"Συχνά τα παιδιά μας εξομολογούνται κάτι πολύ προσωπικό"

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

Η ηθοποιός Χρύσα Διαμαντοπούλου μίλησε στο all4mama για την παράσταση "Μυλωνού" που πήρε εξαιρετικές κριτικές, το παιδικό θέατρο και τις θεατρικές ομάδες που σήμερα επιβιώνουν!

'Αλλωστε η παράσταση "Μυλωνού" είναι "δημιούργημα" της ομάδας "Μικρός Νότος" που αποτελείται από τους ηθοποιούς:  Λευτέρη Αγγελάκη, Τάσο Αλατζά, Χρύσα ΔιαμαντοπούλουΓιώτα Μηλίτση, Στέφανο Παπατρέχα.


"Συχνά τα παιδιά μας εξομολογούνται κάτι πολύ προσωπικό"

all4mama: Τι περιλαμβάνει η παράσταση;

Χρύσα Διαμαντοπούλου: Η Μυλωνού είναι μια παράσταση που έχει δανειστεί τον τίτλο της από το πρώτο μας παραμύθι. Είναι ένα ελληνικό λαικό παραμύθι που μας έρχεται από τη Νάξο και μιλάει για την αγάπη, αλλά η παράσταση μας περιλαμβάνει τρία παραμύθια, την Μυλωνού, τον "Λαγό και τους Βατράχους" που μας έρχεται από την Κύπρο και το παρουσιάζουμε με κούκλες σαν κουκλοθέατρο και τον "Κάβουρα και το Φίδι¨που είνα βασισμένο σε έναν από τους μύθους του Αισώπου και είναι από την Αττική,

all4mama:Πως έγινε η επιλογή των παραμυθιών;

Χρύσα Διαμαντοπούλου: Έγινε από τον σκηνοθέτη μας Τάσο Ράτζο ο οποίος ασχολείται τα τελευταία 18 χρόνια με το θέατρο για παιδιά και για νέους, αγαπάει πολύ την λαική παράδοση και έχει διασκευάσει πάρα πολλά λαικά παραμύθια με τα οποία ασχολείται ανεβάζοντας τα ως παράσταση, δραματοποιώντας τα δηλαδή ,αλλά κάνοντας και διάφορες αφηγήσεις σε σχολεία της Θεσσαλονίκης γιατί εκεί είναι η έδρα του.

αll4mama: Ποια είναι η επαφή των παιδιών με την παράδοση. Υπάρχει ακόμη το παραδοσιακό παραμύθι της γιαγιάς και του παππού;

Χρύσα Διαμαντοπούλου: Στην ερώτηση που κάνουμε στα παιδιά στην αρχή της παράστασης "ποιά είναι τα αγαπημένα σας παραμύθια" ακριβώς επειδή θέλουμε να αναπτύξουμε μια σχέση με τα παιδιά και γιατί θέλουμε να καταλάβουμε αν αυτό που τους λέμε τα αφορά, οι απαντήσεις που συνήθως παίρνουμε, είναι Barbie, Super Mario και κάποια άλλα που και εγώ τώρα τα μαθαίνω (γέλια)..γιατί είμαι μαμά. Από την άλλη πλευρά μας κάνει εντύπωση γιατί τα παιδιά γνωριζουν μύθους του Αισώπου από πολύ μικρή ηλικία δηλαδή από 2, 3 ετών και επίσης ξέρουν πολλούς ήρωες της μυθολογίας. Ωστόσο υπάρχουν πολλά παιδιά που μας έχουν πει ότι ο παππούς και η γιαγιά δεν τους έχουν πει κανένα παραμύθι. Ακόμη  όταν τους ρωτάω " Ποιο είναι το αγαπημένο σας παραμύθι που σας λέει ο μπαμπάς και η μαμά όταν πηγαίνετε για ύπνο ή την ώρα που τρώτε" παίρνω συχνά την απάντηση "Ο μπαμπάς δεν είναι ποτέ το μεσημέρι ή το βράδυ στο σπίτι". Ορισμένες φορές παίρνω τέτοιες αφοπλιστικές απαντήσεις που αισθάνομαι ότι το έργο μας είναι πολύ σημαντικό ειδικά στις μέρες μας!

