Μοναχοπαίδι, μεγάλο ή μεσαίο αδερφάκι, στερνοπούλι…

Δημοσιεύθηκε στις | Τελευταία Ενημέρωση

Τα μυστικά στη διαπαιδαγώγησή τους ανάλογα με τη σειρά γέννησης! Από την Ιουλία Ανωμερίτου

Μοναχοπαίδι, μεγάλο ή μεσαίο αδερφάκι, στερνοπούλι…


 

 

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί τα παιδιά γύρω μας είναι όλα τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, ακόμα και αν πρόκειται για αδέρφια ή για παιδιά μεγαλωμένα στο ίδιο περιβάλλον; Το ένα πάντα συμφωνεί, ενώ το άλλο φωνάζει και χτυπιέται για καθετί. Το ένα αναλαμβάνει αμέσως την αρχηγεία μιας ομάδας, ενώ το άλλο ακολουθεί σιωπηλά. Το ένα σοβαρό, το άλλο ο κλόουν της τάξης και τόσα άλλα παραδείγματα.

 

Ένας από τους πολλούς παράγοντες που ευθύνονται για αυτή την ποικιλομορφία, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι και η σειρά γέννησης του κάθε παιδιού μέσα στην οικογένεια ή η ύπαρξη άλλων αδερφιών ή όχι, με κάθε περίπτωση να έχει τα θετικά και τα αρνητικά της.

 

Το μοναχοπαίδι βρίσκεται καθισμένο στο θρόνο του, που περιβάλλεται από τους απόλυτα δοτικούς γονείς που πασχίζουν να το ευχαριστήσουν και να του παρέχουν όλα όσα χρειάζεται. Η προσοχή που απολαμβάνει το κάνει να νιώθει έτοιμο να βγει έξω και να κατακτήσει τον κόσμο. Από την άλλη, τα μοναχοπαίδια δέχονται μεγαλύτερη πίεση από τους γονείς για επιτυχία, γίνονται τελειομανή και φοβούνται μήπως απογοητεύσουν τους δικούς τους ανθρώπους. Νιώθουν συχνά μοναχικά και περιτριγυρίζονται περισσότερο από μεγάλους, παρά από συνομηλίκους, με αποτέλεσμα να μην έχουν μάθει να μοιράζονται ή να περιμένουν τη σειρά τους, να είναι πιο απαιτητικά και αυταρχικά. Αν, λοιπόν, κι εσείς μεγαλώνετε ένα μοναχοπαίδι, προσπαθήστε να κανονίζετε συχνά ραντεβού για παιχνίδι με άλλα παιδιά, να μην το πιέζετε, να ενισχύετε την εκμάθηση των κοινωνικών κανόνων και να θέτετε όρια σε όσα του προσφέρετε, για να μην έχει υπερβολικές απαιτήσεις και από άλλους.

 

Το πρώτο παιδί  κάθε οικογένειας απολαμβάνει, αρχικά, την απόλυτη προσοχή των γονέων του, όπως και το μοναχοπαίδι. Το φωτογραφίζουν συνεχώς, ενθουσιάζονται και το επαινούν για καθετί που καταφέρνει, μεγαλώνει νιώθοντας σίγουρο για τον εαυτό του και τις ικανότητές του. Αργότερα, είναι πάντα το μεγαλύτερο και πιο ισχυρό αδερφάκι, ένας φυσικός ηγέτης. Από την άλλη, είναι αλήθεια ότι οι γονείς έχουν πάντα μεγάλες, μη ρεαλιστικές προσδοκίες από το πρώτο τους παιδί, που ίσως του προσθέτουν περισσότερο άγχος. Και προσοχή, πάντα έρχεται η στιγμή που το μικρότερο αδερφάκι θα το ρίξει από το θρόνο των αποκλειστικών προνομίων, μετατρέποντάς το σε ζηλιάρη και επιθετικό απέναντι στο νέο μέλος. Προσπαθήστε, λοιπόν, να μην πιέζετε και να μην κριτικάρετε υπερβολικά το πρωτότοκό σας, ενθαρρύνετέ το να εκφράζει τα συναισθήματά του για τα μικρότερα αδερφάκια του. Δείξτε του φωτογραφίες που ήταν μικρό για να πειστεί ότι και εκείνο τότε απολάμβανε μεγαλύτερη προσοχή και χάδια, και υπενθυμίστε του συχνά ότι πάντα θα είναι το πρώτο σας παιδί, ακόμα και αν χρειάζεται τώρα πια να τα μοιράζεται όλα με τα μικρότερα.

 

Κι ενώ εσείς ταΐζετε το μωρό και ο μπαμπάς βοηθάει το μεγάλο παιδί με τα μαθήματα του σχολείου, υπάρχει και το μεσαίο / ενδιάμεσο παιδί που κλαίει χωρίς λόγο για να τραβήξει την προσοχή. Μην ανησυχείτε, είναι το απόλυτα φυσιολογικό σύνδρομο του μεσαίου παιδιού. Τα μεσαία παιδιά τείνουν να γίνονται πιο μελοδραματικά και ανταγωνιστικά, να επαναστατούν συχνότερα απέναντι στους γονείς, να γυρνούν στο σπίτι με διαφορετικό χρώμα μαλλιών κάθε εβδομάδα! Φροντίστε, λοιπόν, να βρίσκετε συχνά χρόνο που θα αφιερώνετε αποκλειστικά στο μεσαίο παιδί, στα δικά του ενδιαφέροντα και στις δικές του κλίσεις, ώστε να μην νιώθει παραμελημένο.

 

Το μικρότερο παιδί σε μια οικογένεια απολαμβάνει σίγουρα το ρόλο του χαϊδεμένου, σπάνια όμως έχει αποκλειστικό χρόνο με τον μπαμπά ή τη μαμά. Τα μεγαλύτερα παιδιά παραπονιούνται ότι δεν του χαλάτε χατίρι και το ζηλεύουν, αφήνοντάς το συχνά έξω από τα παιχνίδια τους ή παίζοντας πολύ σκληρά μαζί του. Κάποια από αυτά αναλαμβάνουν το ρόλο του διασκεδαστή της οικογένειας, αναπτύσσοντας πιο αστεία προσωπικότητα, ενώ συχνά γίνονται λιγότερο υπεύθυνα και ανεξάρτητα, γιατί πάντα υπάρχει κάποιος μεγαλύτερος στην οικογένεια να τα βοηθήσει. Βρείτε χρόνο αφιερωμένο αποκλειστικά σε αυτό, όσο φορτωμένο κι αν είναι το πρόγραμμά σας. Αναθέστε του εργασίες που θα το κάνουν να αναλάβει υπευθυνότητες στο σπίτι και επαινέστε το για τα επιτεύγματά του, ακόμα και αν φαίνονται μικρότερα σε σχέση με εκείνα των αδερφιών του. Μάθετέ το να χειρίζεται μόνο του τα προβλήματά του και να μην περιμένει πάντα τη βοήθειά σας, ακόμα και αν θα είναι για πάντα το μωρό σας.

 

 

Πηγή: www.parents.com