Συγκινεί το μήνυμα εγγονού στη γιαγιά του που παλεύει με τον κορονοϊό (video)

Όσοι έχουν ασθενήσει και νοσηλευτεί σε μονάδες Covid των νοσοκομείων,  δεν έχουν να παλέψουν μόνο με τον κορονοϊό, αλλά και τη μοναξιά που βιώνουν. Ο αγώνας τους είναι μοναχικός, καθώς περνούν ακόμη και εβδομάδες αποκλεισμένοι σε θαλάμους νοσοκομείων μόνοι τους, χωρίς κανένα επισκεπτήριο.

Επιμέλεια: Μαργαρίτα Αργυροπούλου

Η αγωνία του ανθρώπου, που δίνει μια μάχη ολομόναχος με έναν πανίσχυρο εχθρό. Ο τρόμος μπροστά στο ενδεχόμενο να φύγει από τη ζωή, σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου, αποστερημένος από το "μαζί". Οι ιστορίες ασθενών που νοσηλεύονται είτε σε απλές κλίνες είτε σε ΜΕΘ στα νοσοκομεία της χώρας, με τους συγγενείς και τα αγαπημένα τους πρόσωπα να μην μπορούν να βρεθούν στο πλευρό τους συγκινούν.

Ένα παιδί, ίσως όχι το μοναδικό, θέλησε ένα βρεθεί σου πλευρό της γιαγιάς του, που νοσηλεύεται στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου. Και βρήκε τον τρόπο να στείλει στην αγαπημένη του γιαγιά μήνυμα συμπαράστασης και αγάπης.

Η κόρη της 65χρονης δημοσίευσε στο Facebook το βίντεο που δείχνει τον μικρό της μ' ένα πλακάτ αφιερωμένο στην γιαγιά. Όχι για να γίνει διάσημη ή viral στα social media αλλά για να στείλει ένα μήνυμα. Όπως αναφέρει η ίδια, η ηλικιωμένη γυναίκα εισήχθη το Σάββατο στο ΠΑΓΝΗ με οξύ αναπνευστικό και μέχρι το πρωί της Τρίτης η κατάσταση της υγείας της δεν είχε βελτιωθεί. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, επισκέφθηκε την μητέρα της με τον γιο της και το ίδιο βράδυ η 65χρονη δεν χρειάστηκε περισσότερο οξυγόνο και σταθεροποιήθηκε.

Δείτε χαρακτηριστικά τι έγραψε: "Η γιαγιά(ετών 65)νοσηλεύεται στο παγνη με COVID Εισήχθηκε το Σάββατο με οξύ αναπνευστικό...συμπαράσταση μου είπε ο γιατρός συμπαράσταση κουράγιο και ψυχική υποστήριξη χρειάζεται να μην νιώθει μόνη.Μέχρι και τη Τρίτη το πρωί η κατάσταση δεν είχε βελτιωθεί.Το μεσημέρι πήγα μαζί με το γιο μου.Φορτίστηκε πολύ συναισθηματικά και φοβήθηκα μήπως δεν της έκανα καλό.Ομως από το βράδυ εκείνο δεν χρειάστηκε περισσότερο οξυγονο και η κατάσταση είναι σταθερή.Τυχαίο;;Ίσως,ίσως και όχι δεν ξέρω.Γράφω την ιστορία μου για να δώσω κουράγιο σε όσους περνούν παρόμοια κατάσταση,και να περάσω το μηνυμα ότι ο COVID δεν σε στιγματίζει, δεν είναι λέπρα, δυστυχώς υπάρχει και είναι δίπλα μας δεν χρειάζεται να μας χτυπήσει τη πόρτα για να προσέξουμε".