all4mama: Πιστεύεις ότι εκεί έγκειται η μεγάλη απήχηση της παράστασης , στο ότι λείπει το παραδοσιακό παραμύθι και εσείς το προσφέρετε απλόχερα, ή υπάρχουν και άλλα στοιχεία που συνθέτουν την επιτυχία της Μυλωνούς;

Xρύσα Διαμαντοπούλου: Είναι πολλά τα στοιχεία που κάνουν την παράσταση αγαπητή σε μικρούς και μεγάλους και το λέω αυτό γιατί από την παράσταση φεύγουν ενθουσιασμένοι όχι μόνο τα παιδιά αλλά και οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί. Νομίζω ότι σε αυτό βοηθάει και ένας κώδικας επικοινωνίας που έχει αναπτύξει τόσα χρόνια ο σκηνοθέτης με τα μικρά παιδιά. Είναι ένας κώδικας ειλικρινής, άμεσης επικοινωνίας με τον οποίον το παιδί δεν υποτιμάται. Τα παιδιά σήμερα είναι πολύ έξυπνα, θέλουν να αντιμετωπίζονται ισότιμα και αυτό ο Τάσος ( Ράτζος) το κάνει πολύ έντονα στην παράσταση μας. Είναι μια αληθινή παράσταση, δεν προσποιούμαστε τίποτε, όλο είναι ένα παιχνίδι και εμείς οι 4 ηθοποιοί παίζουμε, υποδυόμαστε κάποιους ρόλους και μετά καλούνται τα παιδιά να κάνουν το ίδιο πράγμα. 'Ολο αυτό το διαδραστικό κομμάτι έχει μεταφερθεί σε όλην την παράσταση σαν πνεύμα. Δεν μας ενδιαφέρει να ερμηνεύσουμε , μας ενδιαφέρει να παίξουμε ρόλους και μετά τα παιδιά βλέποντας μας να σκεφτούν "αφού παίζουν και οι μεγάλοι μπορούμε και εμείς να παίξουμε¨και έτσι να συμμετάσχουν στην παράσταση. Εκτός από τα σχολεία που παίζουμε την παράσταση και εκεί τα παιδιά είναι ήδη μια ομάδα, πηγαίνουμε και σε χώρους που τα παιδιά γνωρίζονται εκείνην την ώρα. Σε αυτούς τους χώρους το κοινό είναι πιο δύσκολο γιατί δεν έχει την ίδια άνεση να σηκωθεί στη σκηνή, να εκτεθεί με ανθρώπους που δεν γνωρίζει αλλά βλέποντας ότι ένας μεγάλος το κάνει ήδη,  το παιδί απελευθερώνεται και νιώθει ότι το αντιμετωπίζεις ισότιμα. Σε κάποιο σημείο της παράστασης λέω: "Θα χρεαστώ τη βοήθεια σας γιατί έχω μπερδευτεί θα με βοηθήσετε;¨και εκείνα αμέσως κινητοποιούνται.

all4mama: Υπάρχει παιδεία σε ότι αφορά το παιδικό θέατρο. Οι γονείς ξέρουν να επιλέγουν τις κατάλληλες παραστάσεις;

Χρύσα Διαμαντοπούλου: Αυτό είναι ένα θέμα που με πληγώνει..Πιστεύω ότι υπάρχει ένα ένστικτο στο γονιό που λέει ότι στη ψυχή του παιδιού λειτουργεί πολύ θετικά η παιδική πράξη. Βλέπουμε ότι υπάρχουν παραστάσεις που κατ΄εμέ μειώνουν την αντίληψη του κοινού. Υπάρχει ωστόσο ένα μεγάλο μέρος του κόσμου που δεν μαγεύεται από τα πλούσια σκηνικά και τις μεγάλες χορογραφίες αλλά θέλει κάτι άλλο. Η δική μας ομάδα ο "Μικρός Νότος" μπήκε στον χώρο δυναμικά και δεν λέω ότι εμείς φέραμε κάτι τρομερό και σπουδαίο αλλά όντως υπάρχουν θεατρικοί χώροι και ομάδες που έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν αλλά έχουν μείνει καιρό ανενεργείς. Πιστεύω ότι τώρα θα γίνει ένα ξεσκαρτάρισμα και αυτό είναι πολύ θετικό.

