεν αναιρεί την κακουργηματική πράξη

Καμία δικαιολογία σε ασελγείς πράξεις κατά ανηλίκων δεν δίνει ο Άρειος Πάγος, ο οποίος αναίρεσε αθωωτική απόφαση κατά θύτη με το επιχείρημα της συναίνεσης 13χρονης.

Επιμέλεια: Μαργαρίτα Αργυροπούλου

Οι καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου οδήγησαν στην αποκάλυψη ότι προπονητής της Ιστιοπλοΐας κακοποιούσε σεξουαλικά 11χρονη τότε αθλήτρια. Προς υπεράσπισή του ο προπονητής πρόβαλε το επιχείρημα ότι έγινε ήταν με τη συναίνεση του ανήλικου κοριτσιού και ότι είχαν σχέση (;;). Κάτι που φυσικά που αρνήθηκε η 21χρονη σήμερα κοπέλα.

Ωστόσο ούτε αυτό το επιχείρημα που επικαλέστηκε το αρρωστημένο μυαλό του προπονητή στέκει νομικά. Κι έχει αποφανθεί ο Άρειος Πάγος επ' αυτού το 2018. Με απόφαση του το Ανώτατο Δικαστήριο έχει καταστήσει σαφές πως ακόμη και εάν υπήρξε συναίνεση από την πλευρά του ανηλίκου, αυτό δεν δικαιολογεί την πράξη του θύτη.

Εξετάζοντας απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Κατερίνης, που κήρυξε αθώο κατηγορούμενο για ασέλγεια σε βάρος ανήλικης που δεν είχε συμπληρώσει τα 14 χρόνια, ο Άρειος Πάγος ανέφερε πως «η συναίνεση της ανήλικης δεν αίρει τον άδικο χαρακτήρα της ως άνω αξιόποινης πράξης».

Επίσης, στην απόφαση του Αρείου Πάγου, που έφερε στην επιφάνεια το dikasitko.gr, ορίζεται πως το δικαστήριο Κατερίνης «με το να δεχθεί ότι δεν στοιχειοθετείται η αντικειμενική υπόσταση του αποδιδόμενου στον κατηγορούμενο ως άνω εγκλήματος της αποπλάνησης παιδιού, διότι, κατά τις παραδοχές του, οι κατ’ εξακολούθηση ασελγείς πράξεις που ενήργησε σε βάρος της ανήλικης έγιναν με τη θέλησή της και ως εκ τούτου αίρεται ο άδικος χαρακτήρας του εν λόγω εγκλήματος, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε την ουσιαστικού δικαίου διάταξη του άρθρου 339 παρ. 1 ΠΚ, την οποία ευθέως παραβίασε, καθόσον, κατά τα αναφερόμενα στην ανωτέρω νομική σκέψη».

Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη διάταξη του Ποινικού Κώδικα ορίζεται πως «όποιος ενεργεί ασελγή πράξη με πρόσωπο νεότερο από 15 ετών ή το παραπλανά με αποτέλεσμα να ενεργήσει ή να υποστεί τέτοια πράξη τιμωρείται, αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί βαρύτερα για το έγκλημα του άρθρου 351Α, ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών και γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα και μέχρι τα δεκαπέντε έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών».

Και προστίθεται πως από τη διάταξη αυτή «συνάγεται ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της αποπλάνησης παιδιού, απαιτείται η τέλεση ασελγούς, από γενετήσια άποψη, πράξης με πρόσωπο νεότερο των δεκαπέντε ετών, κατά τις σε αυτήν ως προς την ηλικία διακρίσεις και προβλεπόμενες αντίστοιχα ποινές, η οποία, αντικειμενικά μεν, προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και την περί των ηθών κοινή αντίληψη, υποκειμενικά δε κατευθύνεται στην ικανοποίηση ή διέγερση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη. Με την έννοια αυτή, αποτελεί ασελγή πράξη όχι μόνον η συνουσία και η παρά φύση ασέλγεια, αλλά και η ψαύση και οι θωπείες των γεννητικών οργάνων ή άλλων απόκρυφων μερών του σώματος, η επαφή των γεννητικών οργάνων του δράστη στα γεννητικά όργανα του ανήλικου, ο εναγκαλισμός και ο ασπασμός στο πρόσωπο και το σώμα του παιδιού, εφόσον κατατείνουν στη διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του δράστη, αφού και αυτές προσβάλλουν την αγνότητα της παιδικής ηλικίας».

Το ιστορικό

Ο κατηγορούμενος είχε συνάψει ερωτική σχέση με την τότε 13χρονη. «Ήδη από την 6η τάξη του Δημοτικού Σχολείου χρησιμοποιούσε το facebook της μητέρας της, με αποτέλεσμα να δημιουργεί επαφές και γνωριμίες με διάφορα παιδιά του χωριού, όπου κατοικούσε (…), τα οποία εν συνεχεία συναντούσε στην κεντρική πλατεία και δημιουργούσε τις φιλικές της παρέες. Ο κατηγορούμενος ανήκε στην παρέα της και η επικοινωνία μαζί του έγινε αρχικά μέσω του facebook. Οι έντονες εφηβικές ανησυχίες της αλλά και οι διαταραγμένες σχέσεις των γονιών της, βρήκαν καταφύγιο στο φιλικό δεσμό που ανέπτυξε με τον 20χρονο τότε κατηγορούμενο, ο οποίος εν συνεχεία εξελίχθηκε σε ερωτικό δεσμό» αναφέρεται στην απόφαση.