Mπακαλιάρος σκορδαλιά! Ιδανική τροφή και για τα μικρά παιδιά

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

 Μάθετε γιατί τρώμε μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου και διαβάστε μια  συνταγή που θα αγαπήσουν και τα παιδιά σας

Mπακαλιάρος σκορδαλιά! Ιδανική τροφή και για τα μικρά παιδιά


Την 25η Μαρτίου παραδοσιακά τρώμε μπακαλιάρο σκορδαλιά. Ο μπακαλιάρος μπήκε στο ελληνικό τραπέζι τον 15ο αιώνα και καθιερώθηκε ως μια από δυο εξαιρέσεις νηστείας στη διάρκεια της Σαρακοστής . Η άλλη είναι η Κυριακή των Βαίων.

Οι λόγοι που καθιερώθηκε ο μπακαλιάρος και όχι κάποιο άλλο ψάρι την 25η Μαρτίου ήταν πρακτικοί. Όσοι ζούσαν σε παραθαλλάσιες περιοχές δεν είχαν πρόβλημα να τρώνε ψάρι φρέσκο σε καθημερινή βάση. Όσοι κάτοικοι όμως ζούσαν στην Ορεινή Ελλάδα με πρώτη την Πελοπόννησο που δεν είχε πρόσβαση στο ψάρι, προτμούσαν τον μπακαλιάρο που μπορούσε να διατηρηθεί εκρός ψυγείου με αλάτι (και έτσι να μεταφερθεί χωρίς να αλλοιωθεί)  ενώ συγχρόνως ήταν φθηνός (κάποτε, γιατί σήμερα η τιμή του φθάνει και ξεπερνάει αυτήν του κρέατος).

Ο μπακαλιάρος είναι ιδιαίτερα θρεπτικός και για τα παιδιά γιατί είναι πλούσιος σε μέταλλα και βιταμίνες. Είναι νόστιμος, ευκολοχώνευτος και έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες

Τι πρέπει να ξέρουμε για τον μπακαλιάρο και το τηγάνισμά του:

Στην αγορά διατίθεται είτε με το κόκκαλο είτε φιλεταρισμένος (και ακριβότερος). Προσέχουμε να είναι σαρκωμένος, καλοσχηματισμένος και το αλάτι να είναι "αστραφτερό" και όσο γίνεται λευκό. Δυσπιστούμε στα ξεραμένα, κιτρινωπά και θαμπά κομμάτια. Ο καλός είναι συνήθως και ακριβότερος.

Πως μαγειρεύουμε τον μπακαλιάρο: 
Ξαλμύρισμα: ξεπλένουμε τον μπακαλιάρο και τον κόβουμε σε κομμάτια. Τον βάζουμε σε νερό που να τον σκεπάζει καλά για τουλάχιστον 18 και μέχρι 25-26 ώρες, που το αλλάζουμε κάθε 4-5 ώρες. Όσο πιο χοντρά είναι τα κομμάτια τόσο περισσότερο ξαλμύρισμα χρειάζονται. Συνήθως τον αφήνουμε 20-24 ώρες. Αν το τελευταίο 2ωρο-3ωρο αντικαταστήσουμε το νερό με γάλα, η σάρκα του θα γίνει πιο λευκή και αφράτη. Μετά πρέπει να στραγγίξει καλά και να τον στεγνώσουμε με χαρτί κουζίνας πριν τον τηγανίσουμε.

Κουρκούτι: κλασικό, με 1 1/2 φλ.τσ. αλεύρι, 1 αβγό, 4 κ.σ. ούζο ή τσίπουρο και ανάλογο νερό. Μια παραλλαγή είναι με υγρή σόδα αντί για νερό στο αλεύρι, αλάτι και μια δυό κ.σ. ελαιόλαδο- κάποιοι προσθέτουν και λίγη ζάχαρη. Επίσης μπορεί να γίνει με μπύρα στο αλεύρι -ίση ποσότητα μπύρας/αλευριού- και αφού γίνει ένας πηχτός χυλός, ένα ασπράδι αβγού χτυπημένο σε μαρέγκα. Ορισμένοι το φτιάχνουν με ολόκληρο το αβγό ή και με δύο αβγά. Αλάτι προσθέτουμε μόνο αν ο μπακαλιάρος έχει ξαλμυριστεί πολύ καλά. Στο κουρκούτι μπορούμε να προσθέσουμε λίγη γλυκιά πάπρικα ή πιμεντόν (καπνιστή πάπρικα) ή ένα κ.γ. ψιλοκομένο άνηθο. Το κουρκούτι πρέπει να είναι πολύ κρύο, γι αυτό το αφήνουμε λίγη ώρα στο ψυγείο.

Τηγάνισμα: σε άφθονο, καυτό ελαιόλαδο και βαρύ, αντικολλητικό τηγάνι. Το ελαιόλαδο δίνει πιο νόστιμο αποτέλεσμα από το σπορέλαιο, προτιμάμε όμως ένα με ήπια γεύση. Στη συνέχεια, κατεβάζουμε λίγο τη θερμοκρασία του, ώστε να μην αρπάξουν τα κομμάτια εξωτερικά. Αν τηγανίζουμε ολόκληρα κομμάτια, καλό είναι να τ' αλευρώσουμε ελαφρά πριν τα βουτήξουμε στο κουρκούτι. Αν έχουμε ψιλοκόψει το ψαχνό, το αφήνουμε λίγη ώρα στο κουρκούτι και μετά τηγανίζουμε τις κροκέτες παίρνοντας κουταλιές ψαχνού από το μείγμα.

Για να αγαπήσουν τα παιδιά σας τον μπακαλιάρο μπορεται να τον συνοδεύσετε με λαχανικά, χόρτα ή παντζάρια αντί για σκορδαλιά!

(φωτό από pandespani.gr και πηγή athinorama.gr)