all4mama: Κρίση και παιδικό θέατρο. Ποιά είναι η άποψη σου;

Χρύσα Διαμαντοπούλου: Είναι μια εποχή που οι ομάδες λειτουργούν! Όλοι έχουμε καταλάβει, τουλάχιστον όσοι είμαστε σε αυτόν τον χώρο και έχουμε ίσως κάποιες ευαισθησίες παραπάνω, ότι το πράγμα δεν μπορεί να λειτουργήσει διαφορετικά. Πολλές φορές λειτουργούμε εθελοντικά δηλαδή μπορεί να μην βγάλουμε ακόμη και το μεροκάματο.. Μας ενδιαφέρει όμως να πάμε σε ένα σχολείο που μπορεί να μας πούνε ότι τα παιδάκια δεν έχουν 5 ευρώ για την παράσταση και εκεί κάποια παιδάκια να δούν την παράσταση δωρεάν ή να δώσουν δυο ή τρία ευρώ..Αυτό είναι κάτι που σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία δεν μας έχει επηρεάσει καθόλου, ίσα ίσα που μας έχει δυναμώσει. Έχουμε πάει στο Χαμόγελο του Παιδιού, στην Κιβωτό της Αγάπης, σε ειδικά σχολεία και έχουμε δεχθεί τόσο μεγάλη αγάπη που αυτό δεν εξαργυρώνεται με τίποτα.

all4mama: Είσαι και εσύ μανούλα. Σε βοηθάει η μητρότητα στο ρόλο σου;

Xρύσα Διαμαντοπούλου: Το γεγονός ότι είμαι μαμά έχει κάνει την κόρη μου ένα εξαιρετικό πειραματόζωο (γέλια..).Μέσα από αυτήν τη δουλειά έχω γίνει καλύτερη μαμά. Όταν ξεκινήσαμε με τον σκηνοθέτη το διαδραστικό κομμάτι έλεγα πώς θα το κάνω αυτό; Βέβαια το γεγονός ότι το πρώτο μου πτυχίο ήταν στην ψυχολογία με βοήθησε αρκετά. Παρόλα αυτά μου ήταν πολύ δύσκολο στην αρχή να αντιμετωπίσω την αφοπλιστική απάντηση κάθε παιδιού. Από το πιο απλό που μπορεί να είναι μια εξομολόγηση ενός παιδιού που δεν την περιμένεις μέχρι κάτι πιο σύνθετο..

all4mama: Θυμάσαι τέτοια χαρακτηριστικά παραδείγματα;

Χρύσα Διαμαντοπούλου: Πολλά..Όταν κάποια στιγμή στην παράσταση ρωτάμε " γιατί ο Βασιλιάς τσακώθηκε με την Βασίλισσα, γιατί της είπε να πάρει ότι πιο πολύτιμο έχει και να φύγει, γιατί φτάσανε σε αυτήν τη σύγκρουση αφού αγαπιούνται;" σηκώνεται ένα κοριτσάκι 4 ετών και λέει " και η μαμά μου με τον μπαμπά μου όταν τσακώνονται εγώ θέλω να πάω και να κρυφτώ κάτω από το μαξιλάρι μου".. Αυτή η σκηνή ήταν πολύ γνώριμη σε αυτό το κοριτσάκι και ήθελε να μας εμπιστευτεί κάτι που ένιωθε και μπορεί να μην το είχε εμπιστευτεί πουθενά. Άλλο ένα περιστατικό ...ένα παιδάκι μου είχε πει "όταν ο αδερφός μου με χτυπάει νιώθω πολύ άσχημα και θέλω να ανταποδώσω για να του δώσω να καταλάβει ότι αυτό που μου κάνει δεν είναι ωραίο αλλά η μαμά μου δεν με αφήνει" και εκεί βλέπεις, επειδή στην παράσταση είναι και οι γονείς ότι ακόμη και ο ίδιος ο γονέας έρχεται σε δύσκολη θέση, πόσο μάλλον εσύ που ξαφνικά είσαι μάρτυρας σε κάτι πολύ προσωπικό. Χρειάζεται λεπτότητα στον χειρισμό. Δεν μπορείς να αδειάσεις το παιδί αλλά χρειάζεται να του δώσεις μια άλλη προοπτική, στηρίζοντάς το, για το πως θα μπορούσε να αντιδράσει. Δουλειά μας δεν είναι να δίνουμε λύσεις αλλά δουλεία μας είναι φεύγοντας το παιδί από το θέατρο να πάρει κάτι στο μυαλό του και να πει " α δεν συμβαίνει μόνο σε μενα αυτό, υπάρχει και έξω..".

all4mama: Τι μεταφέρεις στην πεντάχρονη κόρη σου από αυτήν την εμπειρία;

Χρύσα Διαμαντοπούλου: Η παράσταση σε συνδυασμό με ένα σεμινάριο που παρακολούθησα στο εργαστήρι της Ξένιας Καλογεροπούλου μου άλλαξε πολύ τον τρόπο που βλέπω πια τα παιδιά παρόλο που ήμουν ήδη 4 χρόνια μαμά.. Συνήθως αντιμετωπίζουμε τα παιδιά σαν μικρογραφίες μεγάλων ενώ αυτό δεν συμβαίνει. Η παιδική ψυχή είναι πολύ αγνή και οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σου ή γύρω του έχει πολύ μεγάλο αντίκτυπο στο παιδί. Αυτό αν το συνειδητοποιήσεις καταλαβαίνεις πόσο μεγάλη ευθύνη έχεις απέναντι στο παιδί και από την άλλη πόσο χρήσιμος μπορείς να είσαι. Αυτό με βοήθησε πολύ στη σχέση μου με την Μελίνα την κόρη μου. Προσπαθώ να μπω στη θέση της που δεν το έκανα παλιότερα, σκέφτομαι πως ήμουν εγώ όταν ένας μεγάλος προσπαθούσε να μου επιβάλλει κάτι, πως έβλεπα εγώ την μαμά μου και τον μπαμπά μου που με περνούσαν 1,5 μέτρο και γι αυτούς μπορεί κάτι που συνέβαινε να ήταν πολύ απλό αλλά εγώ ακόμα το θυμάμαι. Προσπαθώ λοιπόν να είμαι στο ύψος της κόρης μου στο ύψος των παιδιών στην παράσταση και να μιλάω από τη θέση τους. Εκείνα ξέρουν ότι είσαι μεγάλη..τον σεβασμό όμως δεν τον κερδίζεις από την ηλικία και τη θέση σου..τον κερδίζεις με άλλους τρόπους. Και αυτό είναι που έχω κερδίσει εγώ από αυτήν τη δουλειά. Και είμαι ευγνώμων ως προς αυτό...

INFO: 

Σκηνοθέτης: Τάσος Ράτζος.

Συνεργάτης σκηνοθέτης & μουσική σύνθεση-επιμέλεια: Πέτρος Δαμουλής.

Μπορείτε να την παρακολουθήσετε όλα τα Σαββατοκύριακα του Μαρτίου στις 12μμ στο Θέατρο στον κύβο,  Μαργαρίτη 5, Νέος Κόσμος (Συγγρού-Φιξ) ( απέναντι από το μετρό Συγγρού-Φιξ, πίσω από την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα).

Συμμετοχή: 8 ευρώ/άτομο ( έκπτωση 10% σε ομάδες άνω των 10 ατόμων)

Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής, στα τηλέφωνα6947 421432, 6997 715382

Περισσότερες πληροφορίες για τη « Μυλωνού» στα

 www.mikrosnotos.blogspot.gr και στο www.facebook.com/MikrosNotos

tags:






tags: