Δεν αντέχω να βλέπω τη φωτογραφία του 3χρονου Άγγελου, χωρίς να δακρύσω – Εσείς;

Δεν αντέχω να βλέπω τη φωτογραφία του 3χρονου Άγγελου χωρίς να κλάψω - Εσείς;

Από την Μαργαρίτα Αργυροπούλου

Η τραγική ιστορία του μικρού Άγγελου από το Ηράκλειο Κρήτης με συγκλονίζει, μου φέρνει δάκρυα στα μάτια και με ανατριχιάζει. Ένα αθώο παιδί, μόλις 3 ετών, υπήρξε θύμα φρικτής κακοποίησης από τη μητέρα του και τον σύντροφό της. Η φρίκη που υπέστη, με βασανιστήρια και κακομεταχείριση (ξυλοδαρμούς με σανίδα κρεβατιού, καψίματα με τσιγάρο, μπουνιές, κλωτσιές και άλλα πολλά που δεν τα χωράει ο νους, στο άγουρο κορμάκι του), καταδεικνύει την απόλυτη αποτυχία του κοινωνικού συστήματος να προστατεύσει το πιο αδύναμο μέλος της κοινωνίας μας.

Η μητέρα, που θα έπρεπε να είναι το καταφύγιο και η ασφάλεια του παιδιού της, και ο σύντροφός της (ελπίζω να ισχύουν όσα ακούγονται ότι συμβαίνουν στις φυλακές), κακοποιούσαν το παιδί για μεγάλο διάστημα, προκαλώντας του ανεπανόρθωτες σωματικές βλάβες, που το οδήγσαν στο θάνατο. Η αγριότητα που επέδειξαν απέναντι σε ένα ανυπεράσπιστο παιδί είναι αδιανόητη.

Η κοινωνία μας οφείλει να αναρωτηθεί πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο. Ποιες είναι οι αιτίες που οδηγούν σε τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις; Ποιες είναι οι ευθύνες οι δικές μας, των αρμόδιων αρχών και των κοινωνικών υπηρεσιών που δεν εντοπίσαμε τα σημάδια κακοποίησης εγκαίρως;

Είναι επιτακτική ανάγκη να ενισχυθούν οι μηχανισμοί προστασίας των παιδιών και να υπάρξει αυστηρότερη παρακολούθηση των οικογενειών που ενδέχεται να διατρέχουν κίνδυνο. Η πρόληψη και η έγκαιρη παρέμβαση είναι ζωτικής σημασίας για την αποτροπή τέτοιων τραγωδιών.

Ο μικρός Άγγελος, που πλέον είναι άγγελος στον ουρανό, υπήρξε θύμα της αδιαφορίας και της σκληρότητας. Η μνήμη του πρέπει να μας κινητοποιήσει να δράσουμε, ώστε να μην υπάρξουν άλλα παιδιά που θα υποστούν την ίδια μοίρα.

Ας μην ξεχνάμε ότι η προστασία των παιδιών είναι ευθύνη όλων μας. Οφείλουμε να είμαστε σε εγρήγορση, να αναγνωρίζουμε τα σημάδια κακοποίησης και να αναλαμβάνουμε δράση για την προστασία των αθώων ψυχών που εξαρτώνται από εμάς.

«Εχε το νου σου στο παιδί... Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί... υπάρχει ελπίδα»