Καθήλωσε η Λυδία Φωτοπούλου: «Η εγγονή μου διαγνώστηκε με λευχαιμία σε ηλικία τριών ετών»

Η Τζένη Θεωνά συνάντησε τη μοναδική Λυδία Φωτοπούλου, με την ηθοποιό να κάνει μια εξομολόγηση που καθήλωσε. Κι αφορά τις δύσκολες ώρες που πέρασε η εγγονή της πάσχοντας από λευχαιμία.

Η Λυδία Φωτοπούλου μίλησε για το γιο της τον οποίο έκανε σε πολύ μικρή ηλικία, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στο μεγάλωμα του αφού δεν είχε τους γονείς της, τους οποίους είχε χάσει. Ενώ μιλάει και για την εγγονή της που είναι πλέον για εκείνη το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή.

«Έγινα μαμά στα 23 μου. Ήταν σοκ και δεν ήξερα, θα χρειαζόμουν να ρωτήσω τους γονείς μου. Ήρθε και ευτυχώς που ήρθε. Το παιδί μου ήταν το μεγαλύτερο δώρο για εμένα».

Μίλησε στη συνέχεια για τον θάνατο της μητέρας της σε νεαρή ηλικία και το πώς βίωσε με τον πατέρα της την απώλειά της.

«Την έχασα πολύ μικρή, 14 χρονών, σε πολύ δύσκολη ηλικία, εκεί είναι που διαμορφώνεις κάτι, εκεί έχεις τις συμφωνίες και τις διαφωνίες σου με τον γονιό σου. Χάνοντας αυτό το στήριγμα πέρασα μία δύσκολη εφηβεία και ξαναβρήκα τον εαυτό μου και όλο αυτό που καταπίεσα μέσα μου.

Ακόμα και η απώλεια είναι κάτι που πρέπει να ξέρεις να βιώσεις. Έκανα μία τρελή εφηβεία δηλαδή υπήρχαν πράγματα μέσα μου που δεν ήξερα να εκφράσω.

Για τον μπαμπά ήταν χειρότερο, ήταν η δεύτερη φορά που έμενε χήρος με μία κόρη στα δεκατετράχρονο κοριτσάκι. Η πρώτη του γυναίκα πέθανε όταν η κόρη τους ήταν 14 ετών. Ήταν ένας άνθρωπος που έλυνε σταυρόλεξα, έπινε το ουισκάκι του, διάβαζε κανένα βιβλίο ήταν πολύ κλεισμένος.

Όταν του είπα στην αρχή τρόμαξε. ήθελε πάρα πολύ να γίνω αρχιτέκτονας. Όταν γκρεμίστηκε όλο αυτό, έπαθε ένα σοκ αλλά δεν μου χαλούσε χατίρι.

Πρόλαβε να με δει στο θέατρο, στην πρώτη παράσταση που έκανα στη δραματική σχολή. Και μετά που έπαιξε στο Κρατικό Θέατρο με ειδική άδεια. Στην πρώτη μου δουλειά ως επαγγελματίας έφυγε και εκείνος. Οπότε είχα δυο άδειες θέσεις να σκέφτομαι από κάτω».

Μίκησε και για τη δύκοσλη περίοδο όταν η εγγονή της σε ηλικία 3 ετών διαγνώστηκε με λευχαιμία.

«Tο αγαπημένο της παιχνίδι είναι Ο γιατρός, δυστυχώς και ευτυχώς. Γιατί η Λυδία μας πέρασε μια μεγάλη περιπέτεια υγείας, όταν έγινε τριών χρονών, καθώς διαγνώστηκε με λευχαιμία. Και αυτό που κάποτε εγώ έβλεπα φωτογραφίες και δεν ήθελα να δω ή να ξέρω ότι υπάρχει, που είναι πολύ μεγάλο λάθος, το έζησα από μέσα», είπε αρχικά η Λυδία Φωτοπούλου.

Και συνέχισε: «Λοιπόν, η εξυπνάδα αυτού του παιδιού και κάθε παιδιού ήταν να ξεπεράσει όλη αυτή την τεράστια περιπέτεια παίζοντας αυτό που της συνέβαινε. Δηλαδή κάναμε τις θεραπείες που έκανε για την λευχαιμία στις κούκλες της, ήταν γιατρός ήξερα τα πάντα γύρω από την αρρώστια της και το έβαζε στο παιχνίδι της. Έτσι το ξεπερνούσε κιόλας. Η Λυδία βρήκε και τον δικό της τρόπο, παίζοντας πάρα πολύ τον γιατρό, για παράδειγμα έλεγε την “πλατούλα” που σήμαινε τις ενδοραχιαίες ενέσεις που προκαλούν πολύ πόνο στο παιδί και είναι πολύ δύσκολο να το κάνει και αν το δεχθεί. Όλες λοιπόν οι κούκλες έκαναν “πλατούλα”, όλες οι κούκλες είχαν το σωληνάκι που βάζουν τα παιδιά για να κάνουν τη χημειοθεραπεία».

«Έτσι, μέσα από το παιχνίδι και μέσα από την ειλικρίνεια των γονιών της, που της εξήγησαν όλο αυτό που συμβαίνει, δεν τρόμαξε και το έβαλε μέσα στη ζωή της. Το όνειρο της μάλιστα, τώρα, είναι να γίνει γιατρός όταν θα μεγαλώσει», κατέληξε η Λυδία Φωτοπούλου.