Για όλες τις Ιωάννες αυτού του κόσμου

«Νομίζω πως το να μιλήσω για αυτό το θέμα, ήταν ότι πιο δύσκολο έχω κάνει μέχρι σήμερα. Πλέον το θέμα έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και «αναγκάζομαι» να τοποθετηθώ δημόσια, καθώς δεν μπορώ να επιτρέψω στο εξής όλοι να μιλάνε για εμένα και εγώ να σκύβω το κεφάλι». Λόγια της Ιωάννας Τούνη που ακούστηκαν στο βίντεο που δημοσίευσε για να υπερασπιστεί τον εαυτό της επειδή ένας φίλος μετά από συναινετικό σεξ μαζί της  την ανέβασε γυμνή σε βίντεο ενώ κοιμόταν και αυτό θεωρήθηκε από τους εύκολα κρίνοντες  ροζ βίντεο που γύρισε η ίδια.  

από την Βέρα Πάρδου

  Αυτό το κείμενο είναι για την Τούνη και κάθε Τούνη που έχει ανάγκη να ακούσει ότι δεν είναι μόνη της, ότι δεν καταστρέφεται η ζωή της, ότι πλέον είμαστε έτοιμοι να την προστατεύσουμε.

Οργή, αν υπάρχει ένας άνθρωπος να με ρωτήσει τι αισθάνομαι αυτή τη στιγμή είναι οργή. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι το 2020 ακόμα συμβαίνουν τέτοιου είδους περιστατικά. Ακόμα προσπαθούμε να μειώσουμε τη γυναίκα που το μόνο που ήθελε ήταν να περάσει καλά και να τη βάλουμε σε μια διαδικασία ενοχής, τύψεων και ντροπής. Οργή για τα άτομα που ζουν στην ίδια κοινωνία με μένα, κάνουν τέτοιες πράξεις και δεν τιμωρούνται. Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή άλλη πλευρά για να ταχθείς και να συμφωνήσεις, υπάρχει μόνο μια οπτική, αυτή του θύματος. Όποιο και αν είναι αυτό! Αναφέρομαι στο ροζ βίντεο που βγήκε στην επιφάνεια τον τελευταίο μήνα και για το οποίο μόλις χτες βγήκε η Ιωάννα Τουνη να εξηγήσει.

Θα το τονίσω αυτό, βγήκε δημόσια το θύμα της υπόθεσης να απολογηθεί στην ουσία ώστε να σταματήσει να δέχεται την κοινωνική κατακραυγή που βιώνει όλο αυτό το διάστημα.

Θα το λέω συνέχεια είναι ένα θέμα που επιβάλλεται να μας αφορά και να μας αγγίζει όλους. Δείχνει όλες τις ανθρώπινες και μη προεκτάσεις της κοινωνίας μας, πόσο εύκολα έτοιμη είναι να λιθοβολήσει κάποιον μη γνωρίζοντας καν το γιατί και έπειτα πόσο ίδια έτοιμη να τον προστατεύσει αφού πρώτα όμως τον έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού. Μπορεί η αφορμή του θέματος και ο θυμός που αισθάνομαι για το περιστατικό να ξεκινούν από μια διάσημη κοπέλα, την Ιωάννα Τούνη, αλλά το πρώτο της χαρακτηριστικό είναι το πιο σημαντικό. Ότι είναι γυναίκα! 

Και σε αυτό το σημείο χρειάζεται να επέμβουμε λέγοντας ότι δεν έχει σημασία αν την συμπαθείς, αν συμφωνείς με την αισθητική της και τον τρόπο που εκφράζεται ούτε αν την ακολουθείς στα σοσιαλ μίντια. Δεν έχει καν σημασία να πριν από αυτό το περιστατικό δεν την είχες ακούσει ξανά. Μην σκεφτείς ούτε για μια στιγμή πως οι φωτογραφίες που επιλέγει μια κοπέλα προς δημοσίευση δίνουν στον οποιοδήποτε το δικαίωμα να κρίνει, να πει της άξιζε και καλά έπαθε γιατί το ζητούσε. Σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει αυτό.

Μιλάμε για μια κοπέλα που στη θέση της θα μπορούσαμε να είμαστε όλες εμείς που θέλαμε απλώς να ζήσουμε και να κάνουμε κάτι τρομερά φυσιολογικό. Μπορούμε να είμαστε εμείς που εμπιστευτήκαμε λάθος άτομα, που προδοθήκαμε, που άνθρωποι δειλοί και λίγοι ένιωσαν την ανάγκη να μας πατήσουν κάτω. Ένιωσε κάποιος την τεράστια ανάγκη να κάνει έναν άλλο άνθρωπο να αισθανθεί ντροπή, αυτό είναι που με εξοργίζει, ντροπή που έκανε σεξ. Σε έναν κόσμο που έχει απομυθοποιήσει τόσο πολύ τη συνουσία και το συναίσθημα, μειώνοντας αυτή την πράξη με χίλιους τρόπους καθημερινά, αν την κάνει κάποιος γνωστός ξαφνικά γίνεται ανήθικη. Δεν χωράει τόση υποκρισία στο πετσί μας, ξεχειλίσαμε πλέον.

Τέρμα με την επιφανειακή τελειότητα, τέρμα στις οικογένειες που δικαιολογούν, που κατανοούν, που πετούν την πέτρα γιατί στο βίντεο δεν είναι το δικό τους παιδί.

 

Να μάθουμε στα αγόρια μας πως μεγαλώνουν έχοντας ευθύνες απέναντι στον εαυτό τους και στο αντίθετο φύλο. Δεν πρόκειται για ανταγωνισμό, αν πέσει ο ένας δεν θα φτάσει πιο ψηλά ο άλλος. Αυτό χρειάζεται να μάθουμε στα αγόρια μας και στα παιδιά μας γενικότερα. Από το σχολείο ακόμα, δεν είναι ντροπή ο καλύτερος μαθητής της τάξης να είναι κορίτσι και επειδή δεν προσπαθείς να τη μειώνεις με τρόπους που δεν έχει μάθει ακόμα να διαχειρίζεται.

Το πιο απλό και δυστυχώς το πιο σύνηθες, να γελάς όταν αρνείται να σηκωθεί στον πίνακα φοβούμενη ότι έχει λερωθεί επειδή έχει περίοδο. Επειδή έχει αυτό που χρόνια μετά όταν θα θελήσεις να υπάρξεις τρυφερός μπαμπάκας θα παρακαλάς για να έχει. Μην είσαι ο άνθρωπος που θα θυμάται στη ζωή της και θα νιώθει αηδία.

Ευτυχώς υπήρξαν και κάποιες αντρικές ηχηρές φωνές όπως αυτή του Γαβριήλ Σακελλαρίδη του διευθυντή του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας που τόνισε πως τέτοια συμβάντα πρέπει να αντιμετωπίζονται με ισχυρό θεσμικό πλαίσιο και ολοκληρωτική προστασία ως προς τα θύματα ισχυριζόμενος πως είναι μαζί με την Τούνη λοιπόν και με την κάθε Τούνη, και τώρα και πάντα, από εδώ μέχρι την άκρη του κόσμου.  Με την Ιωάννα και καμία ανοχή στον θύτη γιατί θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα. Στην ίδια δυναμική ήταν και η δήλωση του Παύλου Χρηστίδη,εκπρόσωποu τύπου του Κινήματος Αλλαγής,που επισήμανε ότι «η Ιωάννα Τούνη είναι όλα τα κορίτσια που έχουν έρθει κλαίγοντας να μας πουν ότι έχουν πρόβλημα. Ότι ο πρώην τις εκβιάζει ή ότι, ακόμα χειρότερα, είδαν τις φωτογραφίες τους να περιφέρονται σε ένα κινητό από χέρι σε χέρι».Τέτοιες δηλώσεις μας γεμίζουν δύναμη για την αντίληψη των στερεοτύπων από το ανδρικό φύλο που αρχίζει να αλλάζει.

Θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς που κρυβόμαστε από την οικογένειας μας, που τρέμουμε στην ιδέα ποιος θα το δει και τι είδους γνώμη θα σχηματίσει για εμάς ενώ δεν μας ξέρει. Να αισθανθούμε ευάλωτες, μόνες και ότι ίσως αυτός να πέτυχε το σκοπό του, να τα κατάφερε. Στο τέλος όμως, χρειάζεται να φωνάξω ότι ο υπεύθυνος δεν γλιτώνει και όντας υπεύθυνος πέρα από τον ίδιο το θύτη είναι και ο κάθε άνθρωπος που έκρινε και κούνησε το δάχτυλο με τρομερή ευκολία. Κανένας δεν γλιτώνει.

Θέλουμε να φοβάται, θέλουμε να νιώσει τρόμο το πρωί που θα βγει από το σπίτι του, γιατί ξυπνάμε, γιατί είμαστε γυναίκες με κάθε δικαίωμα στη ζωή, στην απόλαυση και στην ελευθερία. Ξεσηκωνόμαστε όμως και για τους άντρες, όλους εκείνους που είναι έτοιμοι να στηρίξουν την Ιωάννη της δικής τους ζωής, εκείνους που καταλαβαίνουν, που θα έφτυναν κατάμουτρα ανθρώπους δειλούς και μικροπρεπείς. Για εκείνους που κουράστηκαν να γίνονται ένα με το σύνολο, που προέρχονται από οικογένειες γεμάτες με θαυμασμό και αγάπη.

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι όσο και αν τέτοια περιστατικά βγάζουν στους περισσότερους το χειρότερο τους εαυτό, δεν μοιάζουμε. Μαγκιά είναι να διαφέρεις από την σαπίλα, να σέβεσαι τις γυναίκες της ζωής σου και για αρχή τη μάνα σου. Μαγκιά είναι να φεύγεις όταν οι πράξεις των φίλων σου δεν σε βρίσκουν σύμφωνο και είναι εκείνες οι πράξεις που προκαλούν κακό σε έναν άλλον άνθρωπο. Άντρας είναι ένα βαθύ χαμόγελο που εξακολουθεί να βρίσκεται εκεί στην διάρκεια όλων των άσχημων καταστάσεων. Ένα χαμόγελο που δεν ξεφτίζει, δεν αλλοιώνεται, δεν αλλάζει. Το χαμόγελο που μπορεί να είχε ο μπαμπάς σου στις χαρές και στα αστεία, αυτό είναι άντρας, γιατί ξέρει πόση προσπάθεια χρειάζεται να καταβάλλεις για να σ` αγαπήσεις και να διατηρήσεις αυτή την κατάκτηση σου.

Ναι, οι άνθρωποι είναι κακοί, η ζωή άδικη και η κοινωνία σκληρή. Δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να δεχτούμε άκριτα αυτούς τους ορισμούς χωρίς να προσπαθήσουμε κάπως να τους αλλάξουμε. Για αρχή μην συμμετέχεις σε τέτοιες καταστάσεις, προστάτεψε τον εαυτό σου από την ντροπή που θα έρθει μόλις μάθεις την αλήθεια για το κάθε περιεχόμενο του διαδικτύου. Έπειτα προφυλάξου στο βαθμό που μπορείς χωρίς να φοβάσαι να ζήσεις, δυστυχώς συμβαίνουν καθημερινά τέτοια περιστατικά και τις περισσότερες φορές δεν μαθαίνουμε τίποτα.

Μίλα, το πιο δύσκολο κομμάτι, μην αφήνεις όμως κανέναν να τρέφεται από τη θλίψη και το φόβο σου, εσύ είσαι το θύμα, δεν φταις ποτέ, πουθενά. Μην επιτρέψεις σε κανέναν να σε πείσει για το αντίθετο, είσαι ένα πανέμορφο πλάσμα που είδε από κοντά τη φρίκη. Αυτό όμως δεν σου καθορίζει τα πάντα, μίλα σε ειδικό, στην οικογένεια σου, σε φίλους που είναι σαν οικογένεια, στην ίδια την κοινωνία. Μην σκεφτείς ούτε για μια στιγμή πως μόνο σε εσένα συμβαίνει αυτό, είναι πολύ μεγαλύτερο και θα συνεχίσει να είναι αν δεν επέμβουμε.

Η Ιωάννα μπορεί να είναι η αδερφή σου, η μάνα σου, η συμμαθήτρια σου στο δημοτικό που ήσουν κρυφά ερωτευμένος. Μπορεί να είναι το κορίτσι της Τετάρτης που παίρνετε μαζί το ίδιο λεωφορείο ή η σερβιτόρα στην καφετέρια που συχνάζεις, για όλα αυτά τα κοριτσίστικα μάτια που έχεις γνωρίσει ή όχι να αλλάξεις, να στηρίξεις την ιδιότητα σου και να γίνεις άνθρωπος.

Να τις διαφυλάξεις, όχι γιατί δεν είναι αρκετά δυνατές, αλλά γιατί πια δεν θα υπάρχει λόγος να το αποδεικνύουν. Μην τις αφήσεις ούτε για ένα δευτερόλεπτο να αισθανθούν ότι τις αμφισβητείς, ότι δεν τις πιστεύεις, ότι μπορεί να έφταιγαν επειδή είναι όμορφες, εντυπωσιακές, υπέροχες παρουσίες. Μην τους κάνεις αυτό το κακό, αρνήσου τα στερεότυπα, δεν φταίνε ποτέ εκείνες. Δέξου ότι είναι το θύμα και όλα θα είναι πιο διαχειρισίμα. Αν δεν τις πιστέψεις τώρα που σε έχουν ανάγκη, αν δεν μας πιστέψεις, τότε απλώς εξαφανίσου από τις ζωές μας. Δεν ήσουν ποτέ άξιος για να υπάρχει σε αυτές.

Εύχομαι να μην υπάρξει καμία άλλη στη θέση της Ιωάννας και την επόμενη φορά που η κοινωνία μας θα βρεθεί μπροστά σε παρόμοιο περιστατικό, να πάρει μια βαθιά ανάσα πριν ξεκινήσει την κατακραυγή. Εκείνη τη φορά να είμαστε όλοι έτοιμοι να προστατεύσουμε και να προστατευτούμε αλλιώς τίποτα δεν άλλαξε, αλλιώς παραμένουμε συμμέτοχοι στις ματωμένες ψυχές που αυξάνονται. Και όλα αυτά επειδή θέλησαν να ζήσουν.