Από την τροφό... στο ξένο.

Κυριακή 4 Νοέμβριου 2012

Ώρα: 16:15

Ξαφνικά ακούω το κλάμα της κόρης μου, είδε μάλλον κακό όνειρο και της χάλασε ο ύπνος….

Την παίρνω αγκαλιά να την παρηγορήσω προσφέροντας της το στήθος μου να θηλάσει… αυτή περνάει τρυφερά  τα χεράκια της γύρω από το μαστό και καθώς θηλάζει. Τυλίγεται ξανά στην αγκαλιά του Μορφέα.

Εκείνη την ώρα θυμήθηκα το βιβλίο της Παιδιάτρου και Πιστοποιημένης Συμβούλου Γαλουχίας (IBCLC) Άννας Πατσούρου με τίτλο: «Θηλασμός μια Υπέροχη Σχέση,  τόμος Α:  Όλες οι γυναίκες μπορούν να θηλάσουν» 2007. Στις πρώτες σελίδες παραθέτει μια αγγελία που έλεγε τα εξής: «Τροφός με εξαιρετικής ποιότητος γάλα ζητεί εργασία για φύλαξη παιδιών». Επεξεργάζομαι λίγο την πληροφορία για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι εύπορες γυναίκες προσλάμβαναν τροφούς για τα μωρά τους. Οι τροφοί ήταν γυναίκες με εγκατεστημένη γαλουχία που δεν έκαναν διακοπή και θήλαζαν βρέφη επαγγελματικά.

Η μία σκέψη φέρνει την άλλη και θυμάμαι την πεθερά μου που έλεγε ότι τον πατέρα της, που ήταν δίδυμος, τον θήλασε η τροφός του χωριού γιατί η μητέρα του δεν είχε πολύ μεγάλη παραγωγή.

Μια παρόμοια ιστορία με οδηγεί στο συμπέρασμα πως σε κάθε χωριό ή συνοικία που ζούσαν τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα υπήρχε και μία τροφός. Αυτές οι τροφοί πρόσφεραν το γάλα τους κατά πάσα πιθανότητα δωρεάν σε όσα βρέφη δεν μπορούσαν να θηλάσουν από την μητέρα τους.

Οι συνειρμοί μου όμως δεν σταματούν εδώ, κάπου διάβασα ότι εκείνη την εποχή όταν μια γυναίκα γεννούσε έμενε στο σπίτι και κυρίως στο κρεβάτι τις πρώτες σαράντα ημέρες, μέχρι δηλαδή να σαραντίσει! Σε εκείνο το διάστημα την επισκέπτονταν διαρκώς γυναίκες και περνούσε μαζί τους σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας. Γιατί άραγε;  Της μετέδιδαν την τέχνη του θηλασμού, τη βοηθούσαν με τις εμπειρίες τους, τη στήριζαν ψυχολογικά για να μην εγκαταλείψει και την απασχολούσαν διαρκώς ώστε να μην καταπέσει σε επιλόχειο κατάθλιψη. Μόλις σαράντιζε η γυναίκα πήγαινε, έπαιρνε την ευχή από τον ιερέα  και μπορούσε και πάλι να επιστρέψει στα καθήκοντα της.

Για ποιο λόγο άραγε να μένει η γυναίκα στο σπίτι μέχρι να σαραντίσει; Η γαλουχία χρειάζεται γύρω στις σαράντα ημέρες για να εγκατασταθεί. Τυχαίο; Δεν νομίζω! Η νέα μητέρα έπρεπε να αφοσιωθεί αποκλειστικά και μόνο στη γαλουχία. Η παραμονή στο κρεβάτι ήταν τις περισσότερες φορές για ψυχολογικούς λόγους, για να αισθάνεται λίγο το κέντρο του κόσμου, να μην κουράζεται και να μην στρεσάρεται!

Μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε να μπαίνει στη ζωή μας το τροποποιημένο ανθρωποποιημένο γάλα αγελάδος, αυτό που με πολύ καμάρι λανσάρουν στην αγορά οι βιομηχανίες γάλακτος. Η περιβόητη σκόνη. Εύκολα συμπεραίνετε ότι οι επαγγελματίες τροφοί έμελε να μείνουν άνεργες. Ήταν δε πολύ ακριβό ώστε σύντομα να αποτελέσει δείκτη οικονομικής ευμάρειας. Σαν να λέμε γάλα Prada!!!  Άρχισε να διαδίδεται πολύ γρήγορα στις αστικές και μεσοαστικές οικογένειες μέχρι που στις μέρες μας έγινε κοινός τόπος να τρέφεται το βρέφος με αυτό το  γάλα που είναι στην κυριολεξία «ξένο».

Αναρωτιέμαι μήπως εάν ξεκινούσαμε πάλι από την αρχή και βοηθούσαμε τη φίλη, τη γειτόνισσα, τη συγγενή και αυτές αργότερα με τη σειρά τους άλλες γυναίκες και οι άλλες πάλι άλλες κάνοντας έτσι την δική μας εκστρατεία, θα μπορέσουμε να συμβάλλουμε στην καθιέρωση του μητρικού θηλασμού ξανά.

Ώρα: 18:15

Η κόρη μου ξύπνησε ευδιάθετη. Προφανώς είδε καλό όνειρο αφού αποκοιμήθηκε με την πιο στοργική εμπειρία που μπορώ να της προσφέρω.