Είδαμε το ντοκιμαντέρ Babies στο Netflix και μάθαμε 3 μεγάλες αλήθειες! (video)

Όταν γίνεσαι γονιός φαντάζει δελεαστικό να υποθέτεις ότι γνωρίζεις ήδη όλα όσα χρειάζονται σχετικά με τη φροντίδα και την ανατροφή του παιδιού σου- ειδικά όταν έχεις περάσει από το διπλό στρες των καταστάσεων της γέννας και του θηλασμού.

Aπό τη Βέρα Πάρδου

Το κυριότερο όμως μάθημα όταν γίνεσαι μητέρα ή πατέρας για πρώτη φορά είναι να συνειδητοποιείς ότι υπάρχει πάντα κάτι νέο για να μάθεις- κυρίως γιατί κάθε νέο παράσημο γνώσης έρχεται με τις δικές του μοναδικές προκλήσεις. Και μάλιστα αυτό το ταξίδι από την άγνοια στην γνώση μέσω της εμπειρίας είναι που κάνει αυτό το ταξίδι τόσο μοναδικά όμορφο.
Έχοντας λοιπόν αυτό κατά νου, καθίσαμε, με περιέργεια (αργήσαμε είναι η αλήθεια) για να δούμε τη νέα σειρά του Netflix, Babies, με12 επεισόδια που υπόσχονται να αποκαλύψουν σιγά σιγά το θαύμα του πρώτου έτους των μωρών παρακολουθώντας 15 διαφορετικά σε όλο τον κόσμο κατά τη διάρκεια αυτή των 12 μηνών.

Εδώ είναι ό,τι μάθαμε ήδη από τα πρώτα δυο επεισόδια.

Αλήθεια 1η: Οι μπαμπάδες συνδέονται με τα μωρά τους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως οι μαμάδες.

Γνωρίζουμε ήδη ότι τα επίπεδα οξυτοκίνης, της λεγόμενης «ορμόνη της αγάπης» αυξάνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της γέννησης και του θηλασμού- ο τρόπος δηλαδή με τον οποίο η φύση εξασφαλίζει ότι μια μητέρα θα συνδεθεί κατάλληλα με το μωρό της ώστε να το φροντίσει και να το προστατεύσει. Η καθηγήτρια όμως Ruth Feldman στο Ισραήλ έκανε μια τρομερή ανακάλυψη όταν συνειδητοποίησε ότι παρόμοια σωματική αντίδραση μπορεί να υπάρξει και στους άντρες.
«Όταν η μητέρα και το μωρό αγγίζονται, αυξάνονται τα επίπεδα οξυτοκίνης - κάτι που σε κάνει να θέλεις να αγγίζει ο ένας τον άλλον περισσότερο», λέει η Feldman. Παρέχεται μια αίσθηση ανταμοιβής - όσο υψηλότερα είναι τα επίπεδα οξυτοκίνης, τόσο πιο έντονα η μητέρα συνδέεται με το βρέφος». Η μελέτη της Feldman περιελάμβανε 80 ζευγάρια και μέτρησε τα επίπεδα οξυτοκίνης σε μητέρες και μπαμπάδες από τη γέννηση έως τον πρώτο μήνα. Τα αποτελέσματα ήταν «πραγματικά συγκλονιστικά» - επειδή τα επίπεδα ήταν ίδια και για τους δυο γονείς.
«Ήταν μια τεράστια έκπληξη για εμάς», λέει η Feldman. «Γνωρίζουμε για πάνω από 100 χρόνια ότι οι μητέρες λαμβάνουν την μεγάλη αύξηση της οξυτοκίνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού και του θηλασμού - αλλά ανακαλύψαμε ότι όσο περισσότερο συνδέεται ένας γονέας με το μωρό του - το πλένει, το ταΐζει και συμμετέχει σε αυτόν τον γονικό ρόλο - τόσο περισσότερο η ορμόνη της οξυτοκίνης ενεργοποιείται και αυξάνεται. Αυτό είναι καταπληκτικό, δεν έχει φύλο ο ρόλος του γονέα. Η πατρότητα είναι βιολογική - είναι τόσο βαθιά όσο η μητρότητα».

Αλήθεια 2η: Ο εγκέφαλός σας αλλάζει όταν γίνετε γονέας. Για πάντα.

