Πώς φροντίζουμε σωστά τα πρώτα βήματα των παιδιών μας!

Τα αφήνουμε να περπατάνε ξυπόλητα από τα πρώτα τους βήματα ή επιλέγουμε να τους φοράμε παπούτσια;

Εφόσον οι συνθήκες το επιτρέπουν, τα παιδιά μπορούν να περπατάνε ξυπόλυτα. Μπορούμε να θεωρήσουμε τα παπούτσια ως ένα είδος νάρθηκα που δεν επιτρέπει την άσκηση και κατά συνέπεια την ενδυνάμωση των μυών του άκρου ποδός.

Πότε ανησυχούμε για κάποιες ορθοπεδικές παθήσεις;

Συνήθως οι γονείς ανησυχούν γιατί το παιδί τους δεν έχει καλή ποδική καμάρα, τα πόδια του είναι σαν παρενθέσεις, περπατάει στις μύτες ή περπατάει με τις μύτες να δείχνουν προς τα μέσα, μπερδεύεται και πέφτει. Οι καταστάσεις αυτές συνήθως είναι «φυσιολογικές» και ο παιδίατρος μπορεί να καθησυχάσει τους γονείς, αφού με την ανάπτυξη του παιδιού η εικόνα των κάτω άκρων βελτιώνεται. Σε περίπτωση όμως που ένα παιδί εμφανίζει για παράδειγμα ραιβογονία μετά την ηλικία των 2 ετών, χρειάζεται εκτίμηση από τον ειδικό.

Πότε πρέπει να φοράνε παπούτσια με μαξιλαράκι;

Συνήθως τα παπούτσια του εμπορίου έχουν μαξιλαράκι στην περιοχή της ποδικής καμάρας και ταιριάζουν μια χαρά στα μικρά ποδαράκια που δεν έχουν ακόμη αναπτύξει την ποδική καμάρα. Υπάρχουν ωστόσο παιδιά με χαμηλή ποδική καμάρα που ενοχλούνται από το μαξιλαράκι στο παπούτσι. Εκείνο που χρειάζονται σίγουρα τα παιδικά ποδαράκια είναι η στήριξη του οπισθίου τμήματος του ποδιού και ως εκ τούτου καλό είναι αποφεύγουμε τα παπούτσια πουν αφήνουν ελεύθερη την πτέρνα.

Τί συμβαίνει όταν ενώνονται τα γόνατα και τα πέλματα; 

Όταν τα γόνατα απέχουν μεταξύ τους, ενώ οι ποδοκνημικές ακουμπάνε, τότε μιλάμε για ραιβογονία που θεωρείται φυσιολογική κατάσταση έως την ηλικία των 2 ετών. Το αντίθετο της ραιβογονίας είναι η βλαισογονία, όπου τα γόνατα ακουμπάνε, ενώ οι ποδοκνημικές αφίστανται. Μπορούμε να μιλήσουμε για φυσιολογική βλαισογονία έως την ηλικία των 6-7 ετών περίπου, οπότε οι άξονες των κάτω άκρων ευθειάζονται. Επομένως, η ραιβογονία και η βλαισογονία χαρακτηρίζονται ως παθολογικές καταστάσεις εκτός του ηλικιακού φάσματος που αναφέραμε, καθώς επίσης όταν υπάρχει κάποιο παθολογικό υπόβαθρο, όπως για παράδειγμα η ραχίτιδα η νόσος Blount κ.λπ.

Χρειάζονται ειδικά παπούτσια;

Τα συνήθη παπούτσια του εμπορίου είναι επαρκή και λειτουργικά. Πρέπει να είναι σωστά στο μέγεθος, σταθερά αλλά όχι σκληρά και άκαμπτα. Καλό θα είναι να μη φοράει ένα παιδί παπούτσια άλλου παιδιού. Ειδικά παπούτσια χρειάζονται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Ένα παιδί με πλατυποδία που συνοδεύεται από συμπτώματα μπορεί να χρειαστεί ειδικά διαμορφωμένα πέλματα αλλά όχι ειδικά παπούτσια.

Είναι ανησυχητικό όταν το παιδί μας περπατάει στις μύτες;

Πολλές φορές τα μικρά παιδιά περπατάνε στις μύτες χωρίς να υπάρχει παθολογικό υπόβαθρο. Εφόσον το παιδί μπορεί να περπατήσει ακουμπώντας ολόκληρο το πέλμα στο έδαφος (πτέρνα-δάκτυλα), τότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Σε διαφορετική περίπτωση, το παιδί πρέπει να εξετασθεί από τον ειδικό. Εφόσον διαπιστωθεί βράχυνση του Αχιλλείου τένοντα, δίνονται οδηγίες για διατατικές ασκήσεις. Σε περιπτώσεις που ο Αχίλλειος παραμένει βραχύς, χρειάζεται χειρουργική επέμβαση επιμήκυνσης του τένοντα.

Πώς καταλαβαίνουμε την πλατυποδία;

Η πλατυποδία χαρακτηρίζεται από την απουσία ποδικής καμάρας. Συνήθως τα παιδιά εμφανίζουν βλαισοπλατυποδία, όπου η πτέρνα εμφανίζει απόκλιση προς τα έξω σε σχέση με τον κατακόρυφο άξονα. Η βλαισοπλατυποδία αυτή διακρίνεται σε χαλαρή και δύσκαμπτη. Η χαλαρή βλαισοπλατυποδία διορθώνεται όταν το παιδί κάθεται με τα πόδια να κρέμονται ή σηκώνεται στις μύτες. Εφόσον δεν συνοδεύεται από συμπτώματα, δεν χρειάζεται κάποια θεραπεία. Στο μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών η εικόνα των ποδιών βελτιώνεται έως την ηλικία των 10 ετών. Η δύσκαμπτη βλαισοπλατυποδία χρειάζεται διερεύνηση από τον ειδικό.

Τί γίνεται όταν τα παιδιά διαμαρτύρονται για πόνους στα πόδια;

Κάποια παιδιά, ηλικίας συνήθως 5-10 ετών, διαμαρτύρονται για πόνους στα πόδια που αφορούν συνήθως τους μηρούς, τα γόνατα και τις γαστροκνημίες. Οι πόνοι αυτοί εμφανίζονται το απόγευμα ή πριν τη βραδινή κατάκλιση και κάποιες φορές αφυπνίζουν το παιδί. Το επόμενο πρωί το παιδί είναι ελεύθερο συμπτωμάτων. Συσχετίζονται με έντονη δραστηριότητα. Είναι διάχυτοι και συνήθως υποχωρούν με ελαφρύ μασάζ και θερμά επιθέματα. Σπανιότερα χρειάζεται να λάβει το παιδί παυσίπονο. Εφόσον οι πόνοι δεν εστιάζονται σε συγκεκριμένο σημείο, δεν συνοδεύονται από οίδημα ή ερυθρότητα και αφορούν μία το ένα και την άλλη το άλλο σκέλος, εμφανίζονται στο τέλος της ημέρας, συνήθως υποχωρούν με την ανάπαυση και το μασάζ, τότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Σε αντίθετη περίπτωση χρειάζεται εξέταση από τον ειδικό.