Ταλιμπάν: Οι οκτώ, πέρα από κάθε λογική, κανόνες για τις γυναίκες που η παραβίασή τους σημαίνει θάνατο

Το Αφγανιστάν ποτέ δεν ήταν μια χώρα "φιλική" προς τις γυναίκες. Η λέξη ισότητα δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο, και η μάχη για την επιβίωση ήταν καθημερινή. Η ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν, αλλάζει όμως άρδην το σκηνικό για το θηλυκό γένος, προς το χειρότερο. Εκατομμύρια γυναίκες θα είναι πλέον έρμαιο στις ορέξεις των Μαχητών Ισλαμιστών και του απάνθρωπου ηθικού τους κώδικα. Δεν είναι θέμα πατριαρχίας, καθώς οι γυναίκες δεν αντιμετωπίζονται καν ως άνθρωποι.

Οι εικόνες χάους και απόγνωσης στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, με χιλιάδες απελπισμένους Αφγανούς να προσπαθούν – ακόμα και με κόστος τη ζωή τους – να εγκαταλείψουν τη χώρα είναι ενδεικτικές.

Ήδη από τις πρώτες ημέρες έδειξαν τις διαθέσεις τους. Χιλιάδες γυναίκες στην πρωτεύουσα Καμπούλ αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την εργασία τους και να κλειστούν στο σπίτι τους. Σε μια απόπειρα δήθεν «καθησυχασμού», εκπρόσωπος των Ταλιμπάν ανέφερε ότι τα κορίτσια θα μπορούν να συνεχίσουν το σχολείο αρκεί να είναι καλυμμένο το πρόσωπό τους. Όμως δεν πείθει ούτε τον πιο αδαή.

Ο φόβος έχει φωλιάσει στην ψυχή των γυναικών. Από το 1996 μέχρι και το 2001, την περίοδο που οι Ταλιμπάν είχαν την εξουσία στο Αφγανιστάν, οι γυναίκες δεν είχαν το δικαίωμα να εργαστούν, τα νεαρά κορίτσια απαγορεύοταν να πάνε σχολείο και ήταν υποχρεωτική για όλες τις γυναίκες η κάλυψη του προσώπου, ενώ για να βγουν έξω έπρεπε να συνοδεύονται από άνδρα μέλος της οικογένειάς τους.

Σε περίπτωση παραβίασης κάποιου εκ των παραπάνω κανόνων, οι γυναίκες τιμωρούνταν με ξυλοδαρμό και, σε πολλές περιπτώσεις, με θάνατο δια λιθοβολισμού.

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με αναφορές του Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 2001, οι οκτώ κανόνες που ίσχυαν για τις γυναίκες, έχοντας επιβληθεί από το καθεστώς των Ταλιμπάν, ήταν οι εξής:

1. Έπρεπε να είναι καλυμμένες με ενδύματα από την κορφή ως τα νύχια.
2. Δεν τους επιτρεπόταν να εργαστούν, παρά μόνο σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις.
3. Δεν τους επιτρεπόταν να πηγαίνουν σχολείο.
4. Είχαν περιορισμένη πρόσβαση στο σύστημα Υγείας.
5. Δεν μπορούσαν να βγουν από το σπίτι τους, χωρίς να συνοδεύονται από άνδρα-μέλος της οικογένειάς τους.
6. Όταν έβγαιναν έξω, έμπαιναν σε ειδικά λεωφορεία, ενώ για να μπουν σε ταξί, θα έπρεπε και πάλι να συνοδεύονται από κάποιον άντρα, συγγενή τους.
7. Γενικά, οι γυναίκες δεν μπορούσαν να κυκλοφορούν στον δρόμο, χωρίς να συνοδεύονται από κάποιον άντρα, που να είναι συγγενικό τους πρόσωπο.
8. Τα παράθυρα των σπιτιών τους έπρεπε να είναι βαμμένα, προκειμένου να μην μπορεί κανένας περαστικός απ' έξω να δει στο εσωτερικό τους.

Ο εφιάλτης, δυστυχώς, έχει επιστρέψει...

Διαβάστε επίσης:

To Αφγανιστάν επιστρέφει στον σκοταδισμό: «Οι Ταλιμπάν παραμένουν βάναυσοι μισογύνηδες»