Έχετε πιθανώς ακούσει (ή βιώσατε από πρώτο χέρι) ότι όταν ένα μωρό κλαίει τη νύχτα, είναι η μητέρα που συνήθως ακούει πρώτα την κραυγή. Ακόμα και όταν ο μπαμπάς σηκώνεται για να φροντίσει για το μωρό ώστε να ηρεμήσει, η μητέρα είναι συχνά αυτή που δεν μπορεί εύκολα να ξανακοιμηθεί. Η Feldman λέει ότι αυτό συμβαίνει επειδή η αύξηση της οξυτοκίνης κατά τη γέννηση ενεργοποιεί την αμυγδαλή (το μέρος του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τα συναισθήματα και την ενσυναίσθηση) της μητέρας.
«Η αμυγδαλή μας κάνει να επαγρυπνούμε και να ανησυχούμε για το βρέφος», λέει. «Μόλις η αμυγδαλή της μητέρας είναι ανοιχτή, παραμένει έτσι για πάντα - ανεξάρτητα από το πόσο χρονών είναι το παιδί. Αλλά στον εγκέφαλο των μπαμπάδων, ενεργοποιείται συνήθως περίπου το ένα τέταρτο αυτού που βλέπετε στις μητέρες».
Και όταν δεν υπάρχει μητέρα; Λοιπόν, η Feldman έκανε μια μελέτη εξετάζοντας 48 ομοφυλόφιλα ζευγάρια που είχαν ένα παιδί μέσω παρένθετης μητέρας. Βιντεοσκόπησε τους μπαμπάδες στο σπίτι, αλληλεπιδρούσε με το μωρό τους, και επίσης μέτρησε τα επίπεδα οξυτοκίνης. Στη συνέχεια, σάρωσε και τον εγκέφαλο των μπαμπάδων.
«Τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι όταν οι μπαμπάδες είναι ο κύριος φροντιστής, έχουν ενεργοποίηση της αμυγδαλής - όπως και οι μητέρες. Δεν είχαμε ιδέα ότι μπορεί να ανακαλύπταμε κάτι τέτοιο. Η εγκυμοσύνη, ο τοκετός και ο θηλασμός ενεργοποιούν τον εγκέφαλο της μητέρας, αλλά ενεργοποιείται επίσης και με τη φροντίδα. Αυτό δείχνει ότι είναι επιλογή να είσαι γονέας, όσο πιο πολύ νοιάζεσαι, φροντίζεις και ασχολείσαι με το μωρό σου τόσο πιο έντονα δένεσαι με αυτό».

Αλήθεια 3η: Η βρωμιά είναι πραγματικά καλή για το μωρό σας.

Όλοι είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν λέμε στα παιδιά μας να πλένουν τα χέρια τους, αλλά δεν πρέπει να ανησυχούμε πολύ για τη βρωμιά. Σύμφωνα με την καθηγήτρια Susan Lynch, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, η οποία διαπίστωσε ότι τα μωρά που ζουν με σκύλους και γάτες (ή ακόμη και με ποντίκια και κατσαρίδες) προστατεύονται καλύτερα από την εμφάνιση άσθματος και αλλεργιών.
«Σε σπίτια χωρίς κατοικίδια ζώα, υπάρχει λιγότερη έκθεση σε βακτηρίδια», λέει η Lynch στο δεύτερο επεισόδιο. «Τα μωρά που μεγαλώνουν σε αυτά τα νοικοκυριά έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άσθμα στην παιδική ηλικία.Αντίθετα, σε σπίτια όπου υπάρχουν σκύλοι - και σε μικρότερο βαθμό, γάτες - υπάρχει μια πολύ ευρύτερη ποικιλία βακτηρίων στα οποία εκτίθεται το μωρό και αυτά τα μωρά προστατεύονται στην πραγματικότητα από την εμφάνιση άσθματος».

Τo ντοκιμαντέρ Babies ξεκίνησαν στο Netflix στις 21 Φεβρουαρίου και είμαστε σίγουροι πως αξίζουν την προσοχή σας. Σίγουρα μπορείτε να μάθετε κάτι καινούριο αλλά και να χαζέψετε πανέμορφες φατσούλες, ειδικά αν τα παιδιά σας βρίσκονται στην εφηβεία και αντιμετωπίζετε το τελευταίο διάστημα πολλά νεύρα και γκρίνια. Θυμηθείτε παράλληλα με τη σειρά τον πρώτο χρόνο τους στη ζωή. Tωρα ανέβηκε και το δεύτερο μέρος του ντοκιμαντέρ και οι αλήθειες που θα ανακαλύψετε είναι πολλές...