Φαίη Ξυλά: Κατάλαβα πόσο ήθελα να γίνω μαμά μετά από μια αποβολή

Η Φαίη Ξυλά άνοιξε την καρδιά της και μοιράστηκε μια προσωπική εξομολόγηση για τη μητρότητα, αποκαλύπτοντας πώς μια δύσκολη εμπειρία, όπως η αποβολή της, την ώθησε να συνειδητοποιήσει πόσο βαθιά ήθελε να γίνει μητέρα. Αν και η ιδέα της μητρότητας δεν ήταν ποτέ μέρος των αρχικών της ονείρων, όταν έμεινε έγκυος για πρώτη φορά, ένιωσε αμέσως τη σύνδεση με το ρόλο της μαμάς, κάτι που την έκανε να βιώσει με έντονο πόνο την αποτυχία της πρώτης της εγκυμοσύνης.

Σε μια συγκινητική συνέντευξη στην εκπομπή «Μαμά-δες», με οικοδέσποινα τη συνάδελφο και φίλη της Μυρτώ Αλικάκη, η Φαίη Ξυλά μίλησε ανοιχτά για τα συναισθήματά της και τονίζει πώς η μητρότητα την άλλαξε, τόσο μέσα από τις χαρές όσο και τις προκλήσεις που έφερε. Μάλιστα, όπως αναφέρει, έχει μάθει πολλά περισσότερα από τον γιο της, Πάρη. απ' ό,τι νομίζει ότι του έχει διδάξει εκείνη, ανακαλύπτοντας θετικά και αρνητικά στοιχεία του εαυτού της και εξελισσόμενη συνεχώς στον ρόλο της ως μητέρα.

«Δεν σκεφτόμουν ποτέ να γίνω μαμά, δεν υπήρχε μέσα στα ''θέλω'' μου. Όταν κάποια στιγμή έμεινα έγκυος, δεν πήγε καλά η πρώτη μου εγκυμοσύνη. Τότε ξαφνικά ένιωσα το μεγαλύτερο πένθος στη ζωή μου, όποτε ένιωσα πολύ ότι θέλω να γίνω μαμά. Εκείνη τη στιγμή το ένιωσα. Την πρώτη φορά που έμεινα έγκυος, ένιωσα κατευθείαν ότι είμαι μαμά. Όταν ήρθε η επόμενη εγκυμοσύνη είχα πολύ μεγάλη χαρά. Δεν θα με πείραζε αν θα είναι κορίτσι ή αγόρι το παιδί μου, ούτε καν το είχα σκεφτεί. Ένιωθα όμως ότι είναι αγόρι».

Η ηθοποιός υποστήριξε ότι έχει μάθει πολλά από τον γιο της, περισσότερα απ’ όσα θεωρεί πως του έχει διδάξει η ίδια. Μέσα από την ανατροφή του, ανακάλυψε θετικά και αρνητικά στοιχεία του εαυτού της, που ίσως να μην είχε εντοπίσει διαφορετικά. Παρά τις δυσκολίες, αισθάνεται ότι έχει εξελιχθεί σημαντικά στην προσπάθειά της να δώσει στο παιδί της το καλό παράδειγμα και να κάνει το καλύτερο δυνατό για εκείνο.

Όπως σημείωσε: «Από το παιδί μου έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα. Δεν ξέρω αν του μαθαίνω εγώ, αλλά από αυτό έχω μάθει πάρα πολλά. Έχω δει πολλά πράγματα στον εαυτό μου, αρνητικά και θετικά. Ίσως, να μην τα είχα επισημάνει, αν δεν έπρεπε να το κάνω για να αντιμετωπίσω το παιδί. Αισθάνομαι ότι μέσα από αυτό, σίγουρα με πολύ κόπο, έχω γίνει πολύ καλύτερη σε πολλά πράγματα. Έχω γίνει πολύ καλύτερη, προσπαθώντας να δώσω το καλό παράδειγμα ή να κάνω κάτι καλό για το παιδί».