Πέτρος Λαγούτης: "Να ακούς, να βλέπεις και να παρατηρείς το παιδί σου"

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

Κάνουμε αυτή τη συνέντευξη σε μέρες εξαιρετικά δύσκολες για την Ελλάδα.
Πως αισθάνεσαι με αυτήν την κατάσταση;

Π.Λ: Νιώθω ανάμεικτα συναισθήματα. Αυτό που ζούμε και με αγχώνει και με τρομάζει και με θυμώνει. Θυμώνω με μας τους ίδιους τους πολίτες που έχουμε κοιμηθεί και αποχαυνωθεί μέσα σ αυτήν τη τρομοκρατία. Βολευόμαστε γιατί πιστεύουμε ο καθένας από εμάς σα μονάδα ότι τα βγάζουμε πέρα.


Θα πας στις κάλπες όταν προκηρυχθούν εκλογές;

Π.Λ: Στο παρελθόν έχω κάνει και αποχή, έχω ψηφίσει άκυρο, έχω ψηφίσει και κόμμα. Φέτος δε ξέρω ακόμη τι θα κάνω. Πιστεύω όμως ότι με κάποιον τρόπο πρέπει να γίνουμε όλοι πολύ πιο ενεργοί από ότι έχουμε υπάρξει στο παρελθόν, απλά δε ξέρω ακόμη ποιος είναι αυτός ο τρόπος.

Είσαι πατέρας δυο αγοριών. Τι σε κάνει να ανησυχείς για το μέλλον τους;

Π.Λ: Όλη αυτή η κατάσταση που βιώνουμε φυσικά η οποία δυστυχώς δεν είναι ασυνόδευτη.  Συνοδεύεται με πολλά άλλα δεινά, όπως η αναξιοκρατία που υπάρχει όλα αυτά τα χρόνια στη χώρα μας και η μη δυνατότητα απορρόφησης στην αγορά εργασίας νέων ανθρώπων που ξοδεύουν χρόνια από τη ζωή τους σπουδάζοντας . Όλο αυτό είναι πολύ σκοτεινό.

Θα έφευγες ποτέ στο εξωτερικό για να εξασφαλίσεις στα παιδιά σου ένα καλύτερο μέλλον;

Π.Λ:Μόνο αν θα μπορούσα να φύγω μαζί με τα παιδιά μου.

Μετά από αρκετά χρόνια γάμου επήλθε ο χωρισμός. Πως το ανακοινώσατε στα
παιδιά σας;

Π.ΛΔε μου αρέσει πολύ να μιλάω γι αυτό το θέμα.  Συμβουλευτήκαμε τους κατάλληλους ανθρώπους  για το πως θα το χειριστούμε  και μας καθοδηγήσαν.. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ψυχική ηρεμία των παιδιών μας αλλά και την δική μας αφού είναι ένας φαύλος κύκλος.

Πως καταφέρατε να κρατήσετε τα παιδιά σας μακριά από τα φώτα της
δημοσιότητας;

Π.Λ: Νομίζω ότι το είχαμε καταφέρει από πολύ νωρίς αυτό. Και η Μυρτώ και εγώ ποτέ δεν απασχολήσαμε με τη σχέση μας τα δημοσιεύματα και γενικότερα ,με τα οικογενειακά μας , με τα προσωπικά μας. Δεν είναι δύσκολο να το πετύχεις αυτό. Είναι αποκλειστικά στο χέρι σου να προστατέψεις τα παιδιά σου.

Λένε ότι ένα «ευτυχισμένο» διαζύγιο είναι καλύτερη λύση από έναν συμβιβαστικό γάμο. Το πιστεύεις;

Π.Λ: Ναι  το πιστεύω. Ένα «ευτυχισμένο» διαζύγιο  δεν  είναι καλύτερο μόνο για τα παιδιά αλλά για όλους μας.

Πόσο συχνά βλέπεις τα παιδιά σου με τόσες υποχρεώσεις; Τα παίρνεις μαζί σου στο γύρισμα;

Π.Λ: Το έχω κάνει και αυτό. Γενικά καταφέρνω να περνάω αρκετά χρόνο μαζί τους. Τα παίρνω δυο φορές τις καθημερινές  και κάθε δεκαπέντε μέρες το Σαββατοκύριακο.  Πηγαίνουμε μαζί για μπάλα και για  Κουνγκ Φου. Παίζουμε, διαβάζουμε, κάνουμε μπάνιο μαζί, όλα τα κάνουμε

Σε δυσκόλεψε ο ρόλος του πατέρα;

Π.Λ: Δε ξέρω αν μπορώ να σου απαντήσω σε αυτό που με ρωτάς. Ποτέ δεν είδα το ρόλο του πατέρα ως κάτι δύσκολο. Αν  όλο αυτό το κάνεις με αγάπη, που μόνο με αγάπη μπορείς να το κάνεις, δεν μπορεί να είναι κάτι δύσκολο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις τα μάτια σου και το μυαλό σου συνέχεια ανοιχτά. Μου είχε δώσει μια ωραία συμβουλή, και την έχω πάντα στο μυαλό μου, ο πατέρας ενός φίλου με τον οποίο γνωριζόμαστε από παιδιά : «Πέτρο εγώ δεν ήξερα τίποτα. Ο Νίκος ( ο γιος του δηλαδή ) μου τα έδειξε όλα».Το παιδί έχει ανάγκη όχι να το βάλεις στον κόσμο σου αλλά να μπεις εσύ στον δικό του κόσμο και να επικοινωνήσεις.

Τι έχεις διδαχθεί από τα παιδιά σου;

Π.ΛΌλα αυτά που σου περιέγραψα. Έχω μάθει να τα παρατηρώ  και να προσπαθώ να τα καταλάβω. Σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο γιατί σου θυμίζουν πάντοτε τη χαμένη αθωότητα και τη χαμένη αγνότητα που έχεις ξεχάσει ως μεγάλος.

Οι γιοι σου έχουν μικρή διαφορά ηλικίας. Έχουν καλή σχέση μεταξύ τους;

Π.Λ: Έχουν μια πολύ ωραία σχέση η οποία φυσικά περιλαμβάνει και τις διαφωνίες και τους τσακωμούς. Και μαλώνουν και αγαπιούνται πολύ κα αγκαλιάζονται και παίζουν και γελάνε. Είμαι πολύ χαρούμενος για τη σχέση τους.

Συνήθως τα δεύτερα παιδιά είναι πιο ανεξάρτητα. Το παρατήρησες αυτό στον μικρότερο γιο σου;

Π.Λ: Πάρα πολύ.  Από πολύ μικρός ήταν πολύ ανεξάρτητος. Βέβαια παίζει ρόλο ότι και εμείς ως γονείς είμαστε πιο χαλαροί, έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη στο παιδί μας αλλά και στις δικές μας ικανότητες ,δεν είμαστε τόσο πάνω του και εκείνο νιώθει ότι μεγαλώνει σε  ένα περιβάλλον πιο ανεξάρτητο.

Έχουν πάρει στοιχεία του χαρακτήρα σου;

Π.Λ: Βλέπω πράγματα από μένα και καλά και κακά. Και το πείσμα μου βλέπω, αν το δω αυτό ως αρνητικό , βλέπω επίσης μια ευαισθησία που μου αρέσει πολύ να βλέπω,  και μια αναλυτικότητα τρομερή στον μεγάλο που την έχω και εγώ.

Έχουν κάποια κλίση στα μαθήματα ή σε τέχνες;

Π.Λ: Δε θα το έλεγα. Είναι και οι δυο τόσο ανοιχτοί και μου αρέσει αυτό το πράγμα. Ο μεγάλος πχ δεν μπορείς να καταλάβεις με τι ακριβώς θέλει να ασχοληθεί.  Σου λέει θα γίνω μουσικός, ζωγράφος, μάγειρας και ποδοσφαιριστής. Τα έχει πει και τα τέσσερα και ταυτόχρονα κιόλας. Ο μικρός ακόμη δεν εκφράστηκε ακόμα. Μάλλον το ψάχνει..

Είχατε βοήθεια στο μεγάλωμα των παιδιών;

Π.Λ: Ωραίο είναι το ζευγάρι να προσπαθεί να τα βγάλει πέρα μόνο του αλλά έτσι όπως έχει γίνει η ζωή είναι πάρα πολύ δύσκολο. Εμείς το καταφέραμε για αρκετά χρόνια να έχουμε ελάχιστη βοήθεια  παρά μόνο τις γιαγιάδες. Και τώρα όμως που δεν είμαστε μαζί πάλι προσπαθούμε όσο περισσότερο γίνεται.  Εκτός από τις γιαγιάδες και τον παππού , έρχεται για πολύ λίγες ώρες μια κοπέλα που κρατάει τα παιδιά. Έχουμε φροντίσει να έχουμε την ίδια κοπέλα, από τότε που ήμασταν μαζί με τη Μυρτώ, ώστε να μην αισθάνονται τα παιδιά ότι αλλάζουν πολλά πράγματα στην καθημερινότητά τους.

Οι παππούδες και οι γιαγιάδες κάνουν ζημιά άθελα τους ή βοηθούν το ζευγάρι;

Π.ΛΗ πρόθεση τους είναι πάντα να βοηθήσουν και όχι μόνο η πρόθεση τους. Γενικά βοηθάν σε πολλά πράγματα. Μερικές φορές άθελά τους μπορεί να γίνουν υπερπροστατευτικοί,  να παραχαιδέψουν τα παιδιά αλλά δεν πειράζει.  Ο παππούς και η γιαγιά  δεν είναι πια μπαμπάς και μαμά. Είναι και αυτοί άνθρωποι διαφορετικοί με τις δικές τους ανάγκες που μπορεί να αντιλαμβάνονται διαφορετικά τα πράγματα αλλά το σημαντικό είναι ότι, οτιδήποτε κάνουν το κάνουν με αγάπη!

Τι θα έλεγες σε κάποιον νέο μπαμπά που μπορεί τώρα να διαβάζει τη συνέντευξη;

Π.Λ: Το πιο σημαντικό είναι να ακούς. να βλέπεις και να παρατηρείς το παιδί σου. Να προσπαθείς να ανακαλύψεις τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις του. Μπορεί τα παιδιά να μην είναι άριστοι χειριστές του λόγου αλλά δε λένε ψέμματα στα συναισθήματα